της ποιότητας της ζωής των καρκινοπαθών
Κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις στον Υπουργό Υγείας
Η υγεία των πολιτών και η αρωγή της Πολιτείας στην πρόληψη και αποκατάστασή της, είναι θέμα το οποίο εν δυνάμει μας αφορά όλους, τον καθένα μας προσωπικά. Δυστυχώς είναι βέβαιο ότι σε κάποιο χρόνο στην ζωή μας όλοι μας θα χρειαστούμε ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη. Είναι λοιπόν προφανές πως επιβάλλεται να διασφαλίσουμε διαδικασίες, υποδομές και θεσμούς που με ταχύτητα και αποτελεσματικότητα θα ανταποκρίνονται και θα παρέχουν ό,τι είναι αναγκαίο για αποκατάσταση υγείας, ανακούφιση και πλήρη θεραπεία. Είμαστε τυχεροί γιατί ζούμε σε εποχή που η επιστήμη στον τομέα αυτό προοδεύει κάνοντας άλματα και πλέον ελάχιστες είναι οι περιπτώσεις που μια ασθένεια θεωρείται μοιραία. Ατυχώς, όμως, η προσαρμογή αλλά και οι προτεραιότητες της Πολιτείας φαίνεται ότι υπολείπονται και αποτελούν τροχοπέδη σε αυτό που οι επιστήμες της Υγείας μπορούν να μας προσφέρουν και έτσι δεν έχουμε ό,τι θα μπορούσαμε και ό,τι είναι διαθέσιμο.
Αφορμή για τις παραπάνω επισημάνσεις απετέλεσε Δελτίο Τύπου της ΕΛΛ.Ο.Κ. (Ελληνικής Ομοσπονδίας Καρκίνου), της πανελλήνιας δευτεροβάθμιας οργάνωσης ασθενών με καρκίνο. Οι ασθενείς εκφράζουν τον προβληματισμό τους για διατάξεις του Ν. 4417/2017 που εισάγει δημοσιονομικά και όχι επιστημονικά κριτήρια για την έγκριση των νέων αντινεοπλασματικών φαρμάκων. Σαφώς είναι επιθυμητή και θεμιτή η μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης. Στον καρκίνο όμως δεν υπάρχουν εναλλακτικές και τα φάρμακα εξελίσσονται συνέχεια. Ό,τι πριν λίγα ακόμα χρόνια ήταν θανατηφόρο σήμερα αντιμετωπίζεται δραστικά. Ασθενείς με καρκίνο πριν μερικά χρόνια επιβίωναν, αλλά στο περιθώριο της κοινωνικής και οικονομικής ζωής, γιατί οι θεραπείες είχαν πολλές και έντονες παρενέργειες. Σήμερα διατηρούν ένα πολύ καλό επίπεδο ζωής και παραμένουν οι περισσότεροι ενεργοί στην οικογένειά τους, στην κοινωνία και στην οικονομία.
Ποιο είναι το δημοσιονομικό όφελος από έναν ενεργό με αποκαταστημένη υγεία πολίτη; Καλύπτει τη φαρμακευτική δαπάνη; Εν τέλει, πόσο κοστίζει η ζωή ενός πολίτη και ποιος θα παριστάνει τον Θεό και να αποφασίζει ποιος ζει και ποιος πεθαίνει ή τουλάχιστον για το ευ ζειν του καθενός μας; Η οργάνωση του κοινωνικού βίου τελικά δεν έχει και στόχο την προστασία και την αλληλοβοήθεια ή απλώς δίνει εξουσία σε κάποιους να διαχωρίζουν τους αμνούς από τα ερίφια ;
Τα ερωτήματα αυτά, μαζί με άλλα τεχνικής φύσεως, περιλαμβάνονται σε Ερώτηση που κατέθεσε ο βουλευτής και Πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Νίκος Νικολόπουλος, προς τους αρμόδιους Υπουργούς. Αν και εκ των υστέρων φάνηκε ότι υπήρξε προσπάθεια από τους αρμοδίους για διόρθωση κάποιων σημείων, επί της ουσίας το θέμα παραμένει. Ο Βουλευτής επιμένει στην άποψη ότι πρώτα ελέγχεται το φάρμακο επιστημονικά, όσον αφορά την καταλληλότητα και αποτελεσματικότητά του και κατόπιν συζητούνται τα οικονομικά και δημοσιονομικά. Άλλωστε η «Συμμαχία της Βαλέττας» μας έδωσε δυνατότητες να είμαστε και στην πρωτοπορία όσον αφορά την εγκριση των νέων φαρμάκων και να μπορούμε να τα προμηθευόμαστε σε λογικό κόστος.