Νίκος
Νικολόπουλος: «Ο Υπουργός να ακυρώσει
την θεματική εβδομάδα
της…
σεξουαλικής “συμφιλίωσης”»!
ΚΑΥΣΤΙΚΕΣ
ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΕΡΩΤΗΣΗΣ
ΠΡΟΣ
ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ
«ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ»
ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ
ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗΣ «ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗΣ»!
Υποχρεωτική
θεματική εβδομάδα «συμφιλίωσης» 13χρονων
μαθητών με τους ομοφυλόφιλους και τους
τρανσέξουαλ καθιερώνει το Υπουργείο
Παιδείας και το γεγονός εξόργισε τον
Πρόεδρο του Χριστιανοδημοκρατικού
Κόμματος Ελλάδος και ανεξάρτητο βουλευτή
Νίκο Νικολόπουλο, ο οποίος απέστειλε
καυστική ερώτηση προς τον Υπουργό Κώστα
Γαβρόγλου.
«Μένω
εμβρόντητος από την εγκύκλιο που έστειλε
ο Υπουργός στις Διευθύνσεις Δευτεροβάθμιας
Εκπαίδευσης καθώς επιχειρεί να
ξεθεμελιώσει ό,τι υγιές έχει απομείνει
σ’ αυτό τον τόπο», δήλωσε ο Νίκος
Νικολόπουλος αμέσως μετά την κατάθεση
τις ερώτησής του.
Επιπροσθέτως
τονίζει: «Ο κ. Γαβρόγλου νομίζει ότι
μπορεί να «αποφασίζει και να διατάζει»
παρά τις συνεχιζόμενες έντονες αντιδράσεις
γονέων, κηδεμόνων, Ελληνίδων και Ελλήνων
πολιτών καθώς επίσης της εκκλησίας αλλά
και της ΟΛΜΕ που επιμένουν στην άρση
της υποχρεωτικότητας, όπως ακριβώς
συμβαίνει και με το μάθημα των θρησκευτικών.
Το
Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα Ελλάδος
κατέθεσε σχετική ερώτηση, ενώ ταυτόχρονα
προτρέπει τους πολιτικούς Αρχηγούς και
το σύνολο των βουλευτών να καυτηριάσουν
την εξωφρενική απόφαση του Υπουργού
για ν’ αναγκασθεί να την ακυρώσει».
Ακολούθως
ο ανεξάρτητος βουλευτής επισημαίνει:
«Αναγνωρίζω
πως το πρόγραμμα εμπεριέχει ομολογουμένως
αρκετά θετικά και σημαντικά, προς
ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των
μαθητών στοιχεία, όπως πλείστα περί
ανδρισμού στερεότυπα όπως π.χ. ότι ο
άντρας δήθεν δεν πρέπει να βοηθάει στις
οικιακές εργασίες ή στη φροντίδα του
μωρού, να επιβεβαιώνει κανείς δια της
βίας ή επιθετικότητας το κύρος του
ανδρισμού του κτλ. Η ύπαρξη ωστόσο
παρόμοιων νοσηρών στερεοτύπων σε μια
κοινωνία δεν δικαιολογεί, να χρησιμοποιούνται
αυτά ώστε να προπαγανδίζεται η ύπαρξη
δήθεν… τρίτου φύλου ή και η φρικώδης
δυνατότητα υιοθεσίας ενός παιδιού από
ομοφυλόφιλο ζευγάρι».
Τέλος,
ο ανεξάρτητος βουλευτής τονίζει:
«Δεν
μπορεί να εκλαμβάνεται ως δεδομένη η
ανοχή προς ενδεχόμενη προσπάθεια και
προώθηση θεσμικής έκφρασης –εν προκειμένω
ένταξη στο οικογενειακό δίκαιο-
οποιασδήποτε σεξουαλικής συμπεριφοράς
ή επιλογής. Ας φανταστούμε π.χ. εάν
κάποιοι στο μέλλον, ισχυριστούν με
ειλικρίνεια ότι το αντικείμενο της
επιθυμίας τους και άρα φυσιολογικό για
τους ίδιους, ήταν πάντοτε π.χ… τα ανήλικα
παιδιά (!), περισσότεροι του ενός σύντροφοι
(πολυγαμία), ή έκφραση της όποιας επιθυμίας
σε… δημόσια θέα κτλ. Μήπως θα πρέπει
τότε όλες αυτές οι μορφές σεξουαλικής
συμπεριφοράς να καταξιωθούν θεσμικά,
ή να ενταχθούν κι αυτές στο οικογενειακό
δίκαιο και κατόπιν, προς αποφυγή
διακρίσεων να διδαχτούν και στα σχολεία;
Ιδού,
που μπορεί να οδηγήσουν οι αγκυλώσεις
και ο… ¨ανθρωπισμός¨ μερικών»!