ΟΜΙΛΙΑ ΤOY
ΠΡΟΕΔΡΟΥ TOY ΣΥΡΙΖΑ ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑ
ΣΕ ΕΙΔΙΚΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ
ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΕΥΡΩΟΜΑΔΑΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
(GUE/NGL)
GABRIELE ZIMMER
ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ
Θα ήθελα να
ευχαριστήσω την Γκάμπι Τσίμερ για την παρουσία της, να την καλωσορίσουμε σήμερα
σε αυτή την ειδική συνεδρίαση. Είναι χαρά μας να έχουμε μαζί μας την Πρόεδρο της
Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς και της Βόρειας
Πράσινης Αριστεράς, όπως λέγεται η GUE/NGL στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Η Γκάμπι
Τσίμερ δεν είναι μόνο φίλη του ΣΥΡΙΖΑ, μόνο δική μας φίλη, είναι φίλη της
Ελλάδας και του ελληνικού λαού.
Είναι μια
σημαντική προσωπικότητα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς που δίνει τη μάχη, τόσο στη
χώρα της, τη Γερμανία, όσο και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, ενάντια στη
νεοφιλελεύθερη σκληρή πολιτική της κ. Μέρκελ για μια Ελλάδα χωρίς μνημόνια λιτότητας
και βαρβαρότητας.
Καταψηφίζει
μαζί με την Αριστερά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Die Linke, το Κόμμα της Αριστεράς στο Γερμανικό
Κοινοβούλιο, τα προγράμματα της λιτότητας και διεκδικεί μια εναλλακτική
προοπτική για τον ελληνικό λαό.
Κι αυτός
είναι ο λόγος που το ελληνικό πολιτικό κατεστημένο έσπευσε, με τη βοήθεια των
μέσων της διαπλοκής που το στηρίζει, πριν καλά καλά ακούσουμε την ίδια να
μιλάει στον ελληνικό λαό, έσπευσε να διαστρεβλώσει τα λόγια της κάνοντας τη
νύχτα μέρα.
Για εμάς
αυτό δεν αποτελεί έκπληξη, Γκάμπι. Ίσως
είναι μια καλή γεύση από το επίπεδο της πολιτικής αντιπαράθεσης στην Ελλάδα.
Γνωρίζω ότι και στη Γερμανία είναι
σκληρή η πολιτική αντιπαράθεση, γίνεται όμως μέσα στο πλαίσιο ενός στοιχειώδους
πολιτικού πολιτισμού.
Στην Ελλάδα αυτό δεν υπάρχει, και όσο
η πολιτική που εφαρμόζεται είναι αδιέξοδη και βυθίζει στην ανυποληψία τα κόμματα
και τους πολιτικούς που εφαρμόζουν αυτή την πολιτική, τόσο τα μέσα που
χρησιμοποιούν είναι μέσα αθλιότητας.
Και θα
ήθελα, πράγματι, να εκφράσω την συμπαράστασή μου για την περιπέτεια της
διαστρέβλωσης που είχες και να σου πω ότι αυτή είναι μια μόνιμη επίθεση που
γίνεται στο κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς και στην Ευρωομάδα της Ευρωπαϊκής
Ενωτικής Αριστεράς το τελευταίο διάστημα, ιδίως μετά την ανακοίνωση της
πρότασης του προεδρείου της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς για μία υποψηφιότητα τη δική μου για την Προεδρία της Ευρωπαϊκής
Επιτροπής, πράγμα το οποίο θα αποφασιστεί, αν τελικά αποφασιστεί, στο συνέδριο
της Ευρωπαϊκής Αριστεράς στις 15 Δεκεμβρίου στη Μαδρίτη.
Αυτό έχει ενοχλήσει τα πολιτικά
κόμματα στην Ελλάδα, και ιδίως τον κ. Βενιζέλο, ο οποίος αισθάνεται μια
αμηχανία, κι όχι μόνο γιατί βλέπει τα ποσοστά του να βυθίζονται αλλά, κυρίως,
γιατί κατανοεί ότι είναι ένα παράδοξο στον τίτλο «σοσιαλδημοκρατικό» του
κόμματος του οποίου ηγείται, η βασική του σύμμαχος να είναι η κ. Μέρκελ. Ενώ οι
δικοί μας σύμμαχοι είναι αυτοί οι οποίοι αγωνίζονται προκειμένου να αλλάξει η πορεία
της Ευρώπης και να αλλάξει το εφαρμοζόμενο πρόγραμμα στην Ελλάδα. Να φύγουμε από τα μνημόνια της
λιτότητας να πάμε σε μια δίκαιη και βιώσιμη λύση για το χρέος μέσα από μια ευρωπαϊκή
διάσκεψη και κούρεμα, διαγραφή ενός μεγάλου μέρους του ελληνικού χρέους, θέσεις
και προτάσεις που έχει η Ευρωπαϊκή Αριστερά που υποστηρίζει η Ομάδα στο
Ευρωκοινοβούλιο της Αριστερά. Δεν τις υποστηρίζουν όμως ούτε η κ. Μέρκελ ούτε και το
σοσιαλδημοκρατικό SPD,
που ιστορικά μεν εγγράφεται στο ευρύτερο προοδευτικό τόξο, σήμερα, όμως,
συντάσσεται με τη νεοφιλελεύθερη δεξιά, εντάσσεται στην νεοφιλελεύθερη συναίνεση
και συνεργεί στην επιβολή της λιτότητας στην
Ελλάδα και σε ολόκληρο τον ευρωπαϊκό Νότο.
Η Γκάμπι Ζίμερ
βρίσκεται ανάμεσά μας με αφορμή τη Διάσκεψη των Προέδρων του Ευρωπαϊκού
Κοινοβουλίου εν όψει της ελληνικής Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης το πρώτο
εξάμηνο του 2014.
Θα ακούσουμε
αργότερα με προσοχή τις σκέψεις και την εμπειρία της για αυτήν την επίσκεψη
στην Ελλάδα.
Πρόκειται για μια Προεδρία, ας μου
επιτραπεί να πω δυo
λόγια που κατά την εκτίμησή μου θα είναι ο επίλογος στην ελληνική τραγωδία,
αλλά ενδεχομένως και η σηματοδότηση μιας μεγάλης ελπιδοφόρας αλλαγής προς το τέλος της Προεδρίας, διότι η
ελληνική Προεδρία θα είναι κολοβή όπως γνωρίζουμε θα είναι μικρότερης
διάρκειας, ακριβώς διότι έχουμε όπως όλοι γνωρίζουμε στις 25 Μάη του 2014 τις
Ευρωεκλογές.
Και αυτές οι ευρωεκλογές μπορεί να
αποτελέσουν ένα ορόσημο για όλη την Ευρώπη, μιας μεγάλης αλλαγής που θα
σηματοδοτήσει το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, που θα αλλάξουν τους συσχετισμούς,
θέλουμε να πιστεύουμε και ελπίζουμε με τη σημαντική ενίσχυση των δυνάμεων της
αριστεράς και την ήττα των δυνάμεων που υποστηρίζουν τη λιτότητα και τα βάρβαρα
μνημόνια.
Και επειδή
στην Ελλάδα η μεγάλη αγωνία της ελληνικής κυβέρνησης είναι αυτές οι εκλογές
διότι, ας μου επιτραπεί Γκάμπι αν δεν υπήρχαν αυτές οι εκλογές, η κυβέρνηση θα
προσπαθούσε να αποφύγει κάθε εκλογική αναμέτρηση, λέω συχνά χαριτολογώντας ότι ούτε για την
εκλογή διαχειριστή στην πολυκατοικία τους δεν στήνουν κάλπες, αν μπορούσαν να
βγάλουν ένα διάταγμα και να καταργήσουν τις εκλογές, θα το είχαν ήδη κάνει.
Αυτές, όμως, δε μπορούν ούτε να τις
καταργήσουν ούτε να τις απαγορεύσουν. Αυτές οι εκλογές έρχονται, και θα
καταγράψουν τους πραγματικούς συσχετισμούς στην ελληνική κοινωνία που επί τρία
χρόνια δοκιμάζεται.
Και αυτός είναι και ο λόγος που υπάρχει μια νευρικότητα, υπάρχει μια αμηχανία.
Γνωρίζουν πολύ καλά και οι ίδιοι που σήμερα κυβερνούν ότι, ότι και να κάνουν την 25η Μαΐου 2014, η
ράμπα κλείνει και τα φώτα σβήνουν για τη μνημονιακή συγκυβέρνηση του κ. Σαμαρά
και του κ. Βενιζέλου.
Το θέμα,
βέβαια, δεν είναι αν θα φύγει ο κ. Σαμαράς, διότι αυτό ήδη εξελίσσεται σε
αυτοεκπληρούμενη προφητεία.
Το θέμα
είναι πως θα φύγει και ποια θα είναι η έκταση της ήττας του.
Αυτό είναι
το διακύβευμα των επόμενων εθνικών εκλογών που η εκτίμησή μας είναι ότι δεν
μπορεί να είναι πολύ μακριά. Πόσο μεγάλη θα είναι η νίκη του λαού μας και πόσο
ισχυρή θα είναι η νέα κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στη νέα Βουλή.
Και εμείς
εδώ στην Ελλάδα ζητάμε την μεγαλύτερη δυνατή στήριξη του λαού μας και την
πλειοψηφία στη Βουλή, προκειμένου να απαλλάξουμε τον τόπο από τα Μνημόνια της
λιτότητας, προκειμένου να προσπαθήσουμε να αναχαιτίσουμε την ανθρωπιστική κρίση,
γιατί η Ελλάδα και ο ελληνικό λαός σήμερα βρίσκεται σε ανθρωπιστική κρίση.
Γκάμπι, επισκέπτεσαι μια χώρα όπου το 30% σχεδόν του πληθυσμού είναι,
επισήμως, στην ανεργία. Και αυτό το ποσοστό στους νέους ανθρώπους ανέρχεται στο
60%. Είναι συγκλονιστικό.
Επισκέπτεσαι μια χώρα όπου το 28% του
πληθυσμού είναι έξω από το ασφαλιστικό σύστημα και δεν έχει πρόσβαση σε φάρμακα. Και
την ίδια στιγμή η κυβέρνηση ετοιμάζεται να νομοθετήσει μείωση της δημόσιας
φαρμακευτικής δαπάνης, άρα αυτό το 28% θα διευρυνθεί προκειμένου να
εξυπηρετηθούν συγκεκριμένα συμφέροντα πολυεθνικών εταιρειών φαρμάκου. Λειτουργούν ως εκπρόσωποι και διεκπεραιωτές
συμφερόντων. Επισκέπτεσαι μια χώρα
όπου η μικροΐδιοκτησία πλήττεται,
όσοι είναι κάτοχοι, ιδιοκτήτες διαμερισμάτων έχοντας πάρει κάποια δάνεια από
τις τράπεζες πριν από την κρίση, δεν φτάνει που έχουν αναγκαστεί να γίνουν
ενοικιαστές στα σπίτια τους με τα χαράτσια, τώρα απειλούνται να χάσουν και τα
σπίτια τους από τις τράπεζες.
Επισκέπτεσαι
Γκάμπι μια χώρα με κλειστά πανεπιστήμια παρότι παράγουν αξιόλογους επιστήμονες
που μεταναστεύουν στο εξωτερικό και ακολουθούν μεταπτυχιακά προγράμματα σε
σημαντικά πανεπιστήμια της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Βρετανίας. Παρόλα αυτά
τα πανεπιστήμιά της παραμένουν κλειστά γιατί
η κυβέρνηση εφαρμόζει την εντολή της τρόικας να απολύσει την πλειοψηφία των
υπαλλήλων οι οποίοι κρατούν όρθια τα πανεπιστήμια.
Ζητάμε,
λοιπόν την ολόπλευρη στήριξη του
λαού μας αλλά και την συμπαράσταση, την αλληλεγγύη
όλων των λαών της Ευρώπης σ’ αυτόν τον δύσκολο αγώνα που δίνουμε για να κρατήσουμε
τον ελληνικό λαό όρθιο για να ανοίξουμε ξανά το δρόμο για την αναπτυξιακή και
παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Και πιστεύουμε ότι αυτός ο αγώνας που
δίνουμε υπό μια έννοια είναι και ένας αγώνας για λογαριασμό όλων των ευρωπαϊκών
λαών. Διότι αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο
συμβαίνει και σε άλλες χώρες ιδιαίτερα του ευρωπαϊκού νότου. Θα ακολουθήσουν
όμως και οι χώρες της κεντρικής Ευρώπης και του βορρά.
Θα ήθελα να
μην μακρηγορήσω, να πω όμως δύο λόγια για το μεγάλο θέμα που είναι η κρίση του χρέους.
Τη στιγμή
που, το ίδιο το ΔΝΤ, στην τελευταία έκθεσή του Fiscal Monitor του περασμένου Οκτώβρη, θέτει σαφώς,
ως προϋπόθεση για τη μείωση του ποσοστού χρέους στο 124% του ΑΕΠ το 2020,
άρα στην πραγματικότητα μιλάει για την ανάγκη διαγραφής χρέους για το λεγόμενο OSI, τη διαγραφή του θεσμικού μέρους του
χρέους. Έχουμε την τρόικα η οποία ζητάει να συνεχίσουμε να εφαρμόζουμε το λάθος
παραπέμποντας στις καλένδες τη συζήτηση για το χρέος.
Για μας, η ρύθμιση του χρέους σε ευρωπαϊκό
επίπεδο είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάκαμψη. Δεν είναι τυχαίο ότι χτες προσπάθησαν
να διαστρεβλώσουν τη δική σου θέση, τη θέση της Ευρωπαϊκής Αριστεράς για το
αυτό το ζήτημα. Και θέλουμε πράγματι σε αυτήν την προσπάθεια να έχουμε τη
συμπαράσταση όχι μόνο βεβαίως του κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς και της
Ευρωομάδας που ηγείσαι αλλά ευρύτερων δυνάμεων στην Ευρώπη όταν θα είμαστε σε
θέση να διαπραγματευθούμε και να διεκδικήσουμε μια βιώσιμη λύση σε
ευρωπαϊκό επίπεδο στο πρόβλημα του χρέους όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για
όλες τις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας.
Επιτρέψτε
μου να πω και δυο λόγια για το λόγο για το οποίο βρίσκεσαι εδώ για την Ελληνική
Προεδρία.
Ακούω ότι η
κυβέρνηση προετοιμάζεται για την Προεδρία. Η
συγκυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου έχει προετοιμαστεί για την προεδρία, έχει
προετοιμαστεί ώστε να εκτελέσει τις οδηγίες του ευρωπαϊκού διευθυντηρίου της
κυρίας Μέρκελ.
Έχει
προετοιμαστεί να αξιοποιήσει προεκλογικά τις φωτογραφικές χειραψίες και τη
διπλωματική αβρότητα.
Θα ήταν,
άλλωστε, παράλογο να πιστέψει κάποιος ότι μια κυβέρνηση που δεν μπορεί να πάρει
ή να επηρεάσει αποφάσεις ούτε για την ίδια της τη χώρα, θα μπορούσε να το κάνει
για ολόκληρη την Ευρώπη, έστω και στο πλαίσιο μίας Προεδρίας που, μετά από την
εφαρμογή της Συνθήκης της Λισσαβόνας, έχει χάσει αρκετή από τη σπουδαιότητά
της.
Πάντως, για
πρώτη φορά, σχεδόν ένα μήνα πριν από την έναρξη της Προεδρίας, η προεδρεύουσα
χώρα δεν έχει προσδιορίσει το πολιτικό στίγμα της, αλλά και τις συγκεκριμένες
νομοθετικές πρωτοβουλίες που θα μπορούσαν να αποκρυσταλλώσουν το πολιτικό
στίγμα.
Το στίγμα
και οι πρωτοβουλίες της θα είναι όσα υπαγορεύσει το διευθυντήριο υπό την κυρία
Μέρκελ, στο πλαίσιο μιας αυστηροποιημένης ΟΝΕ, σε βάρος των πολιτών και των
κοινωνιών.
Άκουσα χθες
τον κ. Σουλτς, τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, να θέτει για άλλη μια
φορά ως προτεραιότητα ένα μείζον θέμα
που αφορά όλη την Ευρώπη και ιδιαίτερα το Νότο. Το θέμα της αντιμετώπισης της
ανεργίας των νέων.
Και αναρωτιέμαι
πως θα γίνει αυτό πράξη, με ποια κονδύλια
και με ποιες πολιτικές;
Με τον
εμπαιγμό των 6 δις της ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας για την απασχόληση των νέων;
Με τα
προγράμματα μαθητείας και κατάρτισης, που είτε χρησιμεύουν μόνον ως σύντομη
απόδραση από την ανεργία είτε δημιουργούν φτηνούς εργαζόμενους, με εποχική και
επισφαλή απασχόληση, χωρίς ασφάλιση και εργασιακά δικαιώματα;
Θα συνεχίσουν τις πολιτικές που έχουν
βουλιάξει την εμπιστοσύνη των πολιτών της Ε.Ε. στο ευρωπαϊκό εγχείρημα και
έχουν καλλιεργήσει το έδαφος για την ανάπτυξη της δημαγωγίας, του λαϊκισμού και
της ξενοφοβίας της ακροδεξιάς;
Και ύστερα αναρωτιόμαστε
ποιοι έχουν την ευθύνη για τα τρομακτικά ποσοστά της Χρυσής Αυγής, των νεοναζί
στην Ελλάδα.
Και το
ερώτημα είναι : θα συνεχίσει η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία να είναι ο
ακολουθητής εταίρος σε ένα ευρωπαϊκό μεγάλο συνασπισμό υπό την κ. Μέρκελ;
Αν συνεχίσει,
είναι πολύ πιθανό να πάθει ότι ακριβώς έπαθε η ελληνική σοσιαλδημοκρατία.
Φίλες και
φίλοι,
Το μήνυμα
που φιλοδοξούμε να στείλουμε ως Ευρωπαϊκή Αριστερά στην κρίσιμη κάλπη των
Ευρωεκλογών του Μάη είναι ότι ο Ευρωπαίος
ψηφοφόρος βρίσκεται σε ένα πολύ μεγάλο δίλημμα: Ή η Ευρώπη θα συνεχίσει στο δρόμο της
λιτότητας, της συμπίεσης προς τον ελάχιστο κοινό παρονομαστή των εργασιακών,
κοινωνικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων, στο δρόμο της ύφεσης, της ανεργίας και
της αναβίωσης των δαιμόνων της, του φασισμού και του ναζισμού, ή θα διαμορφώσει
άλλους συσχετισμούς που θα επηρεάσουν
και το προς τα που θα οδηγηθούν τα πράγματα στην Ελλάδα και στον ευρωπαϊκό Νότο
αλλά συνολικά και σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Και φυσικά
θα παίξει και ρόλο, θα επηρεάσει και το ποιος θα ηγηθεί στην Κομισιόν αλλά,
κυρίως, και το πρόγραμμα που θα ακολουθηθεί στις χώρες που βρίσκονται σήμερα
κάτω από τη βαρβαρότητα των μέτρων της λιτότητας.
Είναι,
λοιπόν, μια κρίσιμη κάλπη, είναι ένα κρίσιμο δίλλημα, αφορά τους Ευρωπαίους
πολίτες, αφορά τον ελληνικό λαό.
Το μήνυμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς και η παρουσία σήμερα εδώ
της Γκάμπι Τσίμερ είναι μια εξαιρετική ευκαιρία να περάσει αυτό το μήνυμα.
Το μήνυμα, λοιπόν,
που φιλοδοξούμε να στείλουμε είναι Ιότι η στρατηγική της λιτότητας μπορεί να
ηττηθεί και στην Ελλάδα και στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Γιατί όταν ο τροχός της Ιστορίας κινείται προς τα πίσω, τότε
είναι η δική μας ευθύνη και η δική μας στιγμή να πάμε την Ευρώπη μπροστά.
Γκάμπι, σε ευχαριστούμε για την παρουσία σου.
ΤΟ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ 27/11/2013