«Ο νόμος για τα ναρκωτικά ακυρώνεται στην πράξη: επιλέγεται η φυλάκιση αντί για θεραπεία και επανένταξη»
Ενάμισης χρόνος έχει περάσει από την ψήφιση του Νόμου 4139/2013, που καθιερώνει το δικαίωμα του χρήστη ναρκωτικών ουσιών στη θεραπεία ως εναλλακτική της φυλάκισης και την ειδική ποινική μεταχείριση χρηστών που εντάσσονται ή ολοκληρώνουν πρόγραμμα απεξάρτησης ή θεραπείας. Ήταν μια σημαντική τομή, η οποία ωστόσο κινδυνεύει να ακυρωθεί στην πράξη: Γιατί, πολύ απλά, ο νόμος δεν εφαρμόζεται.
Πολύ πρόσφατα, δύο δικαστικές αποφάσεις έστειλαν στη φυλακή απόφοιτο του ΚΕΘΕΑ με ποινή συνολικά τεσσάρων ετών. Δυστυχώς, πολλοί δικαστές επιμένουν να ερμηνεύουν τον νόμο με τον πιο αρνητικό και στην ουσία εσφαλμένο τρόπο για τους απόφοιτους προγραμμάτων, αλλά και για άλλους που βρίσκονται σε φάση θεραπείας ή αναζήτησης θεραπείας. Δεν πρόκειται μόνο για ζήτημα νομικό ή δικαστικό αλλά, πάνω από όλα, για την ακύρωση της προσπάθειας για ένταξη των συνανθρώπων μας που προσπαθούν να ξεφύγουν από το περιθώριο. Το ζήτημα είναι ο ηθικός εξευτελισμός τον οποίο υφίστανται συνάνθρωποί μας, που έχουν καταβάλει και συνεχίζουν να καταβάλλουν γενναίες προσπάθειες για να αλλάξουν οι ίδιοι αλλά και να δώσουν μια ώθηση αλλαγής σε μια κοινωνία γεμάτη στρεβλώσεις και προκαταλήψεις. Είναι, ακόμα, ο εξευτελισμός που υφίστανται και οι θεραπευτές τους, οι οποίοι αντιμετωπίζονται με καχυποψία – σχεδόν σαν ψευδομάρτυρες.
Ο νόμος πρέπει να εφαρμοστεί και να μην ακυρωθεί στην πράξη, και ασφαλώς, να αντιμετωπίζει τους πάντες ισότιμα. Προσπάθειες χρόνων για την απεξάρτηση και την επανένταξη, με σημαντικά αποτελέσματα, διακόπτονται βίαια με αποφάσεις όπως οι πρόσφατες που δείχνουν σε αποθεραπευμένους χρήστες τον δρόμο της φυλακής. Οι πρώην ή/και υπό θεραπεία εξαρτημένοι και κάθε χρήστης έχει δικαίωμα στη θεραπεία και στην κοινωνική επανένταξη. Αυτή τη λογική αποτυπώνει και ο Νόμος 4139/2013. Και η εφαρμογή του είναι ευθύνη της πολιτείας και όλων μας.
ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ 26/09/2014