της φτώχειας!
Ομιλία στην Επιτροπή Οικονομικών στο Πολυνομοσχέδιο
Με αποκρυσταλλωμένες θέσεις και τεκμηριωμένα επιχειρήματα ο Πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος και ανεξάρτητος βουλευτής Νίκος Νικολόπουλος αιτιολόγησε από το βήμα της Βουλής την αρνητική ψήφο του για το πολυνομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα.
Στην αρχή της ομιλίας του ο Χριστιανοδημοκράτης βουλευτής επισήμανε:
«Αν και ουδόλως μου αρέσει να αναφέρομαι σε… θετικές και αρνητικές αναλογίες νομοσχεδίων που αφορούν άμεσα ή έμμεσα τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων, μπορώ να συμφωνήσω με τον υπουργό Οικονομικών για τις θετικές ρυθμίσεις που περιλαμβάνει το πολυνομοσχέδιο, όπως είναι για παράδειγμα το Κτηματολόγιο ή η επικαιροποίηση της πολυδαίδαλης λατομικής νομοθεσίας.
Θα ήταν πολύ αφελές να αναρωτηθώ, όμως, γιατί αυτές οι θετικές ρυθμίσεις έρχονται ως μνημονιακά προαπαιτούμενα και όχι ως πρωτοβουλίες της κυβέρνησης, που μάλιστα θα μπορούσαν να έχουν ψηφιστεί εδώ και καιρό, ως ανεξάρτητα νομοσχέδια και όχι ενταγμένα σε έναν κατάλογο μέτρων που επιβάλλονται από τους δανειστές»;
Ακολούθως ο Νίκος Νικολόπουλος έθιξε τρανταχτές αδικίες που πλήττουν τις ασθενέστερες τάξεις, λέγοντας:
«Οι νέες προβλέψεις, για τις απεργίες για παράδειγμα, κατά τη γνώμη μου δεν συνιστούν απλά και μόνο μία αντεργατική ρύθμιση που επιτείνει τις εργασιακές σχέσεις και αφαιρεί δικαιώματα από το εργατικό κίνημα, αλλά αντίκειται και στο κράτος δικαίου. Και αυτό διότι δεν αφορά την πλειοψηφία στην λήψη απόφασης για απεργία, αλλά θέτει αναγκαστική ποσόστωση στα παριστάμενα μέλη. Και αναρωτιέμαι: Από πού και ως πού, το δικαίωμα στην απεργία και το δίκαιο ή έστω και άδικο του αιτήματος της απεργίας πρέπει να εξαρτάται από το πλήθος των παριστάμενων στην λήψη απόφασης;
Επίσης, έντονες είναι οι αντιρρήσεις μου ως προς το επίδομα τέκνων και τον υπολογισμό που έχει γίνει, βάσει του οποίου εκτιμώ πως η μεγάλη πλειοψηφία των οικογενειών θα δει πολύ μικρές, σχεδόν ανεπαίσθητες αυξήσεις, ενώ μεγάλα τμήματα των πολυτέκνων και των τρίτεκνων θα γνωρίσουν μειώσεις ή… εξαιρούνται εντελώς του επιδόματος!
Όσο και αν αντιλαμβάνομαι την θέληση της κυβέρνησης για αναδιανομή του συγκεκριμένου επιδόματος - όπως και άλλων επιδομάτων - προς όφελος των πιο ασθενών οικονομικών στρωμάτων, τόσο επιμένω να διαφωνώ με τις λογικές της εξίσωσης προς τα κάτω, όσο και της θεώρησης των μικρομεσαίων οικονομικών στρωμάτων ως… προνομιούχων».
Στη συνέχεια, ο ανεξάρτητος βουλευτής έκανε ξεχωριστή αναφορά στους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, υπογραμμίζοντας:
«Φοβάμαι πως αυτή η… πρεμούρα για σωρηδόν ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς μπορεί να αποτελέσει την θρυαλλίδα μίας κοινωνικής αναστάτωσης δίχως προηγούμενο, όχι μόνο στα μνημονιακά, αλλά συνολικά στα μεταπολιτευτικά χρονικά.
Από το σύνθημα «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη» έχουμε περάσει ήδη στο «κανένα σπίτι στα χέρια ιδιοκτήτη». Με το κράτος, μάλιστα, να μην είναι απλά ο ηθικός αυτουργός της εκποίησης περιουσιών προς όφελος των τραπεζών, αλλά και ο φυσικός αυτουργός της εκπλειστηρίασης περιουσιακών στοιχείων των Ελλήνων για οφειλές προς το κράτος, αφού το ίδιο το κράτος προκάλεσε ασφυξία στους πολίτες με τους φόρους που επέβαλλε και τις μνημονιακές περικοπές εισοδημάτων».
Ακολούθως, ο Χριστιανοδημοκράτης βουλευτής δεν έκρυψε την έντονη ανησυχία του για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο, λέγοντας:
«Σύμφωνα με την ΑΑΔΕ, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές στο δημόσιο έχουν ξεπεράσει το ύψος των 100 δις. Εκατομμύρια πολίτες βρίσκονται αντιμέτωποι με κατασχέσεις και πλειστηριασμούς για οφειλές στο δημόσιο και αυτή τη στιγμή που μιλάμε υπάρχουν τριγύρω μας χιλιάδες πολίτες που βλέπουν τους λογαριασμούς τους να αδειάζουν ή παραλαμβάνουν ραβασάκια κατασχέσεων από εφορίες.
Δηλαδή, το δημόσιο μετατρέπεται στον μεγαλύτερο «δήμιο» για τον μέσο Έλληνα πολίτη και αυτό, εκτός από σοβαρό πολιτικό πρόβλημα, κινδυνεύει να προκαλέσει μία άνευ προηγουμένου κοινωνική αποσάρθρωση.
Συνολικά, η επιλογή για αφαίμαξη της μεσαίας τάξης που με γοργούς ρυθμούς μετατρέπεται σε «τάξη αιώνιων οφειλετών στο δημόσιο» με παράλληλη επιδοματική ενίσχυση των φτωχών στους οποίους όμως δεν επιλύεται κανένα πρόβλημα σε μόνιμη βάση, αποτελεί μία λάθος στρατηγική και έναν δρόμο που οδηγεί σε πλήρες αδιέξοδο».
Ολοκληρώνοντας την ομιλία του, ο Νίκος Νικολόπουλος προεξόφλησε την αρνητική ψήφο του για να είναι συνεπής με τον εαυτό του και κυρίως με την δοκιμαζόμενη κοινωνία, τονίζοντας:
«Με βάση τις προαναφερόμενες σκέψεις και τις πάγιες πεποιθήσεις μου για τα αδιέξοδα των μνημονιακών συνταγών, που ποτέ δεν στράφηκαν προς την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, αλλά μονόφθαλμα στράφηκαν μόνο προς την λιτότητα και την ύφεση, είναι μάλλον περιττό να αναφέρω ότι δεν συμφωνώ και καταψηφίζω και αυτό το πολυνομοσχέδιο.
Και επαναλαμβάνω: Ελπίζω, όσα δυσοίωνα ανέφερα, να μην αποδειχτούν αληθινά. Ελπίζω, έστω, να ζούμε τις τελευταίες περικοπές και εκπτώσεις κοινωνικών δικαιωμάτων.
Μου είναι παντελώς αδύνατο να ψηφίσω, όμως, μέτρα που πιστεύω βαθύτατα πως δηλητηριάζουν ακόμα περισσότερο την πατρίδα και δεν τη γιατρεύουν. Όπως έκαναν όλα τα μέχρι τώρα μέτρα των μνημονιακών χρόνων…»