ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΓΓ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ
ΣΤΟΝ Τ/Σ ΑΝΤ1 & ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗ
Να σχολιάσουμε την επικαιρότητα, από την πλευρά όμως του ΚΚΕ. Βλέπουμε μια όξυνση μεταξύ της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, οι δύο μονομάχοι, όπου εσείς ασκείτε σκληρή κριτική και στον έναν και στον άλλο. Χαρακτηρίσατε για παράδειγμα – πολιτικά – κωλοτούμπα τον κ. Τσίπρα.
«Είναι συνηθισμένο φαινόμενο, κυρίως προεκλογικά, και την προηγούμενη περίοδο το είδαμε αυτό, τα δύο κόμματα - κάθε φορά η κυβέρνηση, όποια κι αν είναι αυτή - το κυβερνητικό κόμμα ή το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, να παίζουν ένα τέτοιο δικομματικό παιχνίδι. Το έχουμε γνωρίσει δεκαετίες τώρα, στη χώρα μας μεταπολιτευτικά. Βέβαια αυτό οδηγεί πάντα σε κοροϊδία στην ουσία, του ελληνικού λαού. Γιατί με αυτό τον τρόπο γίνεται απόπειρα – ιδιαίτερα σε προεκλογική περίοδο – απόκρυψης των πραγματικών θέσεων και προτάσεων αυτών των κομμάτων.
Εδώ έχουμε από τη μια μεριά την κυβέρνηση, τη ΝΔ, αλλά και το ΠΑΣΟΚ ως ένα βαθμό, αλλά κυρίως τη ΝΔ που έχει την κυβερνητική πλειοψηφία, να καλλιεργεί ψεύτικες προσδοκίες στον ελληνικό λαό, πατώντας σε ορισμένα δεδομένα, αυτά του πρωτογενούς πλεονάσματος, της εξόδου στις αγορές, όλα αυτά που διαφημίζει τελευταία, προεκλογικά πιο έντονα. Και από την άλλη μεριά, έχουμε το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να καλλιεργεί αυταπάτες και ψεύτικες ελπίδες, με μια πολιτική και μια στρατηγική η οποία, αυτά τα δύο τελευταία χρόνια, από τότε που έγινε αξιωματική αντιπολίτευση, συγκλίνει όλο και περισσότερο, χωρίς να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν διαφορές επιμέρους ή γενικότερες στις προτάσεις αυτών των δύο κομμάτων, αλλά συγκλίνει με τη βασική στρατηγική, με τη βασική γραμμή της κυβέρνησης της ΝΔ. Και τα κεντρικά ζητήματα εδώ είναι: από τη μία μεριά η στάση απέναντι στην ΕΕ και στην ευρωζώνη, πως την αντιλαμβάνεται δηλαδή κάθε πολιτικό κόμμα, τι λέει στον λαό όταν μιλάει από τα προεκλογικά μπαλκόνια και πως χτυπάει το χέρι και λέει «Go back» στην κυρία Μέρκελ. Και πως από την άλλη μεριά όταν βρίσκεται στις Βρυξέλλες ή ακόμη κι εδώ σε συναδέλφους σας δημοσιογράφους –όταν συζητά και βρίσκεται μπροστά σε εκλογική μάχη– να θεωρεί την κυρία Μέρκελ και να την ονομάζει ρεαλιστή πολιτικό, η οποία μάλιστα θα συνομιλήσει με το ΣΥΡΙΖΑ αύριο, διότι δεν θα θέσει σε κίνδυνο - όπως λέει - η κυρία Μέρκελ για τον κύριο Τσίπρα, την Ευρωζώνη ή την ΕΕ. Και βεβαίως αφού συνομιλήσει με το ΣΥΡΙΖΑ θα αποδεχτεί προτάσεις αλλαγής του Ευρωπαϊκού οικοδομήματος, της ΕΕ και της Ευρωζώνης και σε σχέση φυσικά με την Ελλάδα και την ελληνική οικονομία.
Αυτά όχι μόνο είναι αντιφάσεις, παλινωδίες, κωλοτούμπες –δεν ξέρω, όπως θέλετε πείτε τις– για να μην χρησιμοποιήσω ξανά εκφράσεις είτε δημοσιογραφικές είτε αυτές που λέει ο λαός μας. Αυτά που χρησιμοποιώ και εγώ και το Κόμμα μας και τα στελέχη του Κόμματός μας, τα ακούμε καθημερινά περπατώντας μέσα στους χώρους δουλειάς, στο δρόμο, στις γειτονιές, στα χωριά, στα καφενεία, στα εργοστάσια, στα γραφεία, στα εμπορικά καταστήματα. Τα λέει ο κόσμος και μιλάει και για τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, που συγκυβερνούν και για το ΣΥΡΙΖΑ, που είναι αξιωματική αντιπολίτευση».
Να έρθουμε τώρα σε εσάς, στο ΚΚΕ. Το ΚΚΕ έχει την πιο ξεκάθαρη θέση από όλα τα κόμματα. Βέβαια αυτό μπορεί να σας εκνευρίζει λίγο, γιατί όλοι λένε «το ΚΚΕ έχει μια ξεκάθαρη θέση». Είναι σαν να θέλουν να σας βάλουνε στην άκρη και λένε: «κάτσε να βάλουμε στην άκρη ένα κόμμα, με ιστορία και παράδοση και που έχει πρόσβαση στα λαϊκά στρώματα, για να έχουμε να ασχοληθούμε εμείς με τα υπόλοιπα».
«Είναι τίτλος τιμής για ένα κόμμα και μάλιστα για το ΚΚΕ η πλειοψηφία του κόσμου να λέει, η πλειοψηφία αν θέλετε και των πολιτικών μας αντιπάλων, ότι έχουμε ξεκάθαρες σχέσεις. Εμείς πιστεύουμε ακράδαντα, χρόνια τώρα, ακόμη και με πολιτικό κόστος κύριε Παπαδάκη, ότι πρέπει τα κόμματα –και ειδικά για το Κόμμα μας το λέμε και επιμένουμε σε αυτό– θα πρέπει να λέει την αλήθεια, θα πρέπει να λέει την γνώμη του ξεκάθαρα, όποια και αν είναι η γνώμη των άλλων, όπως και αν την αντιλαμβάνεται ο καθένας. Θεωρούμε ότι σε μια σειρά ζητήματα έχουμε επιβεβαιωθεί. Και αυτό βεβαίως το αντιλαμβάνεται ο κόσμος και το ξέρει, και για την ΕΟΚ και την ΕΕ -επειδή έχουμε Ευρωεκλογές το αναφέρουμε, όχι γιατί έχουμε κάποια εμμονή με την ΕΕ- και για άλλα ζητήματα».
Το φέρατε πολύ σωστά: Ευρωπαϊκή Ένωση. Εσείς είστε κατά της ΕΕ, εσείς δεν λέτε «να μπούμε μέσα στην ΕΕ να αλλάξουμε τους όρους». Από την ίδρυσή της λοιπόν λέτε, ότι «εμείς δεν μπαίνουμε για να αλλάξουμε τους συσχετισμούς των δυνάμεων μέσα στην ΕΕ, να την κάνουμε πιο φιλοδυτική ή φιλολαϊκή», λέτε «είμαστε κατά της ΕΕ». Τότε γιατί παίρνετε μέρος στις εκλογές;
«Κοιτάξτε να δείτε, συσχετισμούς θέλουμε να αλλάξουμε, αυτό το ερώτημα θα είχε ένα νόημα αν βρισκόμασταν στις αρχές της ίδρυσης της ΕΕ.
Τώρα μετά από τόσα χρόνια, που ο λαός μας έχει εμπειρία από τη στάση του ΚΚΕ μέσα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μέσα σε αυτούς τους θεσμούς, τους αστικούς, τους ευρωπαϊκούς θεσμούς - όπως θέλει ας τους προσδιορίσει και ας τους πει ο καθένας, με όποια λέξη - το ΚΚΕ είχε πάρα πολύ σημαντική συμβολή. Να σας θυμίσω την αποκάλυψη, που έχει κάνει χρόνια τώρα και κάθε φορά κάνουμε καθημερινά, μέσα από τη δράση των Ευρωβουλευτών του ΚΚΕ, για τα μέτρα, τις κατευθύνσεις, για τη στρατηγική του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της Κομισιόν. Εκεί έρχονται πρώτα, αλλά μετά έρχονται εδώ ως νομοσχέδια, ως προτάσεις νόμου, ως μια σειρά παρεμβάσεις κυβερνητικές ή άλλες στο ελληνικό Κοινοβούλιο που περνάνε και τσεκουρώνουν και ματώνουν τον ελληνικό λαό. Η έγκαιρη αποκάλυψη λοιπόν, προετοιμάζει το λαό και τη χώρα να αντιμετωπίσει τέτοιες καταστάσεις, να διεκδικήσει καλύτερα, να εμποδίσει αν θέλετε αντιλαϊκά μέτρα, να τα καθυστερήσει σε μια φάση και βεβαίως να τα ανατρέψει – γιατί όχι. Η ανατροπή αυτών βεβαίως έχει να κάνει και με τους συσχετισμούς. Η αλλαγή για παράδειγμα των συσχετισμών όχι μόνο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αλλά και στην Βουλή την ελληνική, όπως και σε όλα τα Κοινοβούλια των άλλων χωρών της ΕΕ, η αλλαγή των συσχετισμών μέσα στο λαό, στο λαϊκό κίνημα, στα σωματεία, στους συλλόγους, στη τοπική διοίκηση, στους δήμους στις περιφέρειες – με μια τέτοια όμως στρατηγική, με μια τέτοια γραμμή σύγκρουσης, ανατροπής των αντιλαϊκών πολιτικών, ανατροπής και αποδέσμευσης από αυτά τα δεσμά – τις αλυσίδες της ΕΕ – που δένουν τους λαούς και τον ελληνικό λαό – λέμε θα μπορέσει πραγματικά να ανοίξει ο δρόμος γι’ αυτό που λέμε μια κοινωνία σε όλη την Ευρώπη για συνεργασίες, για κοινωνίες αλληλεγγύης, για κράτη μέλη που θα συνεργάζονται σε μια άλλη όμως κοινωνική οργάνωση, με άλλη κοινωνία. Με τους λαούς στην εξουσία. Άρα η πρόταση του ΚΚΕ δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, αφορά και την Ιταλία, την Κύπρο, τη Γερμανία – απευθυνόμενοι και προς τους λαούς αυτούς – να παλέψουν για αποδέσμευση από τα δεσμά της ΕΕ και της Ευρωζώνης, να παλέψουν για αλλαγή του δρόμου ανάπτυξης. Δηλαδή να φύγουμε από αυτόν τον καπιταλιστικό μονόδρομο που μας έχει φέρει σε κρίση, σε πολέμους, σε φτώχεια, σε ανέχεια και να βαδίσουμε έναν άλλο δρόμο με νέα κοινωνική οργάνωση. Σοσιαλισμό τον ονομάζουμε εμείς, κάπως αλλιώς μπορεί να τον ονομάζει κάποιος άλλος, πάντως στην πραγματικότητα θα είμαστε απέναντι από τους μονοπωλιακούς ομίλους, απέναντι από τέτοιες συμμαχίες που φέρνουν δεινά για τους λαούς.
Κύριε Γενικέ, τα άλλα κόμματα λένε «δώστε τη δύναμη σε αυτή την κυβέρνηση για να μπορέσει να αλλάξει τα πράγματα». Εσείς τι λέτε – λέτε πράγματα που ακούγονται ευχάριστα στα αυτιά των ανθρώπων, πολλοί από αυτούς λένε ότι δεν υπάρχει πουθενά προηγούμενο σε καμιά γωνιά του πλανήτη ή λένε ότι είναι κάποιες ενδιαφέρουσες απόψεις αλλά δεν ξέρουν πόσο ρεαλιστικές είναι. Καταλήγουν όμως λέγοντας το εξής, ότι «το ΚΚΕ με καλεί για ανατροπή του συστήματος», με ανατροπή του συστήματος μέσα από ποια διαδικασία; Να φέρω το ΚΚΕ στη κυβέρνηση; Όχι λέτε εσείς. Μπορείτε να μας πείτε με ποια διαδικασία θα έχουμε την ανατροπή;
Σήμερα για παράδειγμα, αυτό που προτείνουμε ως ΚΚΕ είναι να φτιαχτεί μια πλατιά Λαϊκή Συμμαχία μέσα στο λαό γιατί πρέπει να αντιπαρατεθείς με την τάξη που έχει την εξουσία…
Συμμαχία με το λαό ή με κάποια κόμματα;
Αν εκτιμήσουμε και έτσι είναι – εμείς πιστεύουμε ότι έχουμε δίκιο – ότι υπάρχει η τάξη που βρίσκεται και έχει πραγματικά την εξουσία, που είναι το κεφάλαιο, οι μονοπωλιακοί όμιλοι, πέστε τους όπως θέλετε – τραπεζίτες, εφοπλιστές, βιομήχανοι κλπ – αυτοί που κερδοφορούν σε βάρος του λαού, και από την άλλη μεριά υπάρχει ένας λαός που είναι εργάτης, είναι άνεργοι σήμερα, είναι επαγγελματοβιοτέχνες, είναι φτωχοί αγρότες, γυναίκες και νέοι άνθρωποι των λαϊκών οικογενειών που ζουν μέσα σε αυτήν την κατάσταση. Θα πρέπει λοιπόν να διαχωρίσουμε εδώ την κοινωνία, και να πούμε ότι από τη μια μεριά είναι εκείνοι που έχουν την εξουσία – που λύνουν και δένουν – και οδηγούν συνεχώς το λαό μας εκεί, μέσω φυσικά των πολιτικών τους εκπροσώπων που είναι τα πολιτικά κόμματα που τουλάχιστον στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες χώρες, έχουν βρεθεί διαχρονικά ανά 4ετία ή 2ετία ή 3ετία στην κυβερνητική εξουσία και από την άλλη μεριά είναι ο ελληνικός λαός. Αυτό τον λαό, πρέπει να ενώσουμε. Οι διαχωρισμοί που δημιουργούν πολιτικά κόμματα, όπως το από εδώ είναι ο εργάτης ή ο αγρότης ο «αντιμνημονιακός» από εκεί είναι ο «μνημονιακός», από εδώ είναι ο «δεξιός» από εκεί είναι ο «αριστερός», ο «κεντρώος» ή δεν ξέρω τι, από εδώ είναι ο κομμουνιστής και από εκεί ο άλλος. Κατά τη γνώμη μας, αυτοί είναι διαχωρισμοί του παρελθόντος, του πολύ μακρινού παρελθόντος κιόλας και πρέπει να τελειώσουν αν θέλουμε να μιλάμε για σύγχρονη πολιτική και να βλέπουμε το μέλλον και το τι πρέπει να κάνουμε, μπροστά. Άρα αυτός ο λαός μπορεί να ενωθεί και μπορεί να ενωθεί και στην καθημερινή του πάλη για τα προβλήματα.
Με ποια ηγεσία;
Για παράδειγμα, υπάρχουν ηγεσίες στα συνδικάτα, υπάρχουν Λαϊκές Επιτροπές. Δεν είναι απαραίτητο οι ηγεσίες των κομμάτων να ποδηγετούν το λαϊκό κίνημα, τους φορείς. Εμείς θεωρούμε και με τις αποφάσεις του 19ου Συνεδρίου ότι τα κόμματα δεν πρέπει να συμμετέχουν, και το ΚΚΕ, μέσα σε αυτή τη Λαϊκή Συμμαχία, είτε είναι μαζικοί φορείς, είτε είναι σωματεία, σύλλογοι, λαϊκές επιτροπές – όπως και αν εμφανίζονται - σε μια τέτοια κινηματική διαδικασία μέσα στο λαό, στους τόπους δουλειάς, στις γειτονιές. Τα πολιτικά κόμματα θα πρέπει να συμμετέχουν μέσω των μελών τους, μέσω των στελεχών τους, των οπαδών τους και να δραστηριοποιούνται εκεί και όχι ως κόμματα. Γιατί εδώ μπαίνει και το ζήτημα της αυτοτέλειας των πολιτικών κομμάτων, και άλλα ζητήματα αφού θα αρχίσουμε μετά να ψάχνουμε αν συνεργαζόμαστε κόμματα και ηγεσίες – να βρούμε τις συνιστώσες, τη συνισταμένη, ο ένας λέει έτσι, ο άλλος λέει αλλιώς και να πάμε να καπελώσουμε ποιος θα πάρει την πλειοψηφία. Αυτή η συμμαχία βέβαια θα πρέπει να έχει κατεύθυνση, δεν σημαίνει ότι θα είναι μια κοινωνική και «απολιτίκ» συμμαχία, να το πω έτσι. Θα έχει κατεύθυνση και συγκεκριμένη πολιτική, θα έχει προσανατολισμό, θα παλεύει ενάντια στα μονοπώλια, ενάντια σε αυτό το σύστημα, ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα, σήμερα θα αλλάζει συσχετισμούς, θα καταθέτει προτάσεις νόμου, προτάσεις αλλαγών, θα καθυστερεί μέτρα, θα κερδίζει κατακτήσεις και βέβαια αύριο με το λαό στην εξουσία, όταν πραγματικά θα δώσει τη δύναμη – και αυτό θα γίνει πολύπλευρα, και με εκλογές βουλευτικές, και με ευρωεκλογές, και με δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, και με εκλογές στα εργατικά σωματεία, κέντρα, συνομοσπονδίες και ομοσπονδίες, σε όλους τους χώρους είτε αφορούν εργάτες, είτε ΕΒΕ, είτε αγρότες. Και έτσι θα δημιουργείται αυτό το κίνημα, αυτή η μεγάλη συμμαχία που θα μπορεί να διεκδικήσει την εξουσία και να αντιπαρατεθεί με ένα πρόγραμμα σύγκρουσης με αυτές τις πολιτικές. Εδώ βεβαίως εμείς θέτουμε ορισμένα ζητήματα, τις προϋποθέσεις που ρωτάνε πάρα πολλοί και με ρωτήσατε και εμμέσως κι εσείς. Βεβαίως, σε μια τέτοια διακυβέρνηση, σε μια τέτοια εξουσία, το ΚΚΕ θα δώσει το παρόν αλλά εδώ προϋποθέτει ότι σε αυτήν την εξουσία να είναι ο λαός πρωταγωνιστής.
Με άλλες δυνάμεις;
Αφήστε τις πολιτικές δυνάμεις. Σας λέω για την πολιτική συμμαχία των κοινωνικών δυνάμεων που θα διεκδικούν εκεί. Εκεί το Κόμμα, θα στηρίξει μέσω των μελών του, των οπαδών - παντού, αλλά με στόχο την αποδέσμευση από την ΕΕ, τη μονομερή διαγραφή του χρέους, την κοινωνικοποίηση του πλούτου.
Αυτά όμως κάποιος πρέπει να τα αποφασίσει.
Αυτά θα τα αποφασίσει η κυβέρνηση στην οποία ο λαός θα έχει δώσει την εμπιστοσύνη του και αυτή η κυβέρνηση, η διακυβέρνηση, η λαϊκή εξουσία…
Κυβέρνηση ΚΚΕ;
Το ΚΚΕ σας ξαναλέω θα συμμετάσχει μέσω των μελών και στελεχών του σε αυτή τη διαδικασία και θα στηρίζει και θα δίνει το παρόν. Εμείς δεν θεωρούμε ότι εκεί θα πρέπει τα πολιτικά κόμματα και οι ηγεσίες να είναι το κυρίαρχο. Αλλιώς θα πίνουμε καφέ μπροστά στα κανάλια, θα συζητάμε δήθεν για προγράμματα και τα προγράμματα θα παραπέμπονται στις καλένδες. Το φιλολαϊκό πρόγραμμα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων πρέπει να γίνει με διαδικασίες κινήματος και θα είναι πολιτικό. Η κεντρική εξουσία η οποία θα εκλέγει από τους τόπους δουλειάς, από τις συνελεύσεις των εργαζομένων, από τους κλάδους…
Μιλάτε για ένα κίνημα…
Μιλάμε και για κίνημα, και για άλλο κοινωνικό σύστημα. Για νέα κοινωνική οργάνωση. Αν πας στην πεπατημένη δεν θα κάνεις τίποτα. Στην πεπατημένη, προχωράνε χρόνια τώρα με επιλογές βέβαια του ελληνικού λαού, όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις και σε άλλες χώρες και με τη συμμετοχή Κομμουνιστικών Κομμάτων.
Άρα κατάργηση του συστήματος της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας;
Όχι δεν είναι θέμα κατάργησης. Είναι θέμα ο ίδιος ο λαός να αποφασίσει να πάει σε έναν ανώτερο τύπο δημοκρατίας. Αυτό που λέμε για παράδειγμα είναι ότι οι βουλευτές, οι αντιπρόσωποι του λαού – όπως θέλετε πέστε τους – οι βουλευτές, αυτοί που θα εκπροσωπούν το λαό σε ένα κοινοβούλιο ή σε μια συνέλευση των αντιπροσώπων σε πανεθνική κλίμακα θα πρέπει να εκλέγονται από τους τόπους δουλειάς, μέσα από τα πανεπιστήμια, μέσα από τα εργοστάσια, τους κλάδους και βεβαίως να είναι ανακλητοί. Όχι να είναι εφ’ όρου ζωής εκεί ή για μια τετραετία. Θα πρέπει οι ίδιοι οι εργαζόμενοι που έστειλαν εκεί τους αντιπροσώπους, οι ίδιοι να τους ανακαλούν. Αυτά θα νομοθετηθούν βέβαια.
Κύριε Κουτσούμπα, αν αυτοί οι οποίοι θα εκλεγούν μέσα από τους χώρους δουλειάς ή μέσα από τα πανεπιστήμια δεν είναι κομμουνιστές, τότε τι θα γίνει;
Πρωτοπόροι εργάτες να είναι. Εγώ είπα ότι δεν πρέπει να διαχωρίσουμε, δεν θα είναι μόνο μέλη του ΚΚΕ. Άλλωστε εδώ και σήμερα, που ζούμε σε άλλη κοινωνία, μέσα στα ψηφοδέλτιά μας έχουμε συνεργαζόμενους που δεν είναι ούτε μέλη του ΚΚΕ, ούτε αν θέλετε καν στενοί ψηφοφόροι του ΚΚΕ. Έχουμε στο Ευρωψηφοδέλτιο για παράδειγμα, όπως και στα δημοτικά και περιφερειακά ψηφοδέλτια ανθρώπους που προέρχονται από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, από το ΣΥΡΙΖΑ που επέλεξαν όμως – όχι τυχάρπαστα όμως, προεκλογικά για τις 20 μέρες – ανθρώπους που μπορεί να είναι στον χώρο της διανόησης ή πανεπιστημιακοί, άλλους που προέρχονται από τον χώρο των ένοπλων δυνάμεων. Υποστράτηγοι, αντιναύαρχος – όπως ο υποψήφιός μας ο Ντουνιαδάκης που είναι στο Ευρωψηφοδέλτιο, από τα σώματα ασφαλείας όπως ο Μιχάλης Μιχαήλ που είναι άνθρωποι που συμπαρατάσσονται με το ΚΚΕ, η Πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Αμαλιάδας που ήταν στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και έφυγε πριν δύο χρόνια. Εδώ και σήμερα έχουμε ανθρώπους που προέρχονται από άλλους χώρους, αλλά είναι αγωνιστές. Είναι άνθρωποι που δίνουν στοιχειώδεις εγγυήσεις. Είναι μέσα στον λαό και αγωνίζονται γι’ αυτόν και δεν είναι μετεγγραφές κάποιων πολιτικών προσώπων που τους έχουμε γνωρίσει, έχουν ψηφίσει σωρεία αντιλαϊκών νόμων, έχουν κρατήσει μια στάση, έχουν στηρίξει – ας το πώς έτσι λαϊκά και απλά – τη «λαμογιά», και τώρα εμφανίζονται ως προοδευτικοί, ως αριστεροί ή προσχωρούντες προεκλογικά σε άλλα πολιτικά κόμματα.
Κύριε Γενικέ, είχε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον η συζήτηση μαζί σας. Κακώς που καθυστερήσαμε να τα πούμε και δεσμευόμαστε να τα λέμε πιο συχνά γιατί πρέπει να ακούγεται η φωνή όλων των κομμάτων και του κομμουνιστικού κόμματος. Χάρηκα που είχα τη δυνατότητα να επικοινωνήσω μαζί σας. Εύχομαι καλή επιτυχία στο κόμμα σας.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ. Θα είναι επιτυχία για το λαό μας η ισχυροποίηση του ΚΚΕ. Δεν θα ισχυροποιήσει μόνο το ΚΚΕ, ισχυρός θα γίνει ο λαός αν ψηφίσει και ενισχύσει μαζικά το ΚΚΕ και στο Ευρωψηφοδέλτιο και στις Δημοτικές και Περιφερειακές εκλογές.
ΑΘΗΝΑ 7/5/2014 ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ