Λειτουργικό πρόγραμμα καθολικού εμβολιασμού και όχι αυταρχικά μέτρα και διαχωρισμοί
Οι μεθοδεύσεις της κυβέρνησης για υποχρεωτικό εμβολιασμό του πληθυσμού, με μέτρα αυταρχικού χαρακτήρα, είναι ένα ακόμα επικοινωνιακό παιχνίδι που δεν αφορά την υγειονομική προστασία του πληθυσμού, αλλά προσπαθεί να μεταθέσει τις ευθύνες της αποτυχίας στη διαχείριση της πανδημίας στους "ανεμβολίαστους". Το δείχνουν αυτό οι δηλώσεις του Μητσοτάκη και των υπουργών του αυτές τις μέρες ότι σε περίπτωση νέου κύματος της πανδημίας δε θα υπάρξουν μέτρα στήριξης, γιατί θα φταίνε οι ανεμβολίαστοι.
Καμία σχέση δεν έχουν τα μέτρα της ΝΔ με τη διασφάλιση του μαζικού και αναγκαίου εμβολιασμού μέσα από μια πολιτική δημόσιας υγείας, που έχει προτεραιότητα την προστασία της κοινωνίας και όχι τα κέρδη των πολυεθνικών και του ιδιωτικού τομέα υγείας.
Ουσιαστικά με τις απειλές αυτές η κυβέρνηση της ΝΔ και η ΕΕ προσπαθούν να μεταφέρουν στην κοινωνία τις ευθύνες για την αποτυχία του εμβολιαστικού προγράμματος μέσα από το αντιδραστικό δόγμα της «ατομικής ευθύνης». Όσα διαδίδει η κυβέρνηση και τα φερέφωνά της για διακρίσεις μεταξύ εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων, συνέπειες που αφορούν απόλυση ή δυσμενή μετακίνηση εργαζομένων, έρχονται να κρύψουν το πραγματικό πρόβλημα που ήταν και είναι οι αργοί ρυθμοί των εμβολιασμών εξαιτίας της πολιτικής των παζαριών των φαρμακοβιομηχανιών και της ΕΕ και ταυτόχρονα. Εντείνουν τον κρατικό αυταρχισμό και τα απανωτά πλήγματα στα δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες. Λειτουργούν συμπληρωματικά στη γενικευμένη καταστολή και τις απαγορεύσεις στην κοινωνική και συνδικαλιστική δράση, στην νεολαία και το φοιτητικό κίνημα, στις κινητοποιήσεις υπεράσπισης του περιβάλλοντος.
Όλα αυτά σε συνδυασμό με το 150άρι σαν "κίνητρο" εμβολιασμού της νεολαίας, που τόσο κυνηγήθηκε και συκοφαντήθηκε από την κυβέρνηση ως υπεύθυνη για την διάδοση της πανδημίας, εκφυλίζοντας έτσι την προστασία της δημόσιας υγείας. Δημιουργεί η κυβέρνηση έτσι περισσότερες αμφιβολίες σε όσους ακόμα φοβούνται να κάνουν εμβόλιο και δίνοντας τροφή στην "άρνηση του κορωνοϊού και της ανάγκης εμβολιασμού", την οποία τροφοδοτούν κατά βάση οι δεξιές και συντηρητικές αντιδραστικές, θρησκόληπτες ιδέες και παράγοντες.
Την ίδια στιγμή μένουν στο απυρόβλητο οι αιτίες της διάδοσης της πανδημίας και στο ακαταδίωκτο οι διαχειριστές της. Αυτό δείχνει η διαιώνιση της τραγικής κατάστασης του δημόσιου συστήματος υγείας μετά από δεκαετίες περικοπών, μηδενικών προσλήψεων και ιδιωτικοποιήσεων από τις ελληνικές κυβερνήσεις και την ΕΕ. Το δείχνει επίσης η προτεραιότητα της επιχειρηματικής κερδοσκοπίας και η έλλειψη ουσιαστικής πολιτικής ελέγχου στους χώρους εργασίας και επιστημονικής ιχνηλάτησης, μέριμνας για ειδικές και ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, όπως είναι οι ηλικιωμένοι, οι φαντάροι, οι πρόσφυγες που είναι ευάλωτοι λόγω συνωστισμού. Για δεύτερη χρονιά για το χατίρι των τουριστικών επιχειρήσεων ούτε ουσιαστικός έλεγχος υπάρχει στα σύνορα ούτε στις τουριστικές ζώνες που αντιστοιχούν στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας.
Η κυβέρνηση σε όλη τη διάρκεια της πανδημίας τροφοδότησε την οπισθοδρομική στάση των αρνητών της πανδημίας και του εμβολίου με τις συνεχείς παλινωδίες της και τις αντιφατικές οδηγίες, τα απανωτά ψέματα, όπως ότι στα μέσα μαζικής μεταφοράς, στη δουλειά και τη σχολική τάξη δεν κολλάει, αλλά στη διαδήλωση ή το πανεπιστήμιο κολλάει. Την τροφοδότησε επίσης με το γεγονόςότι αφέθηκαν στο έλεος της τύχης ολόκληροι κλάδοι και κοινωνικές ομάδες που βρέθηκαν αβοήθητοι μπροστά στο δίλημμα «υγεία ή δουλειά». Την ενίσχυσε το παζάρι και η ανοχή στην Εκκλησία και την σχετική προπαγάνδα των κύκλων της ότι ο ιός δεν υπάρχει. Την ενίσχυσε επίσης η αυταρχική λογική της κυβέρνησης που εμφάνισε το αναποτελεσματικό και αυταρχικό «τυφλό λοκ ντάουν» και την αστυνομία σαν βασικές λύσει για την αντιμετώπιση της πανδημίας.
Η κυβέρνηση της ΝΔ βολεύεται και αξιοποιεί τους αρνητές ιού ως τον "εύκολο αντίπαλο" για την εκτόνωση της λαϊκής δυσαρέσκειας από την χρεοκοπημένη πολιτική της, γιατί όλοι αυτοί δεν έχουν καμιά απαίτηση για ουσιαστική αναβάθμιση του συστήματος δημόσιας υγείας και κανένα αίτημα ενάντια στην ασυδοσία των πολυεθνικών φαρμάκου και του κεφαλαίου.
Τα πραγματικά προβλήματα με τον εμβολιασμό δεν έρχονται από τους "αρνητές" αλλά από τις πολιτικές των κυβερνήσεων και των φαρμακοβιομηχανιών.
Οι φαρμακοβιομηχανίες μπήκαν στο κυνήγι του εμβολίου πολύ αργά και μόνο όταν χρηματοδοτηθήκαν αδρά από τις κυβερνήσεις και μυρίστηκαν κέρδος από μία μεγάλη αγορά. Κράτησαν για τις ίδιες τις πατέντες για να μπορούν να εκβιάζουν για ακόμα μεγαλύτερα κέρδη. Οι κυβερνήσεις μπήκαν σε ένα αλισβερίσι με τις φαρμακοβιομηχανίες και σε ένα ανταγωνισμό μεταξύ τους για την παραλαβή των εμβολίων, αδιαφορώντας για το μεγαλύτερο κομμάτι του πλανήτη που δεν έχει καμία πρόσβαση σε αυτά.
Αυτή τη στιγμή έχει εμβολιαστεί λιγότερο από το 10% του πλανήτη και αυτό δημιουργεί τις συνθήκες για απανωτές μεταλλάξεις του ιού που καθιστά ακόμα δυσκολότερη την αντιμετώπιση της πανδημίας ακόμα και ανάμεσα στους ήδη εμβολιασμένους.
Ο φόβος που μπορεί να έχουν κομμάτια του πληθυσμού για τα εμβόλια προέρχεται από τις αλλοπρόσαλλες οδηγίες των υπευθύνων εξαιτίας και της γρήγορης διαδικασίας για την έγκριση τους. Αυτός ο φόβος δεν αντιμετωπίζεται με αντιδημοκρατικές διακρίσεις και διαχωρισμούς. Χρειάζεται πλατιά ενημέρωση, με ανοιχτή επιστημονική συζήτηση, μακριά από τις εταιρικές και κυβερνητικές σκοπιμότητες, με μόνο γνώμονα την προστασία της δημόσιας υγείας.
Η απάντηση βρίσκεται στη διεκδίκηση:
- Δημόσιου και δωρεάν συστήματος πρόληψης της υγείας και φροντίδας για όλο τον πληθυσμό ανεξαιρέτως
- Λειτουργικού προγράμματος καθολικού εμβολιασμού με πρόσβαση όλων. Με κοινωνική ευθύνη και όχι την «ατομική ευθύνη» της κυβέρνησης, του ατομισμού της αγοράς που αγνοεί τον διπλανό και βλέπει τον κόσμο μέσα από ανορθολογικές «προσωπικές αλήθειες».
Η
ΑΝΤΑΡΣΥΑ τονίζει τις αναγκαίες προϋποθέσεις για μια ολοκληρωμένη
υλοποίηση μιας πολιτικής δημόσιας υγείας αυτού του είδους που είναι η
ρήξη με τα δεσμά των «συμφώνων ανάκαμψης», των μνημονιακών δεσμεύσεων,
των ιδιωτικοποιήσεων του ΕΣΥ μέσω των ΣΔΙΤ, του ευρώ και της ΕΕ. Η αποδέσμευση από αυτά τα δεσμά είναι
ο δρόμος για να μην έρχεται κάθε φθινόπωρο το φάσμα του τρόμου για την
υγεία. Οι αγώνες των εργαζόμενων στην Υγεία δείχνουν το δρόμο και
χρειάζονται την συμπαράσταση όλων μας.
Απαιτείται συστράτευση και μέτωπο ενάντια στις βαθύτερες κοινωνικές
ρίζες της πανδημίες που είναι ο ίδιος ο καπιταλιστικός τρόπος ανάπτυξης
που έχει καταστροφικές συνέπειες για τα συστήματα υγείας, την
περιβαλλοντική ισορροπία και διαμορφώνει όρους ζωής και εργασίας που
πολλαπλασιάζουν τον ιό και τις ολέθριες συνέπειες του. Η πάλη ενάντια στον καπιταλισμό είναι πάλη για να νικήσει η ζωή.