Δήλωση του
Π. Κουρουμπλή
κοινοβουλευτικού
εκπροσώπου και βουλευτή Β΄ Αθήνας του
ΣΥΡΙΖΑ
«Αγιοποιείται»
ο κύριος Προβόπουλος;
Με
τις πρόσφατες δηλώσεις και τοποθετήσεις
του, μόλις λίγες ημέρες μετά την
απομάκρυνσή του, ο τέως διοικητής της
ΤτΕ κ. Προβόπουλος επιχειρεί δύο
στοχεύσεις. Αφενός να «αγιοποιήσει»
τον εαυτό του ισχυριζόμενος ούτε λίγο
ούτε πολύ πως έσωσε την Ελλάδα και
αφετέρου να εκπέμψει για ακόμη μια φορά
το φόβο στην ελληνική κοινωνία, στηρίζοντας
έτσι τα ταπεινά σχέδια της συγκυβέρνησης.
Όταν
το 2008 ο κ. Προβόπουλος διαπίστωσε ότι η
οικονομία βρίσκεται σε εκτροπή και τόσο
το έλλειμμα στο ισοζύγιο πληρωμών, όσο
και το δημοσιονομικό έπαιρναν εκρηκτικές
διαστάσεις, τι περισσότερο έπραξε από
το να ενημερώσει απλώς τον τότε
πρωθυπουργό; Μπροστά στη διάσταση
απόψεων σε ένα τόσο σοβαρό θέμα για τη
χώρα, ένας πραγματικός πατριώτης και
υπεύθυνος κεντρικός τραπεζίτης, θα είχε
παραιτηθεί, ώστε να βάλει την κυβέρνηση
προ των ευθυνών της και να προλάβει τις
τραγικές εξελίξεις.
Όταν
άρχισε να φουντώνει η κρίση και οι
πληροφορίες περί φυγής καταθέσεων στο
εξωτερικό έβαιναν διαρκώς αυξανόμενες,
ο υποφαινόμενος μαζί με άλλους βουλευτές
στη συνεδρίαση της Επιτροπής Οικονομικών
Υποθέσεων της Βουλής, παρουσία του
διοικητή της ΤτΕ, είχαμε επισημάνει το
μεγάλο κίνδυνο από αυτήν την εξέλιξη.
Σε ποιες ενέργειες προέβη ο ίδιος; Ο κ.
Προβόπουλος γνώριζε ότι οι καταθέσεις
«έφευγαν» σε τράπεζες του εξωτερικού.
Ως εποπτεύουσα Αρχή, είχε την υποχρέωση,
προκειμένου να προστατεύσει τη χώρα,
να ζητήσει και να επιβάλει τη συνεργασία
τραπεζών και φοροεισπρακτικού μηχανισμού,
ώστε να γίνει έλεγχος για την προέλευση
των χρημάτων καθώς και για την κατά
νόμο φορολόγησή τους. Ούτε μια δήλωση,
η οποία θα λειτουργούσε ανασταλτικά
δεν έκανε στη δημοσιότητα, αντιθέτως
άφησε την κατάσταση να εξελίσσεται με
αποτέλεσμα να υπάρξουν διαρροές
καταθέσεων ύψους 70 δις Ευρώ.
Γιατί
στο πλαίσιο δημιουργίας της Τραπεζικής
Ένωσης δεν τάχθηκε υπέρ της «κοινής
εγγύησης των καταθέσεων» από ένα
ευρωπαϊκό ταμείο, ώστε οι εγγυήσεις των
καταθέσεων να μην περιορίζονται μόνο
στην ευθύνη του ελληνικού κράτους, με
ό,τι αυτό σημαίνει για μια ασθενική
οικονομία σαν την ελληνική; Αυτή θα ήταν
μια πατριωτική στάση και θα είχε ως
συνέπεια να επιστρέψουν τα κεφάλαια.
Στην ενέργειά του αυτή άλλωστε, θα
μπορούσε να επικαλεστεί και τον κ.
Μπαρόζο, ο οποίος στο αρχικό σχέδιο για
την Τραπεζική Ένωση προέβλεπε την κοινή
εγγύηση των καταθέσεων μέχρι 100.000 Ευρώ.
Όταν
οι τράπεζες, λαθροχειρώντας πολλές
φορές, δέσμευαν λογαριασμούς των 200 και
300 Ευρώ, αναγκάζοντας τους καταθέτες με
τον τρόπο αυτό να αποφεύγουν τις
τραπεζικές συναλλαγές και να μην
καταθέτουν στους λογαριασμούς τους, τι
έπραξε προκειμένου να προστατεύσει και
τους μικροκαταθέτες αλλά και τις
τράπεζες.
Όταν
συντελούντο τα κακουργήματα των golden
boys
με τα μετοχοδάνεια, για τα οποία στην
Επιτροπή Διαφάνειας αναφέρθηκε και ο
Εισαγγελέας κ. Νικολούδης, κάνοντας
μάλιστα λόγο για ξέπλυμα μαύρου χρήματος,
ποια ήταν η συμβολή της εποπτείας του;
Όταν
εγκληματούσε εις βάρος των αποθεματικών
του ιερού χρήματος των συντάξεων των
ασφαλιστικών ταμείων, μετατρέποντάς
τα παραμονές του PSI
σε ομόλογα, χωρίς προηγουμένως να
ερωτηθούν οι διοικήσεις των Ταμείων
και γνωρίζοντας ότι εν συνεχεία θα
κουρευτούν, τηρούσε τον νόμο;
Όταν
συντελέσθηκε το έγκλημα της
«εκποίησης-δωρεάς» της ΠΑΝΓΑΙΑ -που
έχει στην κατοχή της 249 ακίνητα- σε
συγκεκριμένη αγοράστρια εταιρεία στην
οποία ο κ. Τουρκολιάς χορήγησε δάνειο
ύψους 450 εκατομμυρίων ευρώ με 2,5% επιτόκιο,
τι έπραξε ο κ. Προβόπουλος;
Όταν
αποκλείσθηκαν οι συνεταιριστικές
τράπεζες από την ανακεφαλαιοποίηση για
να συντελεστεί αργότερα το όργιο εναντίον
του ΤΤ και της Αγροτικής Τράπεζας υπέρ
των συστημικών τραπεζών, τι έκανε ο
κεντρικός τραπεζίτης;
Σε
όλα αυτά τα ερωτήματα καλείται να
απαντήσει ο πρώην κεντρικός τραπεζίτης
, ο οποίος δυστυχώς, σε μια τόσο κρίσιμη
περίοδο για τη χώρα μας, δεν στάθηκε στο
ύψος του λειτουργήματός του.
Αθήνα, 17 Ιουνίου
2014
Το Γραφείο
Τύπου