ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑ

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑ

ΣΤΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ 8/12/2013

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Χθες είχαμε την ψήφιση από τη Βουλή του τέταρτου μνημονιακού προϋπολογισμού.

Ήταν μια πλήρως αποκαλυπτική συζήτηση.

Αποκάλυψε τη γύμνια και την ένδεια των επιχειρημάτων της κυβερνητικής πλειοψηφίας, την αμηχανία και την αγωνία τους μπροστά στα καταστροφικά αποτελέσματα της πολιτικής τους.

Αποκάλυψε τη συντριπτική υπεροχή σε επιχειρήματα, πρόγραμμα και επεξεργασίες για την έξοδο από τη κρίση του ΣΥΡΙΖΑ έναντι τα μνημονιακής συγκυβέρνησης.

Ο προϋπολογισμός που ψηφίστηκε χτες ούτως ή άλλως δε προβλέπεται να εκτελεσθεί ως έχει αλλά να αναθεωρηθεί με νέα μέτρα όταν θα συμφωνήσουν με τη τρόικα πόσο μεγάλο είναι το δημοσιονομικό κενό για το 2014.

Αυτά είναι τα κακά νέα.

Τα καλά νέα είναι ότι δε θα προλάβουν να τον αναθεωρήσουν αυτοί.

 Θα τον αναθεωρήσουμε εμείς, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, προς όφελος των μισθωτών, των συνταξιούχων, των ανέργων και των αγροτών.

Προς όφελος των μικρομεσαίων και των νέων.

Προς όφελος του κόσμου της εργασίας και του πολιτισμού.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Χθες αργά το βράδυ, είχαμε όμως και μια ακόμα είδηση.

Την αναβολή της έλευσης της τρόικας που θα έρχονταν μετά το Γιουρογκρουπ στις 9 Δεκέμβρη για μετά το καινούργιο χρόνο.

Δε ξέρω αν αυτό σημαίνει και μετά τις χειμερινές εξορμήσεις για σκι, όπως είχε δηλώσει αξιωματούχος των Βρυξελών.

Αυτό που ξέρω όμως είναι ότι η ενδοτικότητα της κυβέρνησης Σαμαρά τους έχει αποθρασύνει.

Εκβιάζουν πλέον, ανοιχτά και ευθέως τους δανειολήπτες.

Απαιτούν τον πλειστηριασμό της πρώτης κατοικίας.

 Συμπεριφέρονται ως πληρεξούσιος των διεθνών κερδοσκοπικών κεφαλαίων – των αρπακτικών «distress funds».

Απαιτούν ομαδικές απολύσεις σε μια χώρα που η ανεργία ήδη καλπάζει στο 30%.  

Το διευθυντήριο βρυχάται μπροστά στην υποταχτική, μοιραία και άβουλη κυβέρνηση Σαμαρά.

Και όπως χθες στη Βουλή προειδοποιήσαμε, αν η μοιραία και άβουλη κυβέρνηση επιχειρήσει να φτάσει την υποταγή μέχρι τους πλειστηριασμούς, στη πραγματικότητα θα δώσει το πράσινο φως όχι μόνο για να αλλάξουν χέρια οι ιδιοκτησίες αλλά για να αλλάξει χέρια η οικονομία και η χώρα ολόκληρη.

Και αυτό δε πρόκειται να το επιτρέψουμε.

Μετά το καταστροφικό PSI με το οποίο μετέτρεψαν το χρέος προς ιδιώτες σε χρέος προς τους εταίρους, αλλάζοντας και το δίκαιο των ομολόγων και εξασφαλίζοντας τους δανειστές, περιορίζοντας τις δυνατότητες της χώρας.

Μετά το καταστροφικό για τα δημόσια ταμεία και τους μικροομολογιούχους PSI, τώρα ετοιμάζονται για ένα ακόμη έγκλημα.

Το πέρας του κύκλου της εσωτερικής υποτίμησης, της εκποίησης της ιδιωτικής περιουσίας, της εκποίησης των χρεοκοπημένων τραπεζών και της μετατροπής της χώρας σε αποικία χρέους με εξευτελιστικές αμοιβές εργασίας και τρομακτικά ποσοστά ανεργίας.

Και είναι απολύτως φυσιολογικό να φοβάται κανείς ότι αυτοί που μας κυβερνούν είναι έτοιμοι να το διαπράξουν και αυτό το έγκλημα, όταν για το προηγούμενο έγκλημα που διέπραξαν όχι μόνο δεν απολογούνται αλλά παρουσιάζονται απολύτως αμετανόητοι.

Άκουσα χθες τον κ. Σαμαρά να επαίρεται για το PSI.

Που έστειλε στη λαιμητόμο, όχι μόνον τα αποθεματικά, αλλά και τα ρευστά διαθέσιμα των δημόσιων φορέων της χώρας – των Πανεπιστημίων, των δημόσιων νοσοκομείων και των ασφαλιστικών ταμείων.

Και παριστάνουν σήμερα, οι ίδιοι άνθρωποι που ενέκριναν και διεκπεραίωσαν το PSI, πως δεν γνωρίζουν ούτε για το έγκλημα ούτε και το δολοφόνο.

Το ιστορικότερο, όμως, έγκλημα του PSI είναι η καταβύθιση της Κύπρου.

Έστειλαν την Κύπρο στο Μνημόνιο.

Αισθάνεται άραγε και για αυτό περήφανος ο κ. Σαμαράς;

Τον άκουσα, επίσης, χθες τον κ. Σαμαρά να επαίρεται διότι η Ελλάδα δεν χρεοκόπησε, παρότι εμείς, δήθεν, κάναμε  ό,τι μπορούσαμε γι' αυτό.

Και αναρωτήθηκα: δεν γνωρίζει ο κ. Σαμαράς ότι στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί;

Να του θυμίσω την προεκλογική καμπάνια σύσσωμου του εγχώριου και ευρωπαϊκού κατεστημένου κατά του ΣΥΡΙΖΑ, κυρίως πριν από τις εκλογές της 17^ης Ιουνίου, όταν το ΠΑΣΟΚ είχε πια καταρρεύσει.

Το μόνο προεκλογικό επιχείρημα του κου Σαμαρά ήταν ο φόβος της χρεοκοπίας.

Διακινούσε παντού τη μαύρη προπαγάνδα, ως δίλημμα: ΝΔ ή χρεοκοπία και ΝΔ ή δραχμή.

Ήταν αυτή η τρομοκρατία που εξώθησε απλούς πολίτες να βάζουν τα λεφτά τους σε σεντούκια και την ολιγαρχία σε μια πρωτοφανή πτήση κεφαλαίων στο εξωτερικό.

 Με αυτήν τη χωρίς όρια ανευθυνότητα του μακιαβελικού: ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, ο κ. Σαμαράς αποσταθεροποίησε, ακόμη πιο πολύ, αυτό που υποτίθεται ότι κόπτονταν να περισώσει.

 Το τραπεζικό σύστημα και τη χώρα.

Έχει, άραγε, ξεχάσει ο κ. Σαμαράς τον απροκάλυπτο και ανεύθυνο λαϊκισμό του, όταν χρησιμοποιούσε μικρά παιδιά σε διαφημίσεις, που με την απέραντη αθωότητά τους προέβαλαν σε όλους μας το φόβο τους, ότι η Ελλάδα θα βγει από το ευρώ; 

Θυμάται το «γιατί κύριε»;

Θυμάται την υποστολή της ελληνικής σημαίας από τους ιστούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που διαφήμιζε στα προεκλογικά του σποτ;

Και ύστερα μας κάνει και μαθήματα υπευθυνότητας.

Ο μαέστρος τη κινδυνολογίας, της καταστροφολογίας και του φόβου.

Είπε όμως και κάτι ακόμα χθες ο κος Σαμαράς.

Ένα ακόμη μεγάλο διαρκές και επαναλαμβανόμενο ψέμα για τους συμμάχους του ΣΥΡΙΖΑ στην Ευρώπη και ειδικότερα στη Γερμανία.

Ότι δήθεν το αδελφό μας κόμμα εκεί, το κόμμα της αριστεράς δε θέλει το κούρεμα του χρέους και αρνείται τη συζήτηση για τις πολεμικές επανορθώσεις και το κατοχικό δάνειο.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη διαστρέβλωση από αυτήν.

Αν υπάρχει ένα κόμμα με διαρκείς παρεμβάσεις στη Γερμανική Βουλή υπέρ της Ελλάδας και των Ελλήνων.

Αν υπάρχει ένα κόμμα στη Γερμανία που έχει ταχθεί φανερά κατά των μέτρων λιτότητας και υπερ της αναδιάρθρωσης του χρέους.

Αν υπάρχει ένα κόμμα που είχε το θάρρος να μιλήσει ανοιχτά υπέρ της διευθέτησης της υποθέσεις των επανορθώσεων των εγκλημάτων των ναζί ήταν το Die Linke.

Με ψηφίσματα θέσεις και δηλώσεις.

Με τη διαρκή παρουσία των Βουλευτών του στις εκδηλώσεις μνήμης στη Καισαριανή.

Με τις αξέχαστες τοποθετήσεις στο Γερμανικό κοινοβούλιο, όπως αυτή της Βουλευτίνας του που την ώρα που η κα Μερκελ μιλούσε με τα χειρότερα λόγια , είχε το θάρρος να πει τη φράση είμαστε όλοι Έλληνες.

Αυτοί είναι οι δικοί μας σύμμαχοι.

Και είμαστε περήφανοι για αυτό.

Οι δικοί σας ποιοι είναι κε Σαμαρά;

Η κα Μέρκελ.

Ο κος Σόιμπλε.

Ο κος Όλι Ρεν.

Όλοι αυτοί που αντιμετωπίζουν την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό ως παρία της Ευρώπης.

Και οι δικοί μας σύμμαχοι, αποφασίζουν μεθαύριο σε μια ένδειξη τιμής και στήριξης της Ελλάδας και του αγώνα του Ελληνικού λαού για δίκαιη έξοδο από τη κρίση, να στηρίξουν την υποψηφιότητά  ενός Έλληνα, την υποψηφιότητά μου για τη προεδρία της Κομισιόν.

Εσείς αλήθεια κε Σαμαρά τι θα υποστηρίξετε.

Για ποιόν θα καλέσετε τους Έλληνες, τους οπαδούς σας  -αν θα σας έχουν μείνει ως τότε- ποιόν θα τους καλέσετε να στηρίξουν;

Τον εκλεχτό της κας Μέρκελ;

Πείτε την αλήθεια και αφήστε τις υπεκφυγές και τα ψέματα.

Αλλά φαίνεται τόσο πολύ τους έχει πειράξει η υποστήριξη της ευρωπαϊκής αριστεράς στην Ελλάδα και στον Ελληνικό λαό, που οργανώνουν άθλιες συκοφαντίες και διαρροές, σαν αυτή που αφορούσε τη Πρόεδρο της GUE, τη Γκάμπι Τζίμερ.

Διαρροές διαστρέβλωσης με τη σφραγίδα του Υπουργείου των Εξωτερικών μάλιστα.

Διαρροές και συκοφαντίες που μας ντροπιάζουν όμως στην Ευρώπη.

Αλλά αυτοί δε δίστασαν να ντροπιάσουν έναν ολόκληρο λαό στην Ευρώπη.

Εδώ θα κολλήσουν;

Όλα αυτά όμως δείχνουν την αγωνία και το πανικό τους.

Ότι και να κάνουν δε μπορούν να κρύψουν το αυτονόητο.

Είναι οι μοναδικοί πιστοί σύμμαχοι του Μερκελισμού στην Ευρώπη.

Είναι οι μοναδικοί πιστοί σύμμαχοι των κομμάτων και των πολιτικών δυνάμεων που έχουν βάλει στο στόχαστρο την Ελλάδα.

Και καταστρέφουν την Ευρώπη.

Εμείς, ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, η Ευρωπαϊκή Αριστερά σε όλη την Ευρώπη, είμαστε η ελπίδα για μια μεγάλη αλλαγή σε όλη την Ευρώπη.

Αυτή είναι η μεγάλη διαφορά μας, που δε κρύβεται από τις μονταζιέρες.

Είναι με την Ευρώπη των τραπεζών και των αγορών.

Με την Ευρώπη της λιτότητας και του αυταρχισμού.

Είμαστε με την Ευρώπη των λαών, την Ευρώπη της δημοκρατίας, την Ευρώπη της αλληλεγγύης και της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Συντρόφισσες και σύντροφοι

Το περίφημο «success story» των κυρίων Σαμαρά- Βενιζέλου είναι το πλαστό πλεόνασμα σε μία χώρα που έχει έλλειμμα κοινωνικό, έλλειμμα δημοκρατίας.

Το δόγμα αυτής της κυβέρνησης είναι λιτότητα και καταστολή.

Σκληρή λιτότητα και σκληρή καταστολή.

Η κυβέρνηση δεν έχει πια κοινωνικούς συμμάχους και υποστηρικτές.

Έχει μόνο επικοινωνιακούς χορηγούς και συμφέροντα που λυσσαλέα δίνει την τελευταία μάχη επιβίωσης.

Προσπαθεί το σύστημα να μείνει ζωντανό.

Με τη μόνη συνταγή που ξέρει. Σκληρή λιτότητα για τους πολίτες, σκληρή καταστολή και ποινικοποίηση των αντιστάσεων, σκάνδαλα και δωράκια στο κατεστημένο.

Ψηφιακές συχνότητες, αυτοκινητόδρομοι, Αστέρας Βουλιαγμένης, ΕΡΤ, ΤΑΙΠΕΔ, είναι μερικά μόνο παραδείγματα για το πώς το οικονομικό κατεστημένο επιχειρεί με νύχια και δόντια να κρατήσει ζωντανό το πολιτικό κατεστημένο της διαφθοράς και της υποτέλειας.

Αν ο τόπος έχει ανάγκη από μία μεγάλη μεταρρύθμιση, αυτή είναι μία και μόνη : Να κάνουμε παρελθόν, να τελειώσουμε σήμερα κιόλας το πολιτικό και οικονομικό σύστημα της διαπλοκής και της διαφθοράς.

Αυτή θα είναι η μεγαλύτερη προσφορά στο τόπο.

Και αυτό μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να το πετύχει.

Γιατί έχει την πολιτική βούληση να το κάνει.

Και γιατί δεν έχει τις εξαρτήσεις που θα τον εμποδίσουν να το κάνει.

Προϋπόθεση, όμως, της μεγάλης αλλαγής είναι η δημοκρατία.

Η δημοκρατία παντού. Η δημοκρατία που επιτρέπει και παροτρύνει τον πολίτη να συμμετέχει στα κοινά.

Οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων κατέστησαν τη δημοκρατία όμηρο των δανειστών.

Ζήσαμε κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα.

Αυταρχισμό και αστυνομική βία, που αποτελούν το απαραίτητο συμπλήρωμα της κυβερνητικής πολιτικής.

Προχτές μόλις, έστειλαν τα ΜΑΤ εναντίον των 15χρονων μαθητών που διαδήλωναν στη μνήμη του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.

Υπουργοί  απειλούν απεργούς -όπως ο κύριος Γεωργιάδης τους γιατρούς του ΕΟΠΠΥ.

Διώκουν πρυτάνεις, όπως ο κύριος Αρβανιτόπουλος τον πρύτανη του πανεπιστημίου Αθηνών.

Εμείς θα σταθούμε δίπλα στους απεργούς. Χωρίς αστερίσκους, χωρίς προϋποθέσεις.

Οι γιατροί και οι πανεπιστημιακοί πρέπει να νικήσουν.

Η νίκη τους δεν αφορά μόνο τα αιτήματά τους.

Μας αφορά όλους.

Όχι μόνο για να μείνει όρθια και η τριτοβάθμια εκπαίδευση και η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας.

Αλλά για να μείνουμε όρθιοι όλοι μας.

Για να μείνει όρθια η κοινωνία. Για ν’ αντέξει ο τόπος.

Και κάτι ακόμα :

Μαθαίνουμε ότι μέσα στο πανικό τους για την επερχόμενη συντριπτική τους ήττα, μαγειρεύουν διάφορα εκλογικά συστήματα και εκλογικά σενάρια, με στόχο τη φαλκίδευση της θέλησης του λαού, ενόψει των εκλογικών αναμετρήσεων του 2014.

Η κυβέρνηση ετοιμάζεται να μεταφέρει τις ευρωεκλογές ούτως ώστε να συμπέσουν με τη δεύτερη Κυριακή των εκλογών της αυτοδιοίκησης.

Πρόκειται για πολύ φτηνό τέχνασμα, το οποίο μόνο το φόβο τους μπροστά στην εκλογική ήττα αποδεικνύει.

Διότι γνωρίζουν ότι οι ευρωεκλογές που θα προηγηθούν του δεύτερου γύρου των δημοτικών εκλογών θα είναι ένα ηχηρό χαστούκι στις δυνάμεις του μνημονίου.

Και δε θέλουν να πάνε σε δεύτερο γύρο περιφερειακών με την ήττα των ευρωεκλογών στο κεφάλι.

Γιατί θα σαρωθούν από την τοπική αυτοδιοίκηση.

Επενδύουν και ελπίζουν στην αποχή.

Γιατί γνωρίζουν πως, αλλιώς, θα σημάνουν οι καμπάνες.

Εμείς ελπίζουμε ότι δεν θα φτάσουν μέχρις αυτού του σημείου.

Δε θα φτάσουν στο σημείο της θεσμικής εκτροπής.

Σε κάθε περίπτωση, δε θα το ανεχτούμε.

Αν όμως φτάσουν να ξέρουν ότι θα τους περιμένουμε.

Έτσι κι αλλιώς, ό,τι κι αν σκαρφιστούν, ό,τι κι αν επιχειρήσουν, το ρεύμα του ποταμού δεν γυρίζει πίσω.

Θα πνιγούν στην ωριμότητα και την αποφασιστικότητα του ελληνικού λαού.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Σήμερα είμαστε υποχρεωμένοι όσο ποτέ, να οικοδομήσουμε και να ενισχύσουμε μια μεγάλη συμπαράταξη δυνάμεων που θα φέρει τη μεγάλη νίκη στις επερχόμενες εκλογές.

Την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη. Γιατί όταν σηκώνεται ο λαός ανεβαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι το χρέος μας στην Ιστορία. Στις γενιές που αγωνίστηκαν για τη μεγάλη στιγμή που έρχεται.

Στις γενιές που έρχονται για να δρέψουν τους καρπούς αυτής της δύσκολης αλλά ελπιδοφόρας αναγεννητικής πορείας. 

Είναι δική μας ευθύνη να κάνουμε πράξη την αναπτυξιακή ανασυγκρότηση και την πολιτισμική αναγέννηση της πατρίδας μας.

Να κάνουμε πράξη μια Ελλάδα ανεξάρτητη, κυρίαρχη, δημοκρατική και κοινωνικά δίκαιη.

Με κράτος δικαίου και κοινωνικούς θεσμούς σε λειτουργία.

Με ανοιχτή την πρόσβαση, αλλά και την υποδομή στη γνώση.

Με πανεπιστήμια που να μπορούν να λειτουργούν.

Με ανοιχτή την πρόσβαση, αλλά και την υποδομή στην περίθαλψη και την υγεία.

 Με δημόσια νοσοκομεία που να μπορούν να λειτουργούν.

Για μια Ελλάδα όπου οι πολίτες της δεν θα στερούνται και δεν θα αγωνιούν για τα βασικά αγαθά της ζωής – το ρεύμα, το νερό, τα τρόφιμα, τα φάρμακα.

Όπου ο απόμαχος της ζωής, ο συνταξιούχος, θα ζει με αξιοπρέπεια.

Όπου ο αγρότης, θα καρπώνεται ο ίδιος τον ιδρώτα του – δεν θα είναι ο πλούτος του μεσάζοντα.

Όπου ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας και ο επαγγελματίας δεν θα είναι αιχμάλωτος των ιδιωτικών τραπεζών – θα αναπτύσσει τη δραστηριότητά του με ασφάλεια και προοπτική.

Όπου ο μισθωτός δεν θα βλέπει κάθε χρόνο το εισόδημά του να μειώνεται – από τις περικοπές και την εφορία.

Όπου η μόρφωση των παιδιών δεν θα είναι ασήκωτο βάρος για τη μέση ελληνική οικογένεια – με τη δημόσια εκπαίδευση να απαξιώνεται και την παραπαιδεία να είναι η μόνη επιλογή κι αυτή για λίγους.

Όπου ο νέος και η νέα θα βλέπουν το μέλλον τους με αισιοδοξία στον τόπο μας – όχι στη μετανάστευση και την ξενιτιά.

Η ανοικοδόμηση και η αναγέννηση αυτού του τόπου από την οικονομική, παραγωγική και κοινωνική ερήμωση που έχει προκαλέσει η κυβέρνηση Σαμαρά, δεν είναι υπόθεση ενός μόνο κόμματος ή μιας κυβέρνησης.

Είναι υπόθεση όλου του λαού.

Καμία χώρα δεν ανοικοδομήθηκε μετά από πόλεμο χωρίς τη συστράτευση και τη συμβολή του λαού και των παραγωγικών δυνάμεών της – χωρίς την υπομονή και την επιμονή σύσσωμης της κοινωνίας.

Για αυτό σήμερα απευθύνουμε για άλλη μια φορά, πατριωτικό και δημοκρατικό προσκλητήριο σε όλες τις δημιουργικές δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ παίρνει την πρωτοβουλία και ανοίγει το διάλογο για την Ελλάδα του αύριο.

Ανοίγουμε στο λαό και στη κοινωνία τη συζήτηση για το πρόγραμμα διακυβέρνηση της μεταμνημονιακής Ελλάδας.

Της Ελλάδας της παραγωγικής ανασυγκρότησης και της προκοπής.

Η πρόταση που κατέθεσα στη κοινή συνεδρίαση της ΠΓ με την Επιτροπή Προγράμματος είναι η διοργάνωση θεματικών συνεδρίων όπου θα συναντηθούν οι πιο ζωντανές δυνάμεις της επιστήμης της διανόησης και του πολιτισμού, μαζί με όλους πολίτες.

Με στόχο αυτή η συνάντηση της δημιουργίας και της δημοκρατίας να καταλήξει σε κείμενα θέσεων και διαρκείς επιτροπές.

Και όλοι μαζί να συγκροτήσουν ένα Διαρκές Φόρουμ για τον μετασχηματισμό της κοινωνίας, της οικονομίας και του κράτους.

Για ν’ αλλάξει η μοίρα του λαού και του τόπου.

Στην πραγματικότητα, συγκροτούμε μια πλατιά κοινωνική συμμαχία που σκέφτεται, συζητά και παρεμβαίνει για τη δημοκρατική και προοδευτική διέξοδο από την κρίση, για την παραγωγική ανασυγκρότηση και την πολιτισμική αναγέννηση της πατρίδας μας.

Ο ΣυΡΙΖΑ θα γίνει κυβέρνηση με απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή.

Δεν υπάρχει για αυτό αμφιβολία.

Αλλά, η επόμενη μέρα θα είναι δύσκολη. Θα έχει μεγάλη ανηφόρα.

Θα χρειαστούμε την ευρύτερη δυνατή συστράτευση δυνάμεων.

Των πιο ικανών, των πιο άξιων, των πιο δημιουργικών μυαλών.

Κυρίως, χρειάζεται να ενεργοποιήσουμε το νέο επιστημονικό δυναμικό της χώρας και τους ανθρώπους του πολιτισμού.

Να επενδύσουμε στο άξιο και ικανό ανθρωπινό δυναμικό της χώρας, που σήμερα χάνεται και μεταναστεύει.

Άρα, από σήμερα:

- Διευρύνουμε τη συζήτηση για το πρόγραμμα της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ

- Δουλεύουμε στα πρότυπα της επιτροπής προσωπικοτήτων για τις αλλαγές στο πολιτικό σύστημα

- Συγκροτούμε και άλλες  επιτροπές, στα μεγάλα ζητήματα που αποτελούν και τους άξονες της νέου κυβερνητικού προγράμματος:

1.Η Παραγωγική ανασυγκρότηση

2. Η Κοινωνική προστασία από την ανθρωπιστική κρίση

3. Η Ανασυγκρότηση της Δημόσιας Διοίκησης

4. Η πολιτική μας για τη Διαπραγμάτευση του χρέους, τις τράπεζες και τα εργαλεία ρευστότητας

5. Η Πολιτισμική αναγέννηση

6. Οι αλλαγές στο Πολιτικό σύστημα, μια επιτροπή που ήδη υπάρχει.

Όλες αυτές οι επιτροπές συνεδριάζουν με ευθύνη της Επιτροπής Προγράμματος και της Επιτροπής Πολιτικού σχεδιασμού και οργανώνονται σε Θεματικά Συνέδρια.

Σε έναν οργανωμένο και δημιουργικό διάλογο για τη προοδευτική διέξοδο από τη κρίση.

Για τη παραγωγική ανασυγκρότηση και τη πολιτισμική αναγέννηση της πατρίδας μας.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Θα κλείσω με ορισμένες επισημάνσεις το συνέδριο του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, που ξεκινά τη Παρασκευή στη Μαδρίτη.

Στο εκλογικό μας πρόγραμμα τον Μάη του 2012, κάναμε δύο διαπιστώσεις. Πρώτον, ότι η Ευρώπη, υπό τον έλεγχο της συμμαχίας συντηρητικών, φιλελεύθερων και σοσιαλδημοκρατών, μέρα τη μέρα μεταμορφώνεται σ’ ένα μηχανισμό κυριαρχίας του κεφαλαίου.

Αυτή η μεταμόρφωση, όχι μόνο αλλοιώνει τα χαρακτηριστικά της ένωσης, αλλά οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην αναπαραγωγή της κρίσης και στον κλονισμό όλου του οικοδομήματος.

Δεύτερον, ότι αυτή η πολιτική δεν είναι ανίκητη.

Οι λαοί της Ευρώπης, τα εργατικά συνδικάτα, οι Ριζοσπάστες της Αριστεράς, Αριστεροί Σοσιαλιστές, Κομμουνιστές, Αριστεροί Οικολόγοι και κοινωνικά κινήματα όχι μόνο συγκροτούν μέτωπα, αλλά μπορούν να ανατρέψουν αυτή την πολιτική.

Στην πολιτική απόφαση του πρώτου μας συνεδρίου ορθά αναλύσαμε τη δομική κρίση του καπιταλισμού, τη διόγκωση του χρηματοπιστωτικού τομέα, την επικυριαρχία της οικονομικής εξουσίας στην πολιτική και το πολιτικό προσωπικό.

Δική μας επιδίωξη, συντρόφισσες και σύντροφοι, είναι η μεγάλη αλλαγή αυτής της Ευρώπης.

Είναι η ρήξη με την νεοφιλελεύθερη πολιτική που κυριάρχησε τα τελευταία χρόνια, οδηγώντας την Ευρώπη στην μεγαλύτερη οικονομική και κοινωνική κρίση, αλλά και σε κρίση εκπροσώπησης.

Και καταλύτης για τη συγκρότηση του μετώπου της μάχης είναι το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, είναι το κόμμα που με πολύ κόπο, αγώνα και δουλειά χτίστηκε.

Με ψυχή του συντρόφους και συντρόφισσες από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Με κοινή αντίληψη.

Ότι η Ευρώπη είναι το πεδίο των ταξικών συγκρούσεων κα των πολιτικών αντιπαραθέσεων.

Με την αντίληψη ότι η λιτότητα δεν είναι η λύση – είναι η ίδια η κρίση.  Με την αντίληψη ότι η πολιτική αλλαγή και η ανατροπή δεν είναι κάτι που θα έρθει την Δευτέρα Παρουσία, αλλά είναι εφικτή σήμερα.

Και στις εκλογές και στην ανάπτυξη των κοινωνικών κινημάτων και στις εργατικές κινητοποιήσεις και διεκδικήσεις.

Η Ευρώπη παραμένει το κατ’ εξοχήν πεδίο ταξικών συγκρούσεων.

Δικός μας στόχος είναι η δημιουργία ενός ευρωπαϊκού κινήματος κατά της λιτότητας.

Ενός κινήματος των εργαζομένων, ανεξάρτητα από τη διεύθυνση κατοικίας τους – από το αν ζουν στον ευρωπαϊκό Βορρά ή στο Νότο.

Ενός πολιτικού και κοινωνικού μετώπου που θα παλέψει για μια διαφορετική Ευρώπη, μια Ευρώπη της ειρήνης, της εργασίας, των κοινωνικών δικαιωμάτων και της οικολογίας, της ισότητας ανάμεσα στα φύλα, της δημοκρατίας και της αλληλεγγύης.

Έχουμε κοινούς στόχους.

Έχουμε κοινό πολιτικό υποκείμενο : Το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς.

Έχουμε και κοινό όραμα.

Και όραμά μας είναι μία Ευρώπη ανοιχτή, δημοκρατική, κοινωνική και οικολογική.

Η Ευρώπη της σοσιαλιστικής προοπτικής, όπου οι άνθρωποι και οι ανάγκες τους θα είναι πάνω από τα κέρδη, όπου οι αριθμοί και τα στατιστικά στοιχεία δεν θα μπαίνουν πάνω από την αξιοπρέπεια και την ευημερία των λαών.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Στις επερχόμενες ευρωεκλογές το διακύβευμα δεν είναι μόνο η αλλαγή των συσχετισμών αλλά η ανάγκη για πολιτική αλλαγή και ανατροπή.

Όχι μόνο στην Ελλάδα.

Όχι μόνο στον Νότο της Ευρώπης.

Σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Για την εκπλήρωση αυτού του στόχου είναι απαραίτητο να ενισχυθεί η ευρωπαϊκή αριστερά.

Σήμερα 39 κόμματα δίνουν στις χώρες τους και στην Ευρώπη μία διπλή μάχη.

Η ενίσχυση της αριστεράς και η αφήγηση ενός εναλλακτικού σχεδίου που θα προωθήσει προοδευτικές λύσεις για την κρίση, είναι το δικό μας στοίχημα.

Η αριστερά σε όλη την Ευρώπη θα δώσει τη δική της μεγάλη μάχη.

Πρώτη μάχη να γίνει δύναμη καθοριστική για την ήττα του νεοφιλελεύθερου μοντέλου, της λιτότητας και των μνημονίων.

Δεύτερη μάχη, εξίσου σημαντική, το ανάχωμα στην ακροδεξιά έκρηξη στην Ευρώπη.

Και τις δύο μάχες μόνο η αριστερά μπορεί να τις δώσει.

Σήμερα, οι ίδιοι οι αποστεωμένοι και υποβαθμισμένοι από τους τεχνοκράτες ευρωπαϊκοί θεσμοί αναγκάζονται να παραδεχτούν ότι η ύφεση και η λιτότητα είναι η γενεσιουργός αιτία της ανθρωπιστικής κρίσης και της ανόδου της ακροδεξιάς και του φασισμού.

Η λιτότητα παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα σε όλο τον Νότο, σε όλη την Ευρώπη.

Η έκθεση από τον επίτροπο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης Νιλς Μουίζνιεκς για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε καιρούς κρίσης δεν μασά τα λόγια της.

Παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα στην εργασία, την υγειονομική περίθαλψη, την παιδεία. 

Σε αυτό το πλαίσιο συντρόφισσες και σύντροφοι,

Το ερώτημα είναι μπορούμε να σταματήσουμε στη χώρα μας, στην Ευρώπη όλη, την νεοφιλελεύθερη επίθεση;

Μπορεί η αριστερά να πρωτοστατήσει στις μάχες στο κοινωνικό και θεσμικό επίπεδο απέναντι στην βαρβαρότητα της λιτότητας και της δημοσιονομικής προσαρμογής πάνω στα κοινωνικά ερείπια;

Η απάντηση είναι ναι.

Η αριστερά μπορεί.

Με την πολιτική της και τις συμμαχίες της μπορεί να σταματήσει αυτή την δηλητηριώδη πολιτική που εξαθλιώνει τις κοινωνίες και συνθλίβει τους δημοκρατικούς θεσμούς.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Αυτή η νεοφιλελεύθερη Ευρώπη που πολλαπλασιάζει τις διαιρέσεις ανάμεσα στα κράτη-μέλη της και τους πολίτες της.

Που υψώνει ένα νέο «τείχος του χρήματος» ανάμεσα στον πιστωτικό Βορρά και τον χρεωστικό Νότο.

Είναι άδικη και αντικοινωνική.

 Χρειάζεται ριζική επαναθεμελίωση.

Πρέπει να ξαναβρεί το νήμα του Διαφωτισμού και της δημοκρατίας.  Των προοδευτικών και σοσιαλιστικών παραδόσεων της Ευρώπης.

Χρειάζεται αλλαγή πορείας και έναν νέο πολιτικό προσανατολισμό που θα ακυρώσει τη νεοφιλελεύθερη στρατηγική της.

Και θα ανοίξει το δρόμο στην κοινωνική δικαιοσύνη, στην οικολογική επαγρύπνηση, σε μια ανοιχτή, ανεκτική, δημοκρατική και αυτόνομη Ευρώπη, με φιλειρηνική εξωτερική πολιτική.

Και αυτό δεν μπορούν παρά να το πετύχουν οι δυνάμεις της ανατροπής, οι δυνάμεις της Αριστεράς.

Θα το πετύχουμε εμείς.

Εδώ βρίσκεται και η δική μας ευθύνη. Και σε αυτή την ευθύνη θα ανταποκριθούμε.