Αποχώρησε από το ΠΑΣΟΚ το 1999 και ίδρυσε τον κομματικό σχηματισμό «Δημοκρατική Περιφερειακή Ένωση», με την οποία μετείχε στις βουλευτικές εκλογές του 2000 .
Είχε σπουδάσει Πολιτικές και Οικονομικές Επιστήμες, με μεταπτυχιακό στην κοινωνιολογία και συμμετείχε στην επταμελή ομάδα που συνέγραψε την ιδρυτική διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ στο Μόναχο τον Αύγουστο του 1974, ενώ διετέλεσε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ από το 1977.
Αποχώρησε από το ΠΑΣΟΚ το 1999 και ίδρυσε τον κομματικό σχηματισμό «Δημοκρατική Περιφερειακή Ένωση», με την οποία μετείχε στις βουλευτικές εκλογές του 2000 .
Το 1994, το ελληνικό κοινοβούλιο υιοθέτησε την πρότασή του για την αναγνώριση της 19ης Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης της Ποντιακής γενοκτονίας .
Υπήρξε μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Διεθνούς Ένωσης για τα Δικαιώματα και την Απελευθέρωση των Λαών, και μέλος της διεθνούς ΜΚΟ για τα ανθρώπινα δικαιώματα καθώς και ερευνητής στο Ίδρυμα Μεσογειακών Μελετών.
Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης (Αλεξανδρούπολη, 1951 - Γλυφάδα, 27 Μαρτίου 2024) ήταν Έλληνας πολιτικός, κοινωνιολόγος και συγγραφέας.
Βιογραφία
Γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη το 1951.
Σπούδασε Πολιτικές και Οικονομικές Επιστήμες με μεταπτυχιακό στην κοινωνιολογία.
Διωκόμενος κατά τη διάρκεια της δικτατορίας διέφυγε στην Ιταλία ενώ ήταν μέλος του ΠΑΚ. Μετά την πτώση της δικτατορίας συμμετείχε στην επταμελή ομάδα που συνέγραψε την ιδρυτική διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ στο Μόναχο τον Αύγουστο του 1974, ενώ διετέλεσε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ από το 1977.
Λόγω σοβαρών πολιτικών διαφωνιών αποχωρεί από το ΠΑΣΟΚ το 1999 και ιδρύει τον κομματικό σχηματισμό «Δημοκρατική Περιφερειακή Ένωση», με την οποία μετείχε στις βουλευτικές εκλογές του 2000 (32.068 ψήφοι, ποσοστό 0,47%).
Το 1994, το Ελληνικό Κοινοβούλιο υιοθέτησε την πρότασή του για την αναγνώριση της 19ης Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης της Ποντιακής Γενοκτονίας.
Ήταν μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Διεθνούς Ένωσης για τα Δικαιώματα και την Απελευθέρωση των Λαών και μέλος της διεθνούς μη κυβερνητικής οργάνωσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα καθώς και ερευνητής στο Ίδρυμα Μεσογειακών Μελετών.
Το 1999 ίδρυσε το κόμμα Δημοκρατική Περιφερειακή Ένωση Πήρε μέρος στις βουλευτικές εκλογές του 2000, πετυχαίνοντας ποσοστό 0,47%, με 32.068 ψήφους και στις ευρωεκλογές του 2004, πετυχαίνοντας ποσοστό 0,73%, με 44.541 ψήφους
Το 2010 έλαβε μεγάλη δημοσιότητα στο Διαδίκτυο βιντεοσκοπημένο απόσπασμα από την ομιλία του το 1996 στο 6ο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ όπου αναφερόταν στην πιθανότητα έλευσης οικονομικής κρίσης στη χώρα στο τέλος του τότε ιστορικού κύκλου που ο ίδιος τοποθετούσε "το 2004 ή το 2010".
Επίσης δημοσίευε κείμενα στο πολιτικό ιστολόγιο ΠΟΛΙΣ-ΑΓΟΡΑ και συμμετέχει σε ανοιχτές πολιτικές συζητήσεις σε όλη την Ελλάδα.
Απεβίωσε στο σπίτι του στη Γλυφάδα στις 27 Μαρτίου 2024, σε ηλικία 73 ετών.[1]
Πρόταση για την ίδρυση πόλης με το όνομα "Ρωμανία"
Το 1988, στην εισήγησή του στο Δεύτερο Παγκόσμιο Ποντιακό Συνέδριο, ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης πρότεινε τη δημιουργία μιας πόλης στα παράλια της Θράκης, κοντά στη Μαρώνεια, με την ονομασία "Ρωμανία", προορισμένης να φιλοξενήσει Ποντίους μετανάστες[2]. Παράλληλα, πρότεινε να προστεθεί στο όνομα της περιφέρειας Θράκης και το όνομα Ρωμανία, έτσι ώστε να ονομάζεται Θράκη - Ρωμανία.[3]
Σύμφωνα με τους εμπνευστές της ιδέας:
- Το όνομα Ρωμανία είναι η απάντηση στη νοσταλγία και ταυτόχρονα μήνυμα επανεπικοινωνίας και συνεργασίας σε όλους τους βαλκάνιους και ευξείνιους λαούς.
- Η προσδοκία όμως για την ίδρυση της Ρωμανίας υπάρχει σ’ αυτούς και είναι πολλοί, που πίστεψαν και προωθούν την ιδέα της νέας πόλης εκφράζεται δε από τον στίχο, ανώνυμου Πόντιου ποιητή, για την πτώση της Κωνσταντινούπολης «Η Ρωμανία κι’ αν επέρασεν ανθεί και φέρει κι’ άλλο» όπου αυτό το άλλο που ανθεί είναι η ιδέα για την πόλη της Ρωμανίας.[4]
Το ιστορικό εννοιολογικό πλαίσιο που περιέβαλλε το σχέδιο για τη Ρωμανία κατά το 1994, όταν εκφράστηκε δημόσια αυτό το αίτημα του Χαραλαμπίδη, το οποίο και έλαβε και οργανωτική μορφή με τη δημιουργία αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας, είχε κυρίως να κάνει με την έξαρση του προσφυγικού προβλήματος, εξαιτίας των εθνοτικών συγκρούσεων στον Καύκασο και της πτώσης της Σοβιετικής Ένωσης. Η κριτική στο εγχείρημα έγινε από πολλές πλευρές αγγίζοντας ευρεία θεματολογία, από την αναγκαιότητα ίδρυσης μιας τέτοιας πόλης έως την ονομασία της.[5]
Το 1997, 204 βουλευτές κατέθεσαν πρόταση στο κοινοβούλιο για τη δημιουργία της. Η πρόταση, εν τέλει, δεν οδήγησε σε ίδρυση πόλης ούτε σε μετονομασία της Θράκης.[6]
Εργογραφία
Συνέγραψε 27 βιβλία συσχετιζόμενα με κοινωνικά, πολιτικά, ιστορικά και πολιτισμικά ζητήματα και τον πολιτικό αγώνα του ποντιακού λαού.
- Από το ΠΑΣΟΚ στο ΚΚΑΣΟΡ
- Αγροφιλία
- Ελληνική ποιότητα και ανάπτυξη
- Πόλεων και τόπου παιδεία
- Πόντιοι
- Δικαίωμα στη μνήμη
- Ρωμανία. Η αρχιτεκτονική μιας νέας πόλης
- Δημοκρατία Ανάπτυξη Παγκοσμιοποίηση
- Στο δρόμο της αλήθειας και της απελευθέρωσης
- Αγώνας σε δύο μέτωπα
- Ιδέες, αρχές και γραφειοκρατία
- Το Ποντιακό ζήτημα σήμερα
- Για το νέο ραντεβού με την ιστορία
- Πολυκεντρική Ελλάδα
- Η Νέα Δεξιά
- Ανατομία μιας παρακμής
- Το σχέδιο μας για την Ελλάδα
- ΠΑΣΟΚ η σύγκρουση του νέου με το παλιό
- Η ιστορία θέλει, η επίσημη πολιτική δεν μπορεί
- Εθνικά Ζητήματα
- Πόντιοι δικαίωμα στη μνήμη
- ΠΑ.ΣΟ.Κ. Μνήμη και Αναγέννηση
- 19 Μαΐου ημέρα μνήμης της ποντιακής γενοκτονίας
- Aspects of the new eastern question
- Προλεχθέντα
- Πώς μπορεί να κυβερνά η αριστερά