ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ, ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ, ΣΤΟ ΑΚΡΟΠΟΛ

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ, ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ, ΣΤΟ ΑΚΡΟΠΟΛ

Κυρίες και κύριοι

Φίλες και φίλοι,

Αγαπητοί συναγωνιστές

Ανεβαίνω στο βήμα με αίσθημα μεγάλης ευθύνης.

Αισθάνομαι ότι οφείλω να εκφράσω τις αγωνίες και τους αγώνες του λαού μας τα τελευταία χρόνια ενάντια στα μνημόνια της βαρβαρότητας σε μια κρίσιμη ευρωπαϊκή εκλογική αναμέτρηση.

Γνωρίζω πολύ καλά ότι η επιλογή της ευρωπαϊκής αριστεράς στο πρόσωπό μου σε μεγάλο βαθμό οφείλεται σε αυτούς τους αγώνες.

Αποτελεί μια ένδειξη αναγνώρισης της μεγάλης σημασίας των αγώνων του λαού μας για την συνολική μάχη στην Ευρώπη απέναντι στους νεοφιλελεύθερους μονόδρομους της λιτότητας.

Απέναντι σε όσους διαχειρίστηκαν τις τύχες της Ευρώπης τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια.

Απέναντι στις ανάξιες πολιτικές ηγεσίες που οδηγούν την Ευρώπη σε μια πρωτοφανή, σε καιρό ειρήνης, κρίση.

Σε ένα στρατηγικό αδιέξοδο που απειλεί την ίδια τη συνοχή και την ύπαρξη της.

Που οδηγεί εκατομμύρια Ευρωπαίους πολίτες στην ανεργία, την απόγνωση, τη κοινωνική περιθωριοποίηση.

Και το χειρότερο : ξαναγεννά τον εφιάλτη του φασισμού και του μίσους ανάμεσα στους λαούς της.

Όσοι πόνταραν στην αποδόμηση του κράτους πρόνοιας και στην υπονόμευση των δημοκρατικών δικαιωμάτων.

Όσοι έσπειραν την ανεργία, την επισφαλή εργασία, την φτώχεια και την συρρίκνωση της δημόσιας σφαίρας.

Σήμερα θερίζουν ευρωσκεπτικισμό, άνοδο της ακροδεξιάς, νεοναζισμό και μία οικονομική και ανθρωπιστική κρίση που μεταλλάσσεται και κυριεύει όλη την ήπειρο.

Στη πραγματικότητα αυτό που διακυβεύεται σήμερα είναι η οριστική απομάκρυνση της Ενωμένης Ευρώπης από τις ιδρυτικές της αξίες.

Από τις διακηρύξεις της ισότητας και της αδελφοσύνης που έγιναν συνθήκες ερήμην της λαϊκής βούλησης για δημοσιονομική προσαρμογή.

Οι καλές προθέσεις έγιναν κακές αποφάσεις.

Η ισόρροπη ανάπτυξη έγινε ανισόρροπη λιτότητα και ύφεση.

Η ισορροπία βορρά νότου έγινε ισορροπία του τρόμου, με τον νότο να είναι το πρώτο θύμα.

Και κάθε νέα συνθήκη είναι πλέον και μία ακόμα συνθηκολόγηση στην κυριαρχία των ισχυρών.

Το «επ’ ωφελεία των λαών» έχει αντικατασταθεί με το «επ’ ωφελεία των αγορών».

Το κέντρο λήψης των αποφάσεων έφυγε από τους πολίτες και τις κυβερνήσεις και μεταφέρθηκε σε τεχνοκράτες, κλειστά συμβούλια και στην κεντρική τράπεζα.

Δεν αμφιβάλλει κανείς και καμιά ποιος είναι σήμερα ο ισχυρός παράγοντας.

Το ευρωκοινοβούλιο έρχεται σε δεύτερη και τρίτη μοίρα, μπροστά στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Έτσι όμως η Ευρώπη των λαών έγινε Ευρώπη των τραπεζιτών.

Μέσα σε αυτό το ζοφερό κλίμα δεν είχαμε άλλη επιλογή.

Όφειλε η αριστερά, οφείλαμε όλοι οσοι πιστεύουμε ακόμα στη δύναμη των λαών να αλλάζουν την ιστορία, να σηκώσουμε το γάντι.

Να σημάνουμε το κώδωνα του κινδύνου για τη πορεία της Ευρώπης.

Να αντισταθούμε στη βαρβαρότητα του νεοφιλελευθερισμού.

Και να διεκδικήσουμε την αλλαγή των συσχετισμών, προς όφελος των κοινών κατακτήσεων των λαών μας στην ευρωπαϊκή ήπειρο που σήμερα απειλούνται.

Πολλοί είναι αυτοί που έσπευσαν να μας κατατάξουν στις δυνάμεις του αντιευρωπαϊσμού ή του ευρωσκεπτικισμού, που οι ίδιοι με τις επιλογές τους -άλλωστε - έχουν δυναμώσει.

Ξεχνούν, φαίνεται ότι η αριστερά είναι δύναμη διεθνιστική και ευρωαπική.

Κατά τη γνώμη μου η μόνη αληθινά ευρωπαϊκή δύναμη.

Η δύναμη που υπερασπίστηκε την ειρήνη στην ευρωπαϊκή ήπειρο.

Την κοινωνική συνοχή.

Το κράτος πρόνοιας.

Τον κόσμο της εργασίας.

Τις συλλογικότητες και τα νέα κοινωνικά κινήματα.

Τον πολιτισμό.

Η δύναμη που διεθνοποίησε τους μικρούς και μεγάλους αγώνες. Γιατί η Ευρώπη ήταν, είναι και θα παραμείνει το πεδίο των μεγάλων κοινωνικών και ταξικών αγώνων.

Οι αγώνες και οι ιδέες των εργαζομένων και της νεολαίας σε μία χώρα γονιμοποιούσαν πάντοτε τους αντίστοιχους αγώνες σε μία άλλη.

Έτσι γεννήθηκε το αντιπολεμικό κίνημα, το αντιφασιστικό κίνημα.

Οι αγώνες για μια Ευρώπη χωρίς πυρηνικά.

Το περιβαλλοντικό κίνημα.

Και αργότερα το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ.

Το κίνημα για την υπεράσπιση των δημόσιων αγαθών και του φυσικού πλούτου.

Το κίνημα για μια εναλλακτική της νεοφιλελεύθερης, παγκοσμιοποίηση, με τους ανθρώπους και τις ανάγκες τους πάνω από τα κέρδη.

Δεν είμαστε λοιπόν εμείς ευρωσκεπτικιστές.

Αυτοί διαλύουν και ασχημαίνουν την Ευρώπη.

Εμείς είμαστε αρνητές της δικής τους Ευρώπης, της Ευρώπης των τραπεζών και των πολυεθνικών. της Ευρώπης της λιτότητας και του αυταρχισμού.

Γιατί αυτή η Ευρώπη είναι και αποκρουστική και επικίνδυνη.

Εμείς αυτή την Ευρώπη θέλουμε να την αλλάξουμε.

Πριν προλάβουν να την οδηγήσουν σε διάλυση και καταστροφή όσοι ανεύθυνα σήμερα τη κυβερνάνε.

Που είναι οι πραγματικοί αντιευρωπαϊστές, ακριβώς γιατί την απομακρύνουν από τις ιδρυτικές της αξίες.

Της αλληλεγγύης, της κοινωνικής συνοχής και της αλληλεγγύης.

Αξίες που εμείς αγωνιζόμαστε να επαναφέρουμε στο προσκήνιο.

Μέσα σε αυτή κρίσιμη συγκυρία, φίλες και φίλοι, μου έγινε η τιμητική πρόταση να είμαι υποψήφιός της Αριστεράς για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Για να εκφράσουμε την αμφισβήτηση, τη ριζοσπαστική κριτική και την εναλλακτική πρόταση.

Και γιατί οι λαοί της Ευρώπης γνωρίζουν πως αν στη πατρίδα μας, στην Ελλάδα, επιβραβευθεί το πείραμα της ακραίας λιτότητας και δεν ηττηθούν οι μνημονιακές δυνάμεις, τότε το πείραμα θα επαναληφθεί και θα εξαπλωθεί σε όλη την Ευρώπη.

Για αυτό και εκατομμύρια μάτια στην Ευρώπη, το βράδυ της 25^ης Μάιου θα κοιτούν τα αποτελέσματα των εκλογών στην Ελλάδα.

Γιατί το πραγματικό ερώτημα των εκλογών στην Ελλάδα είναι εάν οι επιλογές της κ. Μέρκελ και των ελληνικών κυβερνήσεων ωφέλησαν τον ελληνικό λαό.

Εάν στην Ελλάδα είχαμε success story ή μια ανθρωπιστική τραγωδία.

Φίλες και φίλοι,

Δεν αντιλαμβάνομαι αυτήν την υποψηφιότητα ως τυπική.

Αλλά ως εντολή να ενώσουμε όσα ο νεοφιλελευθερισμός χώρισε βίαια.

Για να οικοδομήσουμε την ευρύτερη δυνατή κοινωνική και πολιτική συμμαχία ενάντια στη λιτότητα.

Για να βάλουμε τέλος στη λιτότητα για να ξανακερδίσουμε την Δημοκρατία.

Για να βάλουμε τέλος στις πολιτικές που θρέφουν τις εθνικιστικές τάσεις και την ξενοφοβία.

Για να προωθήσουμε την αλληλεγγύη των νέων γυναικών και ανδρών. Των εργαζομένων, των συνταξιούχων και των ανέργων.

Είναι η μόνη αλληλεγγύη που μπορεί να γκρεμίσει την Ευρώπη φρούριο, την γερμανική Ευρώπη.

Στη θέση μιας Ευρώπης του φόβου για την ανεργία και την φτώχεια.

Στην θέση της σημερινής Ευρώπης που αναδιανέμει εισόδημα στους λίγους και φόβο και αυταρχισμό στους πολλούς,

Στη θέση μιας Ευρώπης στην υπηρεσία των αναγκών των τραπεζιτών,

Εμείς θέλουμε μια Ευρώπη στην υπηρεσία των ανθρωπίνων αναγκών και μια Ευρώπη της οικονομίας των αναγκών.

Η άλλη επιλογή σε αυτήν την δύσκολη μάχη είναι αυτή της κ. Μέρκελ.

Ο κ. Γιούνκερ, ο κ. Σουλτς. Το πολιτικό τους προσωπικό στην Ελλάδα. Ο κ. Σαμαράς και ο κ. Βενιζέλος.

Είναι η Ευρώπη που κατάντησε μία συνταγματικά κατοχυρωμένη, νεοφιλελεύθερη νομισματική και οικονομική περιοχή.

Πως απαντάμε, όμως, σε αυτήν την ιστορική πρόκληση;

εμείς απαντάμε με τη φιλοδοξία να επανιδρύσουμε την Ευρώπη.

Εμείς απαντάμε :

Με τη δημοκρατική αναδιοργάνωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Με τον άμεσο τερματισμό της λιτότητας και τη συλλογική και αλληλέγγυα αντιμετώπιση της υπερχρέωσης της Ευρωζώνης,

με «Ευρωπαϊκή Διάσκεψη για το Χρέος»,

Με τον σταδιακό οικολογικό μετασχηματισμό της παραγωγικής διαδικασίας, και

Με τη μεταρρύθμιση του ευρωπαϊκού νομοθετικού πλαισίου για τη μετανάστευση, με τα κριτήρια της αλληλεγγύης και της δικαιοσύνης.

Φίλες και φίλοι,

Πολλοί μας λένε, άλλοι καλοπροαίρετα, άλλοι κακοπροαίρετα, ότι αυτή η Ευρώπη δεν αλλάζει.

Ότι σε αυτήν την Ευρώπη δεν αλλάζουν οι πολιτικοί συσχετισμοί.

Άρα δεν αλλάζει και η πολιτική της Ευρώπης.

Τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα ακούγαμε και για την Ελλάδα.

Και εδώ πολλοί πίστευαν ότι δεν αλλάζουν οι πολιτικοί συσχετισμοί.

Ότι δεν ανατρέπεται το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο.

Μας περιέγραφαν το νεοφιλελεύθερο μοντέλο, την λιτότητα, την κρίση ως φυσικά φαινόμενα.

Όμως η ανατροπή, η μεγάλη ανατροπή που έγινε στην Ελλάδα, με τον ΣΥΡΙΖΑ, αποδεικνύει ότι τίποτε δεν είναι δεδομένο.

Αποδεικνύει ότι δεν είναι ανίκητη η νεοφιλελεύθερη πολιτική.

Όπως ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, από ένα πρωτοποριακό πολιτικό πείραμα ενότητας, ριζοσπαστισμού και εναλλακτικής πρότασης, έφτασε στην θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έτσι και οι αριστερές και προοδευτικές δυνάμεις της Ευρώπης μπορούν σήμερα, μέσα από την κοινή δράση τους, να ανακόψουν αυτήν την πορεία καταστροφής.

Ξεκινήσαμε με δειλά βήματα στην Ευρώπη, ξεπεράσαμε προβλήματα έδειχναν ανυπέρβλητα.

Στις ευρωπορείες.

Στην συνεργασία των εργατικών συνδικάτων.

Χτίσαμε σιγά σιγά το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς.

Προβάλλαμε την εναλλακτική πολιτική μας πρόταση στο ευρωκοινοβούλιο.

Προβάλλαμε το όραμά μας για την Ευρώπη των λαών ενάντια στην Ευρώπη των τραπεζιτών.

Δείξαμε τον άλλο δρόμο.

Δείξαμε ποια είναι η άλλη Ευρώπη.

Των κινημάτων και της προόδου, του κόσμου της εργασίας και του πολιτισμού.

Συμπαραταχθήκαμε με το ρεύμα αντίστασης και ανυπακοής που έδωσε μάχη ενάντια στα μνημόνια και την τρόικα, απέναντι στις ορέξεις των αγορών.

Που υπερασπίστηκε τον δημόσιο χώρο και τον δημόσιο πλούτο απέναντι στις ορέξεις του κερδοσκοπικού ιδιωτικού κεφαλαίου.

Δεν θα αφήσουμε σήμερα, στην πιο κρίσιμη στιγμή, καμία ευκαιρία να πάει χαμένη. Δεν θα τους αφήσουμε να αλωνίζουν και να καταστρέφουν ανθρώπους και λαούς με την αγία τριάδα «μνημόνια-ύφεση-ανεργία».

Φίλες και φίλοι,

Με ρωτούν κάποιοι,

Ποιο θα ήταν το πρώτο πράγμα που θα έκανες αν ήσουν πρόεδρος της ευρωπαϊκής επιτροπής;.

Απαντώ:

Πρώτον, Θα απαιτούσα την απόσυρση της ευρωπαϊκή επιτροπή από την τρόικα.

Την καταστρόικα όπως πετυχημένα την αποκαλούν ακόμα και στελέχη των σοσιαλιστικών κομμάτων στην Ευρώπη.

Δεύτερον, θα έθετα αμέσως στο τραπέζι το ζήτημα της διάσκεψης για τη ρύθμιση του χρέους σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Και κυρίως, όσο ποιο δυνατό είναι το δικό μας μέτωπο τόσο πιο δυνατά θα ακουστεί το αίτημα για απαλλαγή του λαού μας από το μνημόνιο της καταστροφής.

Τρίτον, θα διεκδικούσα περισσότερες αρμοδιότητες στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, την ενίσχυση της δημοκρατίας και της συμμετοχής των λαών στις κρίσιμες αποφάσεις μέσα από δημοψηφίσματα.

Φίλες και φίλοι,

Θέλω να σας ευχαριστήσω για την επιτροπή στήριξης.

Να ευχαριστήσω τις πολιτικές κινήσεις, κοινωνία πρώτα, κοινωνική συμφωνία, Πράττω και αριστερή προοπτική.

Να ευχαριστήσω και τους ανθρώπους της πολιτικής και του πολιτισμού που έσπευσαν να αγκαλιάσουν την πρωτοβουλία.

Όλοι μαζί είμαστε πιο δυνατοί.

Κόμματα, κινήσεις, προσωπικότητες από όλο τον αριστερό και δημοκρατικό χώρο.

Που στηρίζεται- όχι εμένα προσωπικά- όχι απλώς την Ευρωπαϊκή Αριστερά, αλλά ένα ευρύτατο μέτωπο δυνάμεων ενάντια στη λιτότητα σε αυτήν την μεγάλη μάχη.

Στις ευρωεκλογές του Μαΐου, είναι η στιγμή να αναδειχθούν ο ΣΥΡΙΖΑ πρώτη δύναμη στην Ελλάδα και η Ευρωπαϊκή Αριστερά ισχυρή δύναμη στην Ευρώπη.

Δεν συμβιβαζόμαστε με την αρχιτεκτονική της ευρωπαϊκής ζώνης.

Δεν συμβιβαζόμαστε με τις δυνάμεις της αγοράς.

Δεν συμβιβαζόμαστε με ένα οικονομικό και πολιτικό σύστημα, που διοικείται αντιδημοκρατικά προς όφελος των ισχυρών.

Δεν συμβιβαζόμαστε με μία Ευρώπη ενάντια στους λαούς.

Συντονίζουμε την δράση της αριστεράς και των προοδευτικών δυνάμεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Το μήνυμα μας πρέπει να φτάσει παντού:

Λαοί της Ευρώπης Ενωθείτε.

Για την ανατροπή στην Ελλάδα, για την θεμελίωση μίας άλλης Ευρώπης. Δημοκρατικής, ειρηνικής, κοινωνικής.

Σας ευχαριστώ.

Το Γραφείο Τύπου

08/05/2014