ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ Π.
ΣΚΟΥΡΛΕΤΗ, ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΥΠΟΥ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΣΤΟ «ΚΟΚΚΙΝΟ 105,5» (Κυρίτσης –
Τσέκερης)
-
Καλή σας μέρα κ. Σκουρλέτη. Πείτε μας πώς αποτιμά ο
ΣΥΡΙΖΑ την τριήμερη διαδικασία, η οποία τελείωσε χθες. Δηλαδή, αν εξαιρέσουμε
το ένα κρατούμενο ότι η κυβερνητική πλειοψηφία μειώθηκε κατά την κα Τζάκρη, τι
άλλο έχουμε χειροπιαστό, πολιτικό, μη πολιτικό, επικοινωνιακό…
Νομίζω,
ο τραυματισμός ξεκινάει από το κοινοβουλευτικό επίπεδο με την αποχώρηση της κας
Τζάκρη, αλλά κυρίως έχει σημασία να κάνουμε κάποιες επισημάνσεις που αφορούν τη
συνολική εικόνα.
Αυτό
που φάνηκε είναι η γύμνια των επιχειρημάτων του Πρωθυπουργού, η αδυναμία του ή,
εν πάση περιπτώσει, η ηθελημένη επιλογή του να μην απαντήσει σε όλα τα επίδικα της συγκυρίας που
σχετίζονται με το μέγιστο πρόβλημα που υπάρχει αυτή τη στιγμή, που είναι το
θέμα της διαπραγμάτευσης. Δηλαδή, ο Πρωθυπουργός στα συγκεκριμένα ερωτήματα που
έχουν αναδειχθεί όλο το τελευταίο διάστημα σε αυτή τη συγκυρία δεν απάντησε.
Και έχει γίνει πλέον απόλυτα κατανοητό
ότι όταν δεν έχεις μια διαφορετική πολιτική και δεν πιστεύεις σε μια
διαφορετική πολιτική, δεν μπορείς τελικά να διαπραγματευτείς τίποτα. Αυτό
έγινε απόλυτα κατανοητό από τη συζήτηση.
Θα
έλεγα ότι η κυβέρνηση έπεσε ακόμα
περισσότερο στα μάτια της κοινωνίας και του κόσμου και αυτό που επισημαίναμε
όλο το προηγούμενα διάστημα, η
δυσαρμονία ανάμεσα στις εφαρμοζόμενες πολιτικές και τις ανάγκες της κοινωνίας και η αντίθεση του
κόσμου με αυτό που βλέπει να εκφωνείται και να υλοποιείται κατά ακραίο τρόπο
όλο το τελευταίο διάστημα, είναι αυτό το
οποίο διαμορφώνει τελικά την πραγματικότητα την επόμενη μέρα της συζήτησης.
-
Από εκεί και πέρα, καταλάβατε κι εσείς ότι ο κ. Βενιζέλος
ανέλαβε περισσότερες αρμοδιότητες από αυτές τις οποίες προβλέπονται από το ρόλο
του; Δηλαδή, ανέλαβε ως ένα βαθμό να εκπροσωπήσει την κυβερνητική πλειοψηφία;
Νομίζω,
ότι αυτή η ανεπανάληπτη σχέση ανάμεσα σε Σαμαρά και Βενιζέλο έχει δείξει ότι,
προφανώς, δεν μιλάμε για σχέση Πρωθυπουργού και αντιπροέδρου της κυβέρνησης
μόνο. Πρόκειται πια για μια σχέση σιαμαίας πολιτικής, αν μπορεί κανείς να το
προσδιορίσει έτσι.
-
Με την έννοια ότι δεν μπορεί να αποκοπεί ο ένας από τον
άλλο;
Ακριβώς.
Μια αλληλεγγύη, η οποία κρύβει πολλά. Ίσως, έχουμε αντιληφθεί ορισμένες πλευρές
και γύρω από την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ και γύρω από την υπόθεση των
υποβρυχίων.
Αυτό,
νομίζω, ότι σημαίνει και το τέλος μιας αυτόνομης πολιτικής παρουσίας του
σημερινού ΠΑΣΟΚ. Δηλαδή, το ΠΑΣΟΚ του
Βενιζέλου τυπικά πλέον εμφανίζεται ως ένα διαφορετικό κόμμα. Από την άλλη,
βεβαίως, ο Σαμαράς με τον τρόπο που μίλησε, πέρα από τις μαγκιές κλπ, το να
βλέπεις τον Πρωθυπουργό να σηκώνει το δάκτυλο απέναντι στην αξιωματική
αντιπολίτευση και κατ’ επέκταση σε όλο αυτό τον κόσμο που την στηρίζει και την
ακολουθεί και ευθέως να την ταυτίζει με
τη Χρυσή Αυγή, αυτό πλέον επιβεβαιώνει τι είναι ο κ. Σαμαράς. Ως ακροδεξιός ηγέτης, ως ο άνθρωπος ο οποίος έχει
διαμορφώσει ένα διαφορετικό πολιτικό στίγμα για την ίδια τη ΝΔ είναι τελικώς το
πραγματικό άκρο αυτή τη στιγμή.
-
Όλα αυτά για τον κόσμο που ακολούθησε αυτή τη συζήτηση
από την τηλεόραση και νομίζω ότι πλέον αρκετός κόσμος παρακολουθεί τέτοιου
είδους συζητήσεις που γίνονται στο Κοινοβούλιο - είναι που γίνονται και σπάνια μια
και δεν πάει ο Πρωθυπουργός - έβγαλε τα συμπεράσματα τα οποία μπορούσε να
βγάλει. Συνήθως στις περιπτώσεις προτάσεων δυσπιστίας οι οποίες έχουν αυτή την
κατάληξη που είχαμε και χθες, δηλαδή δεν πέφτουν οι κυβερνήσεις αλλά βγαίνουν
τα πολιτικά μηνύματα, αυτό που λένε σε αυτόν που προκάλεσε την πρόταση
δυσπιστίας είναι, ναι βρε παιδί μου τώρα εσύ τους συσπειρώνεις, οπότε ρωτάω κι
εγώ τώρα. Δεν θα ήταν καλύτερα για τον ΣΥΡΙΖΑ να περιμένει να έρθουν τα νέα
μέτρα στη Βουλή και να σπάσουν δυο τρεις ακόμα από αυτούς αντί να ταυτίζονται
τώρα απέναντι στον κοινό εχθρό που είναι ο Τσίπρας; Υποθέτω σας έχουν κάνει
ξανά αυτή την ερώτηση.
Αυτό
που σταθερά απαντάμε είναι ότι ο χρόνος
που τελικά επιλέχθηκε για να γίνει αυτή η πρόταση δυσπιστίας σχετίζεται με την
αντικειμενική κατάσταση των πραγμάτων, τόσο στην οικονομία όσο και στα ζητήματα της δημοκρατίας. Δεν
υπήρξε, δηλαδή, μόνο ένας τακτικός σχεδιασμός. Υπάρχει μια πραγματικότητα που
σου επιβάλει να κάνεις κάποιες κινήσεις. Το γεγονός ότι ο κόσμος το τελευταίο
διάστημα πραγματικά υποφέρει. Υποφέρει στις εφορείες, υποφέρει διότι βλέπει να
του αρπάζουν τα υπόλοιπα από τους
λογαριασμούς του, υποφέρει γιατί κλείνει η επιχείρησή του η οποία αγκομαχεί. Χάνονται
οι ελπίδες η μία μετά την άλλη. Έπρεπε
να γίνει αυτή η κίνηση διότι, ακριβώς, συνολικοποιεί την αντιπαράθεση, στέλνει
ένα μήνυμα στην κοινωνία και θεωρώ ότι αποτελεί αφετηρία πολιτικών εξελίξεων
για ένα διάστημα που ξεκινάει τώρα και τελειώνει στις ευρωεκλογές.
Το
τελειώνει στις ευρωεκλογές δεν σημαίνει ότι δεν θα υπάρχουν πολιτικές εξελίξεις
στο μεσοδιάστημα, γιατί είναι πολύ δύσκολο να σταθεί στα πόδια της αυτή η
κυβέρνηση, κάτω από το βάρος της αποτυχίας και των αδιεξόδων που έχει
δημιουργήσει. Αναφέρω τις ευρωεκλογές γιατί είναι μια καταληκτική ημερομηνία
που, είτε το θέλει είτε δεν το θέλει, ο κ.Σαμαράς θα τη βρει απέναντί του.
-
…. Ο κόσμος δεν αντέχει τα μέτρα. Του βάζουν νέα μέτρα
προτού προλάβει να συνηθίσει, να προσαρμοστεί στα παλιά. Κι εδώ φαίνεται ότι θα
υπάρξει ένας γύρος πάρα πολύ σκληρών μέτρων. Πρωτοφανώς σκληρών μέτρων, απ’ ότι
φαίνεται από τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα. Εκεί υπάρχει ένα σχέδιο;
Εγώ
μίλησα πριν για μια αφετηρία εξελίξεων και πρωτοβουλιών εκ μέρους μας σε σχέση
με τη χθεσινή συζήτηση για από εδώ και πέρα. Νομίζω ο προϋπολογισμός, η υπόθεση της άρσης των πλειστηριασμών, η
φορολογία των ακινήτων, είναι σταθμοί σύγκρουσης και κινητοποίησης τους οποίους
δεν μπορεί να αποφύγει ο Σαμαράς.
-
Εδώ υπάρχει κι ένα πρόβλημα. Τα μέτρα τα οποία θα
προκύψουν από τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα και τα οποία θα περάσουν μέσα
σε μισό άρθρο, σε συζήτηση μισής ώρας, με τη γνωστή διαδικασία κ.λπ., υπάρχει ο
προβληματισμός μήπως σ΄ εκείνη τη φάση ήταν πιο κατάλληλη η στιγμή να μπει η
πρόταση δυσπιστίας ώστε να τους αναγκάσεις αυτή τη συζήτηση να την κάνουν τρεις
μέρες, να τους υποχρεώσεις να διαφοροποιηθούν, να βγάλουν την ουρά τους απ΄΄
έξω όσοι μπορούν κ.λπ. σε σχέση με την ώρα που επελέγη μετά την ΕΡΤ με την
κατάθεση της πρότασης δυσπιστίας..
Για
να κάνει τι όμως;.. Θέλω να πω ότι είναι τόσο πυκνές οι πολιτικές εξελίξεις,
όχι μόνο τώρα, όλο το προηγούμενο διάστημα, όπου ειλικρινά δεν καταλαβαίνω
πότε, εάν δούμε τα πράγματα λίγο διαφορετικά, πότε δεν θα ήταν ώρα να
καταθέσεις μια τέτοια πρόταση μομφής. Άρα δεν μπορώ έτσι να προσεγγίσω τη
χθεσινή διαδικασία δημιουργώντας έναν μύθο γύρω απ΄ αυτήν. Η κατάλληλη στιγμή..
που θα έκανε τι; Είναι γνωστό ότι καμία
κυβέρνηση μετά το ΄74 δεν έχει πέσει μετά από πρόταση δυσπιστίας, χάνοντας
δηλαδή την κυβερνητική πλειοψηφία. Αλλά όμως έχει συμβεί να τροφοδοτηθούν πολιτικά γεγονότα. Κι αυτό νομίζω ότι πρέπει να κρατήσουμε.
-
Σωστό.. Εγώ απλώς έλεγα ότι την ώρα που όλοι κρύβονται
πίσω από το γεγονός ότι είναι μισής ώρας η συζήτηση και δεν χρειάζεται καν να
σηκώσουν τα χέρια τους, να τους
υποχρεώσεις, να τους βάλεις σφήνα…
Μην
υποτιμάτε το γεγονός ότι οι βουλευτές του τάδε νομού σε όλη την επικράτεια
βγήκαν και μίλησαν και εκτέθηκαν στα μάτια των ψηφοφόρων τους. Διότι αυτοί θα
πάνε το άλλο Σαββατοκύριακο, την άλλη Παρασκευή θα φύγουν και θα πάνε στα
σπίτια τους και στις επαρχίες. Εκεί λοιπόν θα απολογηθούν.
-
Μια ακόμα τελευταία ερώτηση. Η συγκέντρωση η χθεσινή ήταν
επιτυχής, είχε κόσμο άνοιξε δρόμους για παραπέρα…
Η
συγκέντρωση ήταν η δεύτερη συγκέντρωση που.. Θυμόσαστε αυτήν που είχαμε κάνει
τον Ιούνιο στο Σύνταγμα πάλι, που κάλεσε ο ΣΥΡΙΖΑ τον κόσμο σε μια
κινητοποίηση. Δεν είχε την ομπρέλα κάποιων μαζικών φορέων, παρόλο ότι βρέθηκαν
κάποια σωματεία, των καθαριστριών, των απολυμένων της ΕΡΤ κ.λπ. Άρα κανείς, αν
την κρίνει ως τέτοια, νομίζω η παρουσία
του κόσμου, με βάση τις δυνατότητες του ΣΥΡΙΖΑ, τι είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, μην
φτιάχνουμε μια άλλη πραγματικότητα, και τι είναι η εποχή μας.. είναι
διαφορετικές οι κινητοποιήσεις στη δεκαετία του ΄80 και διαφορετικές οι
κινητοποιήσεις και η σημασία τους και η
μαζικότητά τους το 2013. Προσμετρώντας όλες αυτές τις παραμέτρους, νομίζω ότι
καλά κάναμε και καλέσαμε τον κόσμο να βρίσκεται έξω εκείνη την ώρα, γιατί
φαντάζομαι ότι η νεκρή πλατεία την ώρα
της συζήτησης, την Κυριακή το βράδυ θα ήταν
μια εικόνα που θα εξέπεμπε ένα μήνυμα θλίψης, ενώ εγώ είδα ένα μήνυμα
αποφασιστικότητας και ελπίδας στη χθεσινή συγκέντρωση.
11/11/2013
ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ