ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ
ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ
ΣΤΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ
ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ
Τα πράγματα είναι πολύ απλά. Όπως πορευτήκαμε ωραία και αποτελεσματικά παρά τα προβλήματα στην περίπτωση της Ελιάς, έτσι θα πορευτούμε τώρα και στη Δημοκρατική Παράταξη καθ’ οδόν προς το συνέδριο.
Πράγματι η σχέση ΠΑΣΟΚ – Δημοκρατικής Παράταξης είναι δύσκολη σχέση, γιατί το ΠΑΣΟΚ είναι ένα οργανωμένο κόμμα, γιατί έχει όργανα, γιατί έχει ταυτότητα, έχει διαδρομή, έχει ιστορία, έχει κατάλοιπα, έχει συμπλέγματα, έχει προσδοκίες και έχει και εσωτερικές αντιφάσεις.
Υπάρχει μέσα στο ΠΑΣΟΚ μια συζήτηση. Υπάρχουν στελέχη, φίλοι, που πιστεύουν ότι δεν πρέπει να ασχοληθούμε με την Δημοκρατική Παράταξη και θα αρκούσε η ανανέωση και η ανασυγκρότηση του ίδιου του ΠΑΣΟΚ. Επίσης πολλοί από όσους που βλέπουν με επιφυλακτικότητα τη Δημοκρατική Παράταξη, στην πραγματικότητα αμφισβητούν μεγάλες στρατηγικές επιλογές του ΠΑΣΟΚ, οι οποίες έχουν γίνει την περίοδο 2009 – 2010 και έκτοτε διορθώνονται, βελτιώνονται, συμπληρώνονται με πολύ μεγάλο κόπο, αλλά είναι αιχμαλωτισμένες σε επιλογές που έγιναν με πολύ συγκεκριμένο τρόπο τότε.
Και το πιο συγκεκριμένο ζήτημα είναι η περιβόητη συνεργασία με τη δεξιά. Η συνεργασία με τη δεξιά έχω πει 100 φορές πως έχει γίνει, με ποιες συνθήκες, σε ποια συγκυρία, με ποιες διαδικασίες, πότε ακριβώς, γιατί η χώρα οδηγήθηκε στις εκλογές το 2012 με μια κυβέρνηση συνεργασίας ΠΑΣΟΚ – Ν.Δ. Είχε προηγηθεί μια κυβέρνηση συνεργασίας ΠΑΣΟΚ – Ν.Δ. – ΛΑΟΣ.
Είχε προηγηθεί μια προσπάθεια να γίνει κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – Ν.Δ. τον Ιούνιο του 2011 και φτάσαμε τον Ιούνιο του 2012 στην κυβέρνηση με τη ΔΗΜΑΡ, ενώ είχαμε την ευκαιρία να φτάσουμε σε μια κυβέρνηση καλύτερων εσωτερικών συσχετισμών το Μάιο του 2012.
Το ΠΑΣΟΚ δεν φοβάται τη Δημοκρατική Παράταξη, γιατί ήταν πάντοτε η Δημοκρατική Παράταξη.
Το 1992 το ΠΑΣΟΚ εισήγαγε την έννοια της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και ο Ανδρέας Παπανδρέου έκανε μεγάλη προσπάθεια να διαμορφώσει εταίρους. Και εμείς τώρα με πολύ μεγάλο σεβασμό σε όσους δεν θέλουν να μετέχουν στη Δημοκρατική Παράταξη ως ΠΑΣΟΚ, αλλά θέλουν να μετέχουν μέσω άλλων κινήσεων, μέσω άλλων κομμάτων, ή ατομικά, λέμε εντάξει ελάτε. Αυτό είναι κάτι πάρα πολύ σημαντικό.
Άρα πάμε σε ένα συνέδριο της Δημοκρατικής Παράταξης που σέβεται τα όργανα και τη δομή του ΠΑΣΟΚ και τις Νομαρχιακές Επιτροπές και όλες τις άλλες εκφάνσεις τις οργανωτικές του ΠΑΣΟΚ. Έχουμε κάνει την Εθνική Οργανωτική Επιτροπή και τη Γραμματεία συμφωνημένα. Έχουμε πει ότι ισχύει η δημοκρατική αρχή, αλλά ισχύει και μια ομοσπονδιακή αρχή, διότι πρέπει να εκφράζονται και όλοι οι εταίροι. Και άρα πάμε έτσι.
Φτιάχνουμε τα κλιμάκια. Η σύνθεση των κλιμακίων πρέπει να απεικονίζει το συσχετισμό της Οργανωτικής Επιτροπής και να απεικονίζει και τη σύγχρονη, την όσο γίνεται πιο σύγχρονη και πειστική εικόνα της παράταξης και του ΠΑΣΟΚ. Άρα πρέπει να είναι μέσα οι υπουργοί μας, πρέπει να είναι προβεβλημένα κοινοβουλευτικά στελέχη, κυβερνητικά στελέχη, υποψήφιοι ευρωβουλευτές, παράγοντες οι οποίοι έχουν την ικανότητα να πάνε σε μια περιοχή και να μιλήσουν στα μέσα ενημέρωσης, στο δήμαρχο, στον περιφερειάρχη, στο Επιμελητήριο, στους αγροτικούς συνεταιρισμούς, να κάνουν μια δουλειά και να συγκροτήσουν σε συνεννόηση με τη γραμματεία αυτή εδώ, την Τοπική Οργανωτική Επιτροπή. Τη Δημοτική, τη Νομαρχιακή, την Περιφερειακή. Σε αυτή μετέχουν τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που θέλουν. Ο Γραμματέας και η Γραμματεία της Νομαρχιακής Επιτροπής, εφόσον το θέλει μετέχει. Τα μέλη της Εθνικής Οργανωτικής Επιτροπής που είναι από την περιοχή μετέχουν. Οι υποψήφιοι ευρωβουλευτές που είναι από την περιοχή μετέχουν. Ενεργοί υποψήφιοι βουλευτές του ’12, πρώην βουλευτές, πρώην ή νυν αυτοδιοικητικά στελέχη, στελέχη του συνδικαλιστικού κινήματος και του συνεταιριστικού κινήματος, μετέχουν. Άρα διαμορφώνεται μια επιτροπή σε δημοτικό, σε νομαρχιακό και σε περιφερειακό επίπεδο.
Μέσα από μια διαδικασία αυτοοργάνωσης και με κριτήριο ποιος θέλει να δουλέψει και όσοι θέλουν. Επίσης αδιαμεσολάβητα.
Έχουμε και τις θεματικές συσωματώσεις, έχουμε και τις κλαδικές, έχουμε και τις διαδικτυακές. Μπορεί να προκύψει μια οργάνωση η οποία κινείται σε ένα εργασιακό χώρο, ή σε ένα χώρο νέων επιστημόνων οι οποίοι ασχολούνται με την καινοτομία και μπορεί να γίνει μια οργάνωση καινοτόμων επιχειρηματιών, ή μια οργάνωση ερευνητών. Ή μια οργάνωση φοιτητών που κάνουν στο πανεπιστήμιο τα μεταπτυχιακά τους. Θα αποδεχτούμε και αυτό με μια ευελιξία.
Η μείζονα εκπροσώπηση είναι τα ψηφοδέλτια, κατά τη γνώμη μου. Αυτή στην οποία θα αποτυπωθεί η δυναμική της παράταξης. Αλλά πάλι δημοκρατικά και ομοσπονδιακά, γιατί αν πάμε σε μια διαδικασία ψηφοφορίας θα χαθούν αυτοί που δεν μπορούν να κάνουν μηχανισμούς και θα φτάσουμε σε βαρβαρότητες και θα αλλοιώσουμε την πολιτική ουσία της όλης προσπάθειας.
Η Κοινοβουλευτική μας Ομάδα είναι αυτή που διασφαλίζει τη σταθερότητα την κυβερνητική. Κυβερνητική με την προϋπόθεση για κάθε άλλου είδους σταθερότητα και όχι μόνο αυτό. Κάνει δουλειά τεράστια. Κρατάει την κυβέρνηση, τη διορθώνει, την καθοδηγεί, την επιβλέπει, εκδηλώνει την ευαισθησία, τηρεί τον κανόνα των διαρθρωτικών αλλαγών, αλλά εδώ δεν μιλάμε μόνο για τη νυν Κοινοβουλευτική Ομάδα, μιλάμε και για την επόμενη Κοινοβουλευτική Ομάδα.
Διότι πρέπει να προκύψει και μια Κοινοβουλευτική Ομάδα η οποία μπορεί να εφαρμόσει αυτά που λέμε σε ένα επόμενο περιβάλλον. Εμείς θέλουμε αυτό να γίνει τον Ιούλιο του 2016, αλλά εάν δεν προκύψουν οι 180 ψήφοι, θα γίνει νωρίτερα.
Υπάρχει δυστυχώς η δεδομένη στάση των επισήμων κομμάτων, δηλαδή τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ, των ΑΝΕΛ, της ΔΗΜΑΡ, του ΚΚΕ.
Όταν λέμε ψηφίστε για να μην οπισθοχωρήσει η χώρα, ψηφίστε για να υπάρξει σταθερότητα, ψηφίστε για να βγούμε από το μνημόνιο και την τρόικα, πολιτική συμφωνία κάνουμε. Για πολιτικούς λόγους βαθιά στρατηγικούς τους λέμε ψηφίστε υπέρ του Προέδρου της Δημοκρατίας. Δεν τους λέμε ψηφίστε υπέρ του Προέδρου γιατί έχουμε τον καλύτερο υποψήφιο.
Βλέπετε δε γίνεται καμία συζήτηση για πρόσωπο, γιατί το θέμα δεν είναι ποιος θα εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας, το θέμα είναι αν η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας θα λειτουργήσει σταθεροποιητικά ή αποσταθεροποιητικά, αυτό είναι μια καθαρά πολιτική συζήτηση, ποτέ άλλοτε η προεδρική εκλογή δεν ήταν τόσο πολιτική.
Βεβαίως και ο Καραμανλής ήθελε το 1980 να βγει Βουλευτής, γιατί ένοιωθε ότι θα χάσει τις εκλογές και δε θα βγει Πρόεδρος Δημοκρατίας, αλλά αυτό δεν έχει καμία σύγκριση με το τωρινό ή με την εκλογή του ΄84 με τον Σαρτζετάκη, που δεν ξέρω ποιος θα έβγαινε πρώτο κόμμα στις εκλογές το ΄84 εάν διαλυόταν η Βουλή. Ούτως ή άλλως διαλύθηκε λίγο μετά και κέρδισε πάλι το ΠΑΣΟΚ.
Άρα ποτέ άλλοτε η προεδρική εκλογή δεν είχε προγραμματικά στρατηγικά χαρακτηριστικά τόσο καθαρά. Τώρα αν έρθουν κάποιοι και πουν ότι εμείς θέλουμε συζήτηση για τον εκλογικό νόμο, θέλουμε συζήτηση και για τους θεσμούς, βεβαίως και θα το συζητήσουμε αυτό και είναι μια απάντηση στην αθλιότητα περί χρηματισμών και ευτυχώς ο Φ. Κουβέλης έδωσε μια καλή απάντηση σήμερα που πήγε να καταθέσει στον Εισαγγελέα.
Πιστεύω ότι έχουμε δώσει έτσι απάντηση στα ερωτήματα τα οποία ετέθησαν, μια πρώτη απάντηση, γιατί δεν υπάρχουν οριστικές απαντήσεις. Θα τα δούμε όλα και στην επόμενη συνεδρίαση εν όψει της συνεδρίασης της Εθνικής Οργανωτικής Επιτροπής, στην οποία πρέπει να παρουσιαστούν εισηγήσεις για όλα τα θέματα.
Πιστεύω για να το πω πρακτικά, ότι υπάρχει το υλικό τώρα με αυτά που είπαμε για να πάμε να δώσουμε απάντηση στις συναντήσεις που θα κάνουμε στους νομούς τις επόμενες μέρες.
Κάποιοι ρωτούν γιατί συνεργαζόμαστε με ΝΔ. Γιατί κανείς δεν ρωτάει στη Νέα Δημοκρατία βρε παιδιά πως και φύγατε από το «αντιμνημονιακό» μέτωπο και ήρθατε στο «μνημονιακό» το λεγόμενο, πως κάνατε αυτή τη στροφή; Κανείς δε ρωτάει για την επίπτωση που έχει το γεγονός ότι η Νέα Δημοκρατία ήταν η ηγετική δύναμη του αντιμνημονιακού μετώπου επί ενάμισι χρόνο, με επιπτώσεις δραματικές στον τρόπο με τον οποίον σκέφτονται και ενεργούν οι πολίτες, γιατί τροφοδοτήθηκε έτσι μία δημαγωγική και συνωμοσιολογική προσέγγιση του πολίτη γίγνεσθαι.
Και τώρα φτάνουμε στο φαινόμενο αυτό το οποίο είδατε, να αγωνιζόμαστε να πούμε τη σωστή γραμμή για τη χώρα και αυτό να επικαλύπτεται από την τεχνητή πόλωση, τον τεχνητό μικρό διπολισμό κι αυτό δεν μπορούμε να το ανεχτούμε.
Αλλά ξέρετε από ένα σημείο και μετά δεν μπορείς να κάνεις τίποτα ερήμην του λαού, λοιπόν ο λαός θα κάνει την επιλογή του. Θέλει να επιλέξει δημοκρατικά μία λύση ευθύνης, ας την επιλέξει. Θέλει να επιλέξει μία λύση ανευθυνότητας, ας την επιλέξει. Θέλει να επιλέξει μία λύση light, ας την επιλέξει.
Είμαστε υπεύθυνοι, δεν είμαστε light, έχουμε παρελθόν, λέμε πράγματα τα οποία είναι ουσιαστικά, τα ουσιαστικά πράγματα είναι και δυσάρεστα, είναι και πολύπλοκα, θέλουμε να έχουμε ολοκληρωμένες θέσεις κι αυτά που λέμε να τα εννοούμε.