ΓΙΑ ΤΑ 40 ΧΡΟΝΙΑ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ 21ης ΑΠΡΙΛΙΟΥ
Με τη συμπλήρωση 40 χρόνων από την πτώση της δικτατορίας της 21ης Απρίλη, το ΚΚΕ τιμά όλους όσοι βασανίστηκαν, εξορίστηκαν, φυλακίστηκαν και διώχτηκαν, όλους όσοι συνέβαλλαν στον αντιδικτατορικό αγώνα.
Τα 40 χρόνια, που πέρασαν από την αλλαγή του Ιουλίου 1974, ως αποτέλεσμα του συμβιβασμού που πραγματοποιήθηκε ανάμεσα στη χούντα και τις αστικές πολιτικές δυνάμεις, με την άμεση ανάμιξη των αμερικανονατοϊκών, καθώς και η εμπειρία όλων αυτών των δεκαετιών, δεν πρέπει να αφήνουν αμφιβολία στους εργαζόμενους ότι η δημοκρατία που εγκαθιδρύθηκε μετά την κατάρρευση της στρατιωτικής δικτατορίας είναι ταξική, είναι η άλλη μορφή της δικτατορίας των μονοπωλίων.
Όσα δραματικά βιώνουν η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, ιδιαίτερα τα τελευταία 5 χρόνια με την εκδήλωση της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, δεν είναι ανεξάρτητα από εκείνα που προηγήθηκαν, καθ’ όλη την πορεία της λεγόμενης μεταπολίτευσης, δεν είναι αποτέλεσμα μιας κακής διαχείρισης ή κάποιων αρνητικών πλευρών του πολιτικού συστήματος. Η μεταχείριση που έχουν από το κράτος και την εργοδοσία, οι απεργοί εργάτες και υπάλληλοι, το ενάμιση εκατομμύριο των ανέργων, χιλιάδες άνθρωποι που ζουν υπό την απειλή της απόλυσης, εργάζονται χωρίς μισθό, χωρίς ωράρια, χωρίς καμία ασφάλεια και προστασία, επιβεβαιώνουν για ποιους λειτουργεί η υπάρχουσα δημοκρατία. Αποδεικνύουν ότι το σημερινό πολιτικό σύστημα και γενικά το καπιταλιστικό σύστημα είναι σάπιο μέχρι το μεδούλι. Δεν γιατρεύεται ούτε εξανθρωπίζεται.
Τα γεγονότα επιβεβαιώνουν ακόμα το πόσο υποκριτική είναι η αντιπαράθεση ανάμεσα στα κυβερνητικά κόμματα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, που υπερασπίζονται τον τυπικό χαρακτήρα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και σε άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, που κάνουν το ίδιο, ισχυριζόμενα ότι η κυβερνητική πολιτική αποτελεί εκτροπή από αυτή τη δημοκρατία.
Ο δρόμος της καπιταλιστικής ανάπτυξης που ακολουθείται και στα τελευταία 40 χρόνια, θα φέρνει νέα αδιέξοδα στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Διέξοδος υπάρχει μόνο με τη συμμαχία τους, την πάλη για την απόκρουση της αντιλαϊκής πολιτικής, με στόχο την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας, που θα αποδεσμεύσει τη χώρα από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, θα διαγράψει μονομερώς το χρέος και θα κοινωνικοποιήσει τα μονοπώλια και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και δυνατότητες που υπάρχουν, για να τα μετατρέψει από δυνάστη του σε εργαλεία για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.