κ. Κυριάκου Μητσοτάκη
στο 11ο Συνέδριο του Κόμματος
Κύριοι Πρόεδροι, φίλες και φίλοι σύνεδροι, νεοδημοκράτισσες και νεοδημοκράτες.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ. Για τον ενθουσιασμό σας. Για την εμπιστοσύνη σας. Για την αφοσίωσή σας στη μεγάλη μας παράταξη τη Νέα Δημοκρατία. Ευχαριστώ την καθεμία και τον καθένα ξεχωριστά. Τους έμπειρους αγωνιστές που κράτησαν την μεγάλη μας παράταξη όρθια στις δύσκολες στιγμές και είναι πολλοί σήμερα ανάμεσά μας. Αλλά και τους νέους φίλους, αυτούς που έρχονται μαζί μας γιατί βλέπουν στη Νέα Δημοκρατία την μοναδική ελπίδα για το μέλλον. Σας ευχαριστώ για τη συμμετοχή σας στις εργασίες του 11ου Συνεδρίου μας. Ένα συνέδριο εντελώς διαφορετικό, γιατί σήμερα είναι διαφορετικές οι απαιτήσεις της κοινωνίας από τα πολιτικά κόμματα.
Φίλες και φίλοι,
Το 11ο Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας στέλνει ένα και μόνο μήνυμα: Είμαστε έτοιμοι.Έτοιμοι να φέρουμε αληθινή ελπίδα. Έτοιμοι να κάνουμε την Ελλάδα δυνατή. Έτοιμοι να πιάσουμε το νήμα της πλούσιας Ιστορίας μας. Σήμερα σας παρουσιάζω το σχέδιο για την Ελλάδα που μας αξίζει. Μια χώρα αναγεννημένη και ζωντανή. Eυημερούσα. Αισιόδοξη. Ασφαλή. Ελεύθερη. Αυτό είναι το όραμα της Νέα Δημοκρατίας. Που θα το υλοποιήσει ενωμένη, ανανεωμένη και στηριγμένη στην εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού. Είμαστε έτοιμοι! Και ξέρουμε πολύ καλά πού πάμε.
Έχουμε σχέδιο. Έχουμε τη δύναμη. Μπορούμε καλύτερα. Αξίζουμε καλύτερα. Είναι κάτι που σήμερα το ξέρουν όλες οι Ελληνίδες και όλοι οι Έλληνες. Όπως ξέρουν ότι η Νέα Δημοκρατία αλλάζει. Και ξέρουν πως μόνο η Νέα Δημοκρατία μπορεί να οδηγήσει την Ελλάδα εκεί που πραγματικά της αξίζει.
Φίλες και φίλοι,
Στην πορεία προς το σημερινό Συνέδριο, στα επτά προ-συνέδρια και στις δύο ημερίδες που προηγήθηκαν, μας τίμησαν με τη συμμετοχή τους και τις ουσιαστικές παρεμβάσεις τους πολλοί και σημαντικοί άνθρωποι. Ανάμεσα σ’ αυτούς, με συγκίνησε ιδιαίτερα στο προσυνέδριο της Κρήτης η παρουσία του Μιχάλη Λεμπιδάκη. Ήρθε να μας ακούσει λίγες μόνον μέρες αφού τελείωσε η απίστευτη περιπέτεια της πολύμηνης απαγωγής του. Ο γενναίος αυτός άνθρωπος, μετά από 186 εφιαλτικές ημέρες αβεβαιότητας και αγωνίας, μας έδειξε πως δεν πρέπει να χάνεται η ελπίδα και η δύναμη να ξεπερνάμε τις αντιξοότητες της ζωής.Ελπίδα και δύναμη που βρίσκονται πάντα μέσα μας, όπως πρέπει να βρίσκεται πάντα μέσα μας η θέληση να σταθούμε όρθιοι και να πάμε μπροστά. Για κάθε επώνυμη ιστορία, υπάρχουν στα χρόνια της κρίσης χιλιάδες ανώνυμες ιστορίες, ιστορίες ελπίδας και δύναμης. Οικογένειες που στήριξαν και στηρίζουν συγγενείς και φίλους γιατί απλά το αισθάνονται σαν αυτονόητο χρέος.
Υπάρχουν άνδρες και γυναίκες που ξενιτεύονται, αφήνοντας πίσω το σπίτι και τους δικούς τους, που εγκαταλείπουν την πατρίδα μας για να βρουν δουλειά και εισόδημα που να εξασφαλίσει στα παιδιά τους ένα καλύτερο μέλλον.Υπάρχουν αυτοί που έχασαν τα πάντα, αλλά ξεκινούν από το μηδέν για να φτιάξουν ξανά τη ζωή τους. Είναι οι ήρωες της καθημερινότητας, είναι αυτοί που μάχονται για την επόμενη μέρα. Που δεν το βάζουν κάτω. Που δεν χάνουν το κουράγιο τους. Σε μια Ελλάδα που συχνά απαιτεί υπεράνθρωπη προσπάθεια, απλώς και μόνο για να ζήσει κάποιος μια κανονική ζωή. Η κρίση τα διέλυσε όλα. Και η αδυναμία των πολιτικών να διαχειριστούν την κρίση έφερε πρώτα οργή και θυμό και αργότερα απογοήτευση και παραίτηση. Πιστεύω όμως, και το πιστεύω βαθιά, ότι από όλα αυτά βγαίνουμε πιο δυνατοί γιατί είμαστε πια οπλισμένοι με αυτογνωσία. Αυτογνωσία ατομική και συλλογική. Είναι ο δρόμος που ανέδειξε ο Στέλιος Ράμφος στην χθεσινή του παρέμβαση.
Πρέπει επιτέλους να σταματήσουμε την ισοπεδωτική λογική του «όλοι ίδιοι είναι». Και να αγωνιστούμε κόντρα στη μοιρολατρία ότι για όλα αποφασίζουν οι ξένοι. Δεν αρκεί όμως να μένουμε στα λόγια πως μάθαμε από τα λάθη μας και πως αλλάζουμε. Πρέπει να το δείχνουμε στην πράξη. Κάθε μέρα. Η αλλαγή, το ξέρω και το ξέρετε καλά, προκαλεί οδύνες. Όπως και η γέννηση. Αυτό ισχύει και στην πολιτική. Ιδίως όταν βεβαιότητες ετών ή και δεκαετιών αμφισβητούνται στον πυρήνα τους, όταν συστήματα, ιεραρχίες και συνήθειες ανατρέπονται, όταν νέες ιδέες έρχονται να αντικαταστήσουν τις παλιές.
Η πρόοδος ενοχλεί και ξεβολεύει. Ό,τι όμως δεν αλλάζει, παρακμάζει και τελικά πεθαίνει. Δεν πρέπει να φοβόμαστε την αλλαγή φίλες και φίλοι. Άλλωστε πώς θα πείσουμε τους πολίτες ότι θα αλλάξουμε τη χώρα αν δεν αλλάξουμε πρώτα απ’ όλα εμείς οι ίδιοι; Η Νέα Δημοκρατία αλλάζει. Αλλάζουν οι συνήθειες μας. Αλλάζει η λειτουργία μας. Αλλάζει ο ίδιος ο τρόπος που κάνουμε πολιτική. Είμαι περήφανος γιατί υπηρετώ μια παράταξη με ιστορία και μεγάλη προσφορά στον τόπο. Τιμώ το παρελθόν της, κυρίως όμως οφείλω να σχεδιάσω και να εγγυηθώ το μέλλον της.
Αυτή την εντολή μου δώσατε και αυτή είναι η πρωταρχική μου ευθύνη. Αυτόν τον αγώνα δίνω εδώ και δύο χρόνια. Είμαστε υπεύθυνη και αποτελεσματική αντιπολίτευση. Είμαστε όμως ταυτόχρονα σύγχρονο και δημοκρατικό κόμμα. Κάνουμε πράξη την Ανανέωση. Με καθαρές προγραμματικές θέσεις. Εκσυγχρονίσαμε τη λειτουργία του κόμματός μας. Μεταφέραμε την έδρα μας στο Μοσχάτο, μια λαϊκή συνοικία με παραγωγική δραστηριότητα, σε μια κίνηση συμβολισμού αλλά και ουσίας. Εξυγιαίνουμε τα οικονομικά μας. Μειώσαμε τις λειτουργικές μας δαπάνες κατά 6 εκ. ευρώ μέσα σε 2 χρόνια. Τα όργανα του κόμματος συνεδριάζουν τακτικά και γίνεται ανοιχτός, ουσιαστικός διάλογος.
Όλοι έχουν ρόλο, χωρίς εσωκομματικούς αποκλεισμούς, χωρίς ομαδοποιήσεις. Σε όλες τις δομές του κόμματος έχουν μπει νέα πρόσωπα. Το ίδιο και στους τομείς του προγράμματος. Με το μητρώο στελεχών, δίνουμε τη δυνατότητα σε ανθρώπους εκτός πολιτικής να ασχοληθούν με τα κοινά. Και να αξιολογηθούν έντιμα και αντικειμενικά. Κι είναι πολλοί σήμερα εδώ μαζί μας εδώ. Τους ευχαριστώ, ιδιαίτερα γιατί είναι πολλοί από αυτούς που πέρασαν για πρώτη φορά το κατώφλι ενός πολιτικού κόμματος. Όλα αυτά δείχνουν ένα κόμμα που αλλάζει, μαθαίνει από τα λάθη του, πιάνει το σφυγμό της εποχής. Και αυτό είναι ένα πρώτο καθαρό μήνυμα που στέλνουμε στους πολίτες: Διδασκόμαστε, προχωράμε, εξελισσόμαστε. Αλλάζουμε οι ίδιοι για να αλλάξουμε όλοι μαζί την Ελλάδα.
Φίλες και φίλοι,
Οι μεγάλες αλλαγές χρειάζονται και κάποια σταθερά σημεία αναφοράς.Τα βρίσκουμε στην ιστορία μας. Στις αξίες μας. Στην ελευθερία και στην αλληλεγγύη. Η γέννηση της Νέας Δημοκρατίας από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή συνδέθηκε με την επαναθεμελίωση του δημοκρατικού πολιτεύματος στη χώρα μας και έγινε σε συνθήκες μεγάλης πολιτικής αστάθειας.
Τη φυσιογνωμία της παράταξής μας καθόρισαν επιλογές μεγάλου ορίζοντα, όπως ο σταθερός προσανατολισμός μας στην Ευρώπη και η συμμετοχή μας στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Πολιτευόμαστε με τη δύναμη του ορθού λόγου. Με πυξίδα την αλήθεια. Με ευθύνη και σταθερή αναφορά σε αυτούς που αντιπροσωπεύουμε. Γιατί εμείς είμαστε το μεγάλο όχι μόνο φιλελεύθερο αλλά και λαϊκό κόμμα της Ελλάδας. Που ανήκει στο μεγαλύτερο Ευρωπαϊκό Κόμμα, το Λαϊκό Κόμμα. Είμαστε το Κόμμα όλων των Ελλήνων. Που ενώνει φτωχούς και πλούσιους. Γιατί η Νέα Δημοκρατία δεν έχει ταξικό πρόσημο.
Η Νέα Δημοκρατία δεν έχει ταξικό πρόσημο. Γιατί δεν υπάρχει πρόοδος χωρίς αλληλεγγύη. Δεν υπάρχει ανάπτυξη χωρίς αναδιανομή. Δεν υπάρχει άθροισμα ατόμων, υπάρχει κοινωνία. Και θέλω σήμερα να είμαι απολύτως ειλικρινής μαζί σας, αλλά και με τους πολίτες που μας παρακολουθούν και μας κρίνουν αυστηρά. Δεν υπηρετήσαμε και εμείς πάντα αυτές τις αξίες με την απαραίτητη συνέπεια. Έχουμε και εμείς ευθύνες για τις παθογένειες της Μεταπολίτευσης. Παθογένειες που, λόγω και της διεθνούς συγκυρίας, έφεραν τη χώρα σε οικονομική, κοινωνική και θεσμική χρεοκοπία.
Λαϊκισμός, κρατισμός, πελατειακό κράτος, αναξιοκρατία, οικογενειοκρατία, γραφειοκρατία, ασθενείς θεσμοί, παρέμβαση στη Δικαιοσύνη, κίτρινος Τύπος, Διαφθορά. Αυτές είναι μερικές από τις παθολογίες της Μεταπολίτευσης για τις οποίες φέρουν ευθύνη όλα τα πολιτικά κόμματα, και πρέπει να έχουμε το θάρρος να το λέμε, δεν εξαιρώ και το δικό μας. Της Μεταπολίτευσης που είχε αναρίθμητα καλά, αλλά τα οποία σε κρίσιμες στιγμές δεν τα υπερασπιστήκαμε. Έχουμε και γι’ αυτό ευθύνες. Και έτσι επιτρέψαμε σε τυχοδιώκτες να εμφανιστούν ως δήθεν εκφραστές του νέου που θα μας λύτρωνε από τα δεινά του παλιού πολιτικού συστήματος.
Έτσι φτάσαμε στην τραγική εμπειρία της τελευταίας τριετίας. Με τους ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ η χώρα έπιασε πάτο. Η διακυβέρνηση Τσίπρα - Καμμένου, όχι μόνον ανέστρεψε την πορεία εξόδου από την κρίση, έκανε κάτι πολύ χειρότερο, καλλιέργησε το ταξικό μίσος. Ζωντάνεψε πεθαμένες ιδεοληψίες. Προσπαθεί με κάθε τρόπο να γίνει καθεστώς. Δεν πρέπει κ. Πρόεδρε να φοβόμαστε να το λέμε διαρκώς: Αν δεν είχε ανατραπεί η Κυβέρνηση Σαμαρά η χώρα θα είχε βγει προ πολλού από τα Μνημόνια. Αυτή είναι μια αδιαμφισβήτητη ιστορική αλήθεια. Ποτέ δεν συνυπήρξαν μαζί και δεν έδρασαν ταυτόχρονα όλες οι παθογένειες της Μεταπολίτευσης στην ένταση που τις βιώνει σήμερα η ελληνική κοινωνία. Αυτοί που τάχα επαγγέλλονται το νέο σήμερα είναι η χειρότερη Ελλάδα του χθες. Ήρθαν στην εξουσία όντας ήδη διεφθαρμένοι πολιτικά και ηθικά, λέγοντας συνειδητά αναρίθμητα ψέματα. Και η διακυβέρνησή τους προκάλεσε ανυπολόγιστη φθορά στη χώρα.
Στοχοποίησαν την μεσαία τάξη. Φτωχοποίησαν την κοινωνία. Κάνουν ό,τι μπορούν για να διχάσουν τους Έλληνες. Τα τρία χρόνια της διακυβέρνησης Τσίπρα - Καμμένου η Ελλάδα τα πλήρωσε πανάκριβα. O συνολικός λογαριασμός αγγίζει τα 100 δις ευρώ. Δύο αχρείαστα Μνημόνια με πρόσθετα μέτρα 5,2 δις ευρώ για το 2019 και 2020. Πλεονάσματα μέχρι το 2060. Δύο χρόνια ύφεσης και μια χρονιά αναιμικής ανάπτυξης, ενώ όλη η Ευρώπη τρέχει γρήγορα προς τα μπρος.
Τουλάχιστον 450.000 Έλληνες, κυρίως νέοι, έφυγαν στο εξωτερικό. Όμως οι αριθμοί από μόνοι τους δεν λένε όλη την αλήθεια. Κάθε μέρα που οι ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ μένουν στην εξουσία φτωχοποιούν κι άλλο τη χώρα, βυθίζοντάς την στην απελπισία και την απόγνωση. Απαξιώνουν τους βασικούς θεσμούς της δημοκρατίας. Κλέβουν την ελπίδα από τους νέους. Κάνουν τους πολίτες να αποστρέφονται την πολιτική, γιατί την έχουν ταυτίσει δυστυχώς με το πιο χυδαίο ψέμα. Φέρνουν ανέχεια και ανασφάλεια. Πολλαπλασιάζουν την αδικία. Και χάνουν την μια ευκαιρία μετά την άλλη για τη χώρα. Γι’ αυτό θέλω σήμερα να μιλήσω σε όσες και όσους ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ. Σας υποσχέθηκαν όσα σας υποσχέθηκαν και τους ψηφίσατε. Τους δώσατε δύο ευκαιρίες. Την Αντιμνημονιακή και τη Μνημονιακή. Απέτυχαν διπλά. Αναίρεσαν το λόγο τους διπλά. Σας εξαπάτησαν διπλά. Κρίνετε τους όπως τους αξίζει. Γυρίστε τους οριστικά την πλάτη. Δεν αξίζουν άλλη ευκαιρία. Έχουν εξαντλήσει την υπομονή της κοινωνίας. Όσο πιο γρήγορα φύγουν τόσο καλύτερα θα είναι για τη χώρα. Και δεν θα αργήσει αυτή η ώρα. Η μεγάλη μας παράταξη, η Νέα Δημοκρατία θα κληθεί και πάλι να βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο και δεν θα αργήσει αυτή η στιγμή. Με τον ενθουσιασμό σας και τον χειροκρότημα σας, με την ενέργεια σας, με αυτή τη μεγάλη παρουσία όλων σας σήμερα, η Νέα Δημοκρατία σύντομα θα είναι στη θέση που πραγματικά της αξίζει.
Φίλες και φίλοι,
Δεν χρειάζεται να δώσω περισσότερο χρόνο στην κριτική μου για την σημερινή Κυβέρνηση. Η πραγματικότητα δεν αλλάζει όσα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και να χειραγωγεί, με όσα συμφέροντα και να διαπλέκεται ο κ. Τσίπρας. Η μεγάλη πρόκληση για μας είναι να σηκώσουμε όρθια πάλι την Ελλάδα. Έργο δύσκολο, ευθύνη τεράστια, ιστορική. Την αναλαμβάνουμε με θάρρος. Απαιτεί υπεύθυνη ηγεσία, αλλά και στελέχη, πολλά στελέχη που θα τα δώσουν όλα χωρίς να λογαριάσουν πολιτικό ή προσωπικό κόστος. Η ανάκαμψη της χώρας απαιτεί θυσία, τόλμη και αυταπάρνηση. Η Νέα Δημοκρατία καλείται και πάλι να κάνει πράξη αυτό που το όνομά της υποδηλώνει. Να οικοδομήσει μια νέα Ελληνική Δημοκρατία για τον 21ο αιώνα. Και να μην ξεχνάμε ποτέ τα λόγια του Κωνσταντίνου Καραμανλή, όταν ίδρυε τη Νέα Δημοκρατία: «Εμείς, οι λιγότεροι, οι επώνυμοι είμαστε εδώ για να υπηρετούμε τους περισσότερους και τους ανώνυμους». Τα λόγια του αυτά δίνουν και σήμερα το μέτρο της δικής μας ευθύνης.
Δεν θα ξαναγίνουν τα λάθη που κλονίζουν την εμπιστοσύνη της κοινωνίας στους θεσμούς και τη λειτουργία του Κράτους. Μόνο έτσι εξασφαλίζουμε την ισονομία, τη διαφάνεια και την αποτελεσματικότητα στη διαχείριση του δημοσίου χρήματος. Φρέσκα στελέχη και έμπειροι πολιτικοί, όλοι θα πρέπει να γνωρίζουμε πως ο πήχης μπαίνει ψηλά. Δεν θα συμβιβασθώ με τίποτα λιγότερο. Γιατί τίποτα άλλο δεν θα δεχθεί η κοινωνία. Οφείλουμε όλοι να ξεπεράσουμε τους εαυτούς μας. Η κρίση που βιώνουμε δεν απαιτεί τίποτα λιγότερο.
Φίλες και φίλοι,
Περάσαμε δύο χρόνια κάνοντας εμπεριστατωμένη σκληρή αντιπολίτευση, όπως και έπρεπε. Κάνοντας κριτική σε μια ανίκανη κυβέρνηση. Εκφράζοντας το θυμό μιας κοινωνίας που σε κάθε ευκαιρία μας έλεγε «διώξτε τους». Στις δημοκρατίες όμως το δρόμο της εξόδου τον δείχνουν μόνο οι πολίτες μέσα από εκλογές. Αργά ή γρήγορα θα στηθούν οι κάλπες. Και τότε οι σημερινοί κυβερνώντες θα πάρουν το μάθημα τους, μην έχετε καμία αμφιβολία γι’ αυτό. Όμως, δεν περιορίζομαι όμως μόνο στο να κάνω κριτική ή στο να εξεγείρουμε το θυμό μιας εξαπατημένης κοινωνίας. Οι Ελληνίδες και οι Έλληνες που υποφέρουν, κουράστηκαν πια. Δεν αρκούνται σε κριτική και θυμό. Θέλουν πράξεις. Κι εμείς, εδώ ως αυριανή Κυβέρνηση, είμαστε έτοιμοι για πράξεις. Πράξεις γενναίες, πράξεις δύσκολες, πράξεις συνεπείς, και κυρίως επωφελείς για τους πολίτες. Είναι οι δύσκολες αλλά συνεπείς αποφάσεις που διαμορφώνουν τις καλές κυβερνήσεις. Αλλά θέλω όλοι να ξέρετε και να θυμάστε πάντα:
Αγαπώ πολύ το Κόμμα μου και για αυτό δεν θέλω να είναι η Νέα Δημοκρατία στην Αντιπολίτευση. Αγαπώ ακόμα πιο πολύ τη χώρα μου και για αυτό δεν θέλω να είναι οι ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στην Κυβέρνηση. Ζητώ από τις Ελληνίδες και τους Έλληνες να μας ακούσουν. Να μας εμπιστευθούν. Να δουν ότι αλλάζουμε και να κάνουν δικό τους το όραμά μας για την Ελλάδα που μας αξίζει. Ελάτε μαζί μας. Ελάτε μαζί μας στη νέα εποχή όπου μπαίνει μπροστά μια νέα πολιτική γενιά. Με νέα αντίληψη για την πατρίδα. Που εκφράζει έναν ζωντανό, έναν σύγχρονο πατριωτισμό.
Φίλες και φίλοι,
Η δική μου γενιά μπήκε στην πολιτική τα χρόνια της Μεταπολίτευσης. Εμείς ζήσαμε τη συνεχή βελτίωση του βιοτικού επιπέδου της χώρας. Κάθε νέα χρονιά ήταν καλύτερη από την προηγούμενη και κάθε γενιά ζούσε καλύτερα από αυτήν που την μεγάλωσε. Η Ελλάδα μπήκε στην Ε.Ε. Έγινε ισχυρή. Μπήκε στην Ευρωζώνη. Οι Έλληνες αποταμιεύσαμε. Χτίσαμε σπίτια, φτιάξαμε επιχειρήσεις, ταξιδέψαμε, κάναμε οικογένειες, αποκτήσαμε παιδιά. Είχαμε περισσότερες ελευθερίες και δυνατότητες από κάθε άλλη γενιά στην ιστορία της χώρας. Μόνο που δεν χρησιμοποιήσαμε πάντα αυτές τις ευκαιρίες όπως έπρεπε. Γι’ αυτό ζήσαμε τη φούσκα του χρηματιστηρίου, την ύβρη της ψεύτικης ευμάρειας και τη νέμεση της χρεοκοπίας.
Όμως η γενιά των σημερινών εικοσάρηδων και τριαντάρηδων, η γενιά της ΟΝΝΕΔ και της Δ.Α.Π. που βρίσκεται και σήμερα έζησε μόνον την κρίση. Δεν βίωσε τα καλά της Μεταπολίτευσης. Δεν αισθάνθηκε την αισιοδοξία που ενέπνεε σε εμάς το όραμα της ενωμένης Ευρώπης. Είναι η γενιά της ανεργίας. Των 360 ευρώ. Που ζει από τη σύνταξη των παππούδων και των γιαγιάδων. Που βλέπει τη ζωή να περνά μπροστά της. Που δεν μπορεί να την πάρει στα χέρια της. Που συχνά δεν μπορεί να κάνει οικογένεια. Που είδε την κοινωνία να διχάζεται. Που έζησε γονείς να βυθίζονται στην ανασφάλεια. Που δεν μπορεί να ονειρευτεί. Που συχνά απεχθάνεται την πολιτική και τους πολιτικούς, όλα και όλους μαζί. Που συχνά η Ευρώπη δεν της λέει τίποτα. Μια γενιά με περιορισμένες ευκαιρίες και ελευθερίες. Είναι όμως μια γενιά με απεριόριστες δυνατότητες.
Η σημερινή Νέα Δημοκρατία πιστεύει στη νέα γενιά. Την εμπιστεύεται. Εμπνέεται από αυτήν. Και έχει ως αποστολή να την ενδυναμώσει. Να της δώσει ευκαιρίες όχι επιδόματα να πραγματοποιήσει τις φιλοδοξίες της. Γι’ αυτό σήμερα δεσμεύομαι ότι δεν θα υπάρχει ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας στις επόμενες εθνικές εκλογές χωρίς έναν τουλάχιστον εκπρόσωπο της νέας γενιάς. Γιατί αυτή η γενιά της κρίσης, είναι η γενιά που θα χτίσει τη Νέα Ελλάδα που μας αξίζει. Αλλά για να πιστέψουν οι νέοι στην πολιτική πρέπει να υπάρχει αξιόπιστη πολιτική. Που θα κοιτάει μπροστά και όχι πίσω. Που θα αντιμετωπίζει το μέλλον με θάρρος και όχι φόβο. Μπροστά μας ανοίγεται ένας νέος κόσμος. Γεμάτος απειλές αλλά και ευκαιρίες.
Η Ελλάδα του 2028 δεν θα έχει καμιά σχέση με την Ελλάδα του 2018 που ξημερώνει σε λίγες μέρες. Μια από τις τραγικές συνέπειες της κρίσης είναι ότι η κοινωνία μας, πιασμένη στο δίχτυ του λαϊκισμού, της οικονομικής δυσπραγίας και της αβεβαιότητας για το μέλλον, έγινε εσωστρεφής και αποκόπηκε από τις συνταρακτικές εξελίξεις αλλαγές που συμβαίνουν στον κόσμο γύρω μας. Κλειστήκαμε στο καβούκι μας. Αλλαγές κοσμογονικές, στην τεχνολογία, στις δυνατότητες του ανθρώπου, αλλά και στους γεωπολιτικούς συσχετισμούς δεν αφορούν τον δημόσιο διάλογο.
Μια Κυβέρνηση όπως αυτή που φιλοδοξούμε να σχηματίσουμε, μια Κυβέρνηση ανόρθωσης και μεγάλων τομών, δεν μπορεί να αγνοεί τον κόσμο που αλλάζει.
Να αναφέρω μόνο κάποια παραδείγματα:
Δεν μπορούμε να κάνουμε πολιτική για την οικονομία, τις υποδομές, την εξωστρέφεια χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη την επανάσταση της καθαρής ενέργειας. Μία επανάσταση που ανοίγει το δρόμο για να γίνει η Ελλάδα στις επόμενες δεκαετίες για πρώτη φορά εξαγωγέας ενεργειακών πηγών από εισαγωγέας και να μειώσει καθοριστικά το κόστος της ενέργειας για τον καταναλωτή και την οικονομία.
Δεν μπορεί να κάνουμε σχεδιασμό για την υγεία, έχουμε πολλά στελέχη εδώ από τον Τομέα της Υγείας, χωρίς να υπολογίζουμε την επανάσταση που φέρνει η γενετική και η εξατομικευμένη πρόληψη, με συνεχή παρακολούθηση των ανθρώπων, ώστε οι πιο σημαντικές ασθένειες να προλαμβάνονται πριν εκδηλωθούν.
Δεν μπορούμε να σχεδιάζουμε το μέλλον του Κράτους, χωρίς να προσβλέπουμε στη χρήση των εργαλείων της σύγχρονης τεχνολογίας, την εξ’ αποστάσεως εργασία, τις ενοποιημένες μεγάλες βάσεις δεδομένων, τα εξειδικευμένα προγράμματα που αυτοματοποιούν κάθε γραφειοκρατική διαδικασία.
Δεν μπορούμε να κάνουμε εξωτερική πολιτική, χωρίς να συνυπολογίζουμε την δραματική αλλαγή των παγκόσμιων συσχετισμών, με την άνοδο της Ασίας, προπαντός της Κίνας και της Ινδίας, και τη νέα φάση ενοποίησης και εμβάθυνσης της Ευρώπης.
Δεν μπορούμε να κάνουμε σωστή ευρωπαϊκή πολιτική χωρίς να αντιλαμβανόμαστε τον κίνδυνο που εκπροσωπούν τα ακραία κινήματα και οι πολιτικές του λαϊκισμού.
Η Ελλάδα της επόμενης μέρας πρέπει να αξιοποιήσει τις ευκαιρίες και να σχεδιάζει το μέλλον με βάση αυτήν τη νέα πραγματικότητα. Και δεν υπάρχει ούτε μια Ελληνίδα ούτε ένας Έλληνας που να πιστεύουν ότι ο κ. Τσίπρας και η ανεύθυνη Κυβέρνηση που μας κυβερνά μπορούν να ανταποκριθούν σε αυτές τις προκλήσεις.
Φίλες και φίλοι,
Στα χέρια σας κρατάτε ένα έντυπο που συμπυκνώνει το σχέδιο μας για την Ελλάδα που μας αξίζει. Είναι το δικό μας σχέδιο. Το σχέδιο αυτό, που θέτω προς έγκριση στο συνέδριο μας, στηρίζεται σε δύο άξονες:
Ο πρώτος άξονας είναι η απελευθέρωση της δημιουργικότητας των Ελλήνων από τα δεσμά του κρατισμού και της ασφυκτικής φορολογίας. Έτσι ώστε με κινητήρια δύναμη τον ιδιωτικό τομέα και με τη στήριξη ενός σύγχρονου, αποτελεσματικού, αξιοκρατικού και αντιγραφειοκρατικού κράτους, να εκτινάξουμε την οικονομική ανάπτυξη και να κερδίσουμε την ευημερία. Όχι τη δανεική ευημερία, αλλά την πραγματική. Αυτήν που θα κατακτήσουμε με τις δικές μας δυνάμεις. Αυτό έκανε η Κύπρος, όπως μας είπε χθες ο Χάρης Γεωργιάδης, και τα κατάφερε. Αν τα κατάφερε η Κύπρος θα τα καταφέρουμε και εμείς. Θα επιστρέψουμε στους πολίτες τις ελευθερίες που συχνά τους στερεί το Κράτος. Ώστε αυτοί να μπορέσουν να δημιουργήσουν, να παράγουν πλούτο. Να ξαναπάρουν τον έλεγχο της ζωής τους στα χέρια τους.
Ο δεύτερος άξονας, εξίσου σημαντικός, είναι η διάχυση της ευημερίας σε ολόκληρη την κοινωνία. Δεν αφήνουμε κανέναν πίσω. Με ένα στιβαρό πρόγραμμα κοινωνικής αλληλεγγύης. Που εξασφαλίζει υψηλού επιπέδου κοινωνικές υπηρεσίες για όλους στην Υγεία, την Παιδεία και την Κοινωνική Πρόνοια. Που εγγυάται αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης στους κοινωνικά αδύναμους και ειδικά σε αυτούς που βρίσκονται στη δυσκολότερη θέση. Με το σχέδιό μας αλλάζουμε την Ελλάδα.
Ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε για να δημιουργήσουμε δουλειές. Ξέρουμε τί χρειάζεται για να προσελκύσουμε επενδύσεις. Υπάρχουν σήμερα επενδυτικά σχέδια εκατοντάδες χιλιάδες που, αν προχωρήσουν, θα απογειώσουν την Ελλάδα πιο γρήγορα κι από ό,τι φαντάζεται ο πιο αισιόδοξος πολίτης. Δεν μιλώ μόνο για το Ελληνικό ή τις Σκουριές. Είναι εκατοντάδες οι επενδύσεις που δεν προχωρούν.
Επενδύσεις στον τουρισμό, σε θεματικά πάρκα, συνεδριακά κέντρα, κέντρα φιλοξενίας της τρίτης ηλικίας, ιδιωτικά γήπεδα και προπονητήρια για τους νέους όλης της Ευρώπης.
Επενδύσεις στις μεταφορές, στους νέους οδικούς άξονες στην περιφέρεια και την Αττική, στους σιδηροδρόμους, στα λιμάνια, σε μαρίνες, στην αναβάθμιση των αεροδρομίων, δικό μας έργο, έργο της Κυβέρνησης Σαμαρά, σε υδατοδρόμια.
Επενδύσεις στην ενέργεια: διασυνδέσεις των νησιών, νέα αιολικά και φωτοβολταϊκά πάρκα, νέοι αγωγοί φυσικού αερίου και σταθμοί υγροποιημένου αερίου, επενδύσεις στην αποθήκευση ενέργειας και τη γεωθερμία.
Επενδύσεις στις τηλεπικοινωνίες, σε νέας γενιάς δίκτυα κινητής τηλεφωνίας, σε οπτικές ίνες και γρήγορο internet στα σπίτια και στις επιχειρήσεις.
Επενδύσεις στη βιομηχανία, στα τρόφιμα, τα ποτά, στα πλαστικά, στον πρωτογενή τομέα.
Επενδύσεις σε logistics και εμπορευματικά κέντρα. Επενδύσεις στον ορυκτό μας πλούτο, στη διαχείριση των απορριμμάτων. Ναι, με τους ιδιώτες.
Επενδύσεις σε εξωστρεφή ιδιωτικά πανεπιστήμια, που θα φέρουν χιλιάδες φοιτητές από το εξωτερικό.
Επενδύσεις με Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα στις υποδομές του δημοσίου και στο ψηφιακό Κράτος (Δικαιοσύνη, Πολεοδομία, Τελωνεία, Δασολόγιο, ηλεκτρονικό εισιτήριο στους αρχαιολογικούς χώρους).
Επενδύσεις στην αγορά, την κατασκευή αλλά και την επισκευή των ακινήτων, που έχει τεράστιες δυνατότητες αν πάψουμε επιτέλους να την υπονομεύουμε.
Εμείς ξέρουμε τι χρειάζεται για να γίνουν αυτές οι επενδύσεις. Και είμαστε έτοιμοι και αποφασισμένοι να κάνουμε ό,τι χρειάζεται πράξη. Είμαστε έτοιμοι να ενισχύσουμε την υγιή επιχειρηματικότητα. Έτοιμοι να αναδείξουμε και να μεγιστοποιήσουμε τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα. Να κάνουμε την Ελλάδα ανταγωνιστική διεθνώς. Έτοιμοι να μειώσουμε τους φόρους. Ξεκινώντας με το φόρο στις επιχειρήσεις και τον ΕΝΦΙΑ και συνεχίζοντας με τις εργοδοτικές εισφορές. Και αυτή η δέσμευσή μου είναι αδιαπραγμάτευτη.
Είμαστε έτοιμοι να συμπαρασταθούμε έμπρακτα στους πιο αδύναμους συμπολίτες μας. Διότι για μας Αναδιανομή και Ανάπτυξη είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.
Έτοιμοι και αποφασισμένοι να μεταρρυθμίσουμε το Κράτος. Με αξιολόγηση παντού και χωρίς να φοβόμαστε τις συντεχνίες των λίγων που κρατάνε πίσω τα όνειρα των πολλών. Αλλά και με δραστικό περιορισμό της γραφειοκρατίας που στερεί από τους πολίτες την ελευθερία τους.
Έτοιμοι να εγγυηθούμε την ασφάλεια των πολιτών. Χωρίς άβατα στα Εξάρχεια και στην δυτική Αθήνα. Με μια περήφανη αστυνομία στην υπηρεσία του πολίτη.
Έτοιμοι να φτιάξουμε μια Παιδεία ανταγωνιστική. Με αυτόνομα σχολεία και ποιοτικά πανεπιστήμια συνδεδεμένα με την αγορά εργασίας. Δημόσια αλλά, ναι, και ιδιωτικά. Επιτέλους!
Ανοίγω μια παρένθεση. Δεν θα ανεχτώ ούτε λεπτό τη θλιβερή εικόνα παρακμής που παρουσιάζουν σήμερα τα δημόσια Πανεπιστήμια. Όπου στο όνομα του δήθεν ασύλου τα Πανεπιστήμια έχουν παραδοθεί σε κάθε είδους τραμπούκους. Τα φαινόμενα ανομίας θα παταχθούν από την πρώτη μέρα - τελεία και παύλα.
Διότι να είμαστε μόνο έτοιμοι, αλλά και αποφασισμένοι.
Έτοιμοι να προωθήσουμε μια επαγγελματική εκπαίδευση που δεν θα είναι λύση ανάγκης, αλλά συνειδητή επιλογή ευκαιρίας.
Έτοιμοι να χτίσουμε ένα σύγχρονο αποτελεσματικό σύστημα Υγείας. Σε συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα. Με έμφαση στην πρόληψη και στην πρωτοβάθμια φροντίδα.
Έτοιμοι να εφαρμόσουμε μια βιώσιμη πολιτική για το Περιβάλλον και την αναχαίτιση των δραματικών επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής.
Και έτοιμοι να ενισχύσουμε τους βασικούς θεσμικούς πυλώνες της Δημοκρατίας μας.
Τη Δικαιοσύνη, τις Ανεξάρτητες Αρχές, τον Κοινοβουλευτισμό, προωθώντας συστηματικά και αδιαπραγμάτευτα τη διαφάνεια και τη λογοδοσία παντού.
Είμαστε έτοιμοι να δώσουμε ένα καινούργιο Σύνταγμα στη χώρα. Ένα σύγχρονο Σύνταγμα που θα ανταποκρίνεται στις προκλήσεις της Νέας Ελλάδας, θα εγγυάται σταθερότητα και θα διασφαλίζει την καλύτερη δυνατή λειτουργία του πολιτεύματός μας. Και κυρίως θα απελευθερώνει τη δημιουργικότητα του Έλληνα από τα δεσμά του κρατισμού.
Είμαστε έτοιμοι! Το ξέρουν όλες οι Ελληνίδες και όλοι οι Έλληνες. Και είναι χρέος μας να μεταλαμπαδεύσουμε το σχέδιό μας, τις αρχές και τις θέσεις μας, σε κάθε σπίτι, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε γωνιά της χώρας. Και αυτό θα το κάνουμε μαζί, δεν αρκεί ένας, όλοι μαζί. Να μιλήσουμε σε κάθε άνεργο 40άρη που έχασε τη δουλειά του από την κρίση και πίστεψε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα του βρει δουλειά στο Δημόσιο. Όλοι μαζί σε κάθε νέα και κάθε νέο που είναι σήμερα 20 - 25 ετών και νομίζει ότι θα ζει για πάντα σε μια παρατεταμένη κρίση. Και που δεν αρκείται σε ένα εφάπαξ επίδομα των 400 ευρώ γιατί αυτό που ζητά είναι ευκαιρίες απασχόλησης και όχι επιδόματα ανέχειας.
Να μιλήσουμε σε κάθε εργαζόμενο των 360 ευρώ που απελπίζεται όσο αισθάνεται ότι η εργασία είναι στυγνή εκμετάλλευση δίχως προοπτική. Σε κάθε επαγγελματία που θεωρεί - και δικαιολογημένα - ότι το Κράτος έχει καταλήξει να είναι συνέταιρος στη δουλειά του. Να μιλήσουμε σε κάθε ευσυνείδητο δημόσιο υπάλληλο που βλέπει να μην αναγνωρίζεται η δουλειά του. Σε κάθε συνταξιούχο που είδε το σχεδιασμό της ζωής του να ανατρέπεται και έχασε την πίστη του ότι θα προλάβει να δει καλύτερες μέρες. Σε κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνα που είδαν την ακίνητη περιουσία τους να απαξιώνεται και να εξανεμίζεται. Σε κάθε συνεπή δανειολήπτη που η κρίση τον γονάτισε και τώρα βλέπει - εντελώς απροστάτευτος - το σπίτι του στους πλειστηριασμούς.
Πρέπει να μιλήσουμε σε όλους αυτούς τους συμπολίτες μας. Να τους εξηγήσουμε το σχέδιό μας, να τους αποδείξουμε την ετοιμότητά μας. Να εμπνεύσουμε την ελπίδα μιας διαφορετικής Ελλάδας. Μιας καλύτερης Ελλάδας.
Και καθώς μπαίνουμε στο 2018, αυτό το μήνυμα - το μήνυμα του Συνεδρίου μας - θα φροντίσουμε να φθάσει σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Για να πείσουμε ότι όλοι οι Έλληνες έχουν τη θέση τους στο σχέδιο μας για την Ελλάδα που μας αξίζει. Κυρίως οι πιο αδύναμοι συμπολίτες μας. Οι μακροχρόνια άνεργοι να είναι οι πρώτοι ωφελημένοι από την επενδυτική έκρηξη και τις νέες δουλειές που η πολιτική μας θα δημιουργήσει. Όσοι ζουν κάτω από το όριο της φτώχιας θα κερδίσουν από την επέκταση του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος. Αυτοί που αισθάνονται ότι δεν έχουν θέση σε μια αγορά εργασίας που αλλάζει ραγδαία θα ωφεληθούν πρώτοι από την πρόσβαση σε εξειδικευμένα προγράμματα κατάρτισης.
Τα νέα παιδιά θα μπορούν να διεκδικήσουν την είσοδό τους σε ένα πρότυπο σχολείο που θα τους επιτρέψει να αναπτύξουν περαιτέρω τα ταλέντα και τις δεξιότητές τους. Έχω δεσμευτεί για ένα πρότυπο σχολείο σε κάθε περιφερειακή ενότητα, στο οποίο οι μαθητές θα μπαίνουν με εξετάσεις.
Η γενιά των 360 ευρώ να γνωρίζει ότι καμία παραβίαση της εργατικής νομοθεσίας δεν θα γίνει ανεκτή στο όνομα της επιβίωσης της επιχείρησης. Και να είναι σίγουροι ότι θα έχουν μέρισμα στην οικονομική ανάπτυξη που θα αντανακλάται στην αύξηση του μισθού τους.
Ξέρω καλά πώς θα απαντήσουν οι πολιτικοί μας αντίπαλοι στην πρόταση μας. Θα επιχειρήσουν και πάλι να την διαστρεβλώσουν για να διχάσουν. Θα πουν ότι εμείς εκφράζουμε την ελίτ και αυτοί το λαό.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ πάντα υπάρχουν δύο Ελλάδες: αυτοί και εμείς – το Ναι και το Όχι – οι πατριώτες και οι προδότες – οι καλοί και οι κακοί. Απαντήστε τους. Δεν είναι ο λαϊκιστής που εκφράζει τα αληθινά συμφέροντα του λαού. Είναι αυτός που λέει την αλήθεια στο λαό, και που δείχνει την έξοδο από την κρίση με σχέδιο και αποφασιστικότητα.
Πείτε τους ότι οι διαχωρισμοί του χθες δεν έχουν θέση στη Νέα Ελλάδα που ενώνει δυνάμεις και δεν διχάζει τους πολίτες.
Πείτε τους ότι η Ελλάδα είναι μια.
Ο άνεργος είναι άνεργος. Ο φτωχός είναι φτωχός. Δεν μας νοιάζει αν ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ ή Νέα Δημοκρατία. Και αισθανόμαστε βαριά την ευθύνη στους ώμους μας για κάθε απελπισμένο πολίτη, για κάθε οικογενειάρχη που αγωνιά για το πώς θα καταφέρει να ανταποκριθεί ακόμη και στις στοιχειώδεις ανάγκες των παιδιών του πριν καν τελειώσει ο μήνας.
Χτίζουμε μια νέα Ελλάδα που ενώνει όλους τους Έλληνες σε κοινό όραμα, κοινές αξίες, κοινούς αγώνες. Εμείς βάζουμε τέλος σε κάθε διαχωρισμό. Δεν μιλάμε και δεν σκεπτόμαστε με όρους διχασμού. Δεν απευθυνόμαστε μόνο σε συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες ούτε γυρίζουμε την πλάτη σε άλλες. Το παιδί που υποφέρει είναι και δικό μας παιδί. Ο άρρωστος πατέρας είναι και δικός μας πατέρας. Ο άνεργος της διπλανής πόρτας είναι και δικός μας φίλος. Αυτός είναι ο αληθινός, ο γνήσιος, ο ανθρώπινος, ο συντροφικός πατριωτισμός που θα κάνει πραγματικότητα το όραμα μας για την Ελλάδα που αξίζουμε.
Δεν αναλωνόμαστε σε μάχες χαρακωμάτων του παρελθόντος. Εμείς κοιτάμε μπροστά και οριοθετούμε μια και μόνο μάχη. Αυτή που πρέπει να κερδίσουμε για λογαριασμό όλων. Τη μάχη για τη βελτίωση της καθεμίας και του καθενός από εμάς.
Με ρωτάνε πολλές φορές ποιο είναι το όραμα μου για την Ελλάδα. Απαντώ. Να γίνουμε όλοι λίγο καλύτεροι, να αισθανθούμε επιτέλους ότι είμαστε μέρος μιας κοινής προσπάθειας. Μόνον έτσι μπορούμε να πάμε γρήγορα μπροστά. Όπως είχε πει ένας σπουδαίος πολιτικός. Μην αναλογιζόμαστε μόνο τι μπορεί να κάνει η Πατρίδα μας για εμάς, αλλά τι μπορούμε να κάνουμε εμείς για την Πατρίδα μας. Γιατί η Πατρίδα μας δεν είναι αφηρημένη έννοια. Γιατί η Πατρίδα μας δεν είναι μια αφηρημένη έννοια.
Η Ελλάδα είμαστε όλοι εμείς. Δέκα εκατομμύρια Έλληνες εδώ και άλλοι τόσοι σε κάθε άκρη του κόσμου. Και το να σηκωθεί όρθια ξανά η πατρίδα μας είναι μια υπόθεση που μας αφορά όλους. Δεν περισσεύει κανείς. Αλλά δεν μπορούν να υπάρχουν ξύπνιοι και κορόιδα. Ούτε συμμέτοχοι και λαθρεπιβάτες.
Γιατί η πρόκληση για τη Νέα Ελλάδα δεν είναι μόνον οικονομική. Είναι κοινωνική και ηθική. Δείτε την Ελλάδα μέσα από τα μάτια των παιδιών μας. Αλήθεια, είμαστε περήφανοι για αυτή τη χώρα; Τη χώρα της φτώχιας, της αδικίας, της ανεργίας, της ανασφάλειας, της χυδαιότητας, της μετριοκρατίας, της ήσσονος προσπάθειας;
Όχι! Εμφατικά Όχι! Δεν είναι αυτή η Ελλάδα που αξίζουμε. Γι’ αυτό αντιδρούμε. Γι’ αυτό έχουμε αποφασίσει να χτίσουμε μια νέα κοινωνία πολιτών. Μια κοινωνία συνεκτική. Συντροφική. Συμμετοχική. Όπου όλοι θα έχουν μέρισμα ευθύνης, αλλά και ρόλο. Με δικαιοσύνη για όλους, αλλά και υπευθυνότητα από όλους. Με την απαρέγκλιτη τήρηση της Συμφωνίας Αλήθειας ανάμεσα σε πολίτες και πολιτικούς. Με την εμπέδωση ενός νέου ήθους από όλους. Με αξιοκρατία. Με επιβράβευση της προσπάθειας.
Οι παρωχημένες ιδεοληψίες του παρελθόντος τελειώνουν οριστικά στην Ελλάδα μαζί με την αποτυχημένη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Και μαζί τους πεθαίνει οριστικά ο λαϊκισμός και ο τυχοδιωκτισμός. Δεν θα ξαναπαίξει κανείς ποτέ την Ελλάδα στα ζάρια.
Σήμερα δεσμεύομαι προς όλες τις Ελληνίδες και όλους τους Έλληνες. Δεσμεύομαι ότι το Κόμμα το οποίο έχω την τιμή να υπηρετώ, η Νέα Δημοκρατία, θα εφαρμόσει κάθε λέξη από το Σχέδιό μας για την Ελλάδα που αξίζουμε.
Θα υλοποιήσουμε ό,τι υποσχόμαστε. Και ό,τι δεν μπορούμε να υλοποιήσουμε δεν θα το υποσχεθούμε. Η Ελλάδα θα μεταμορφωθεί ξανά. Αντίστροφα αυτήν τη φορά. Από μια χώρα απελπισίας σε μια χώρα προόδου και προκοπής. Από παράδειγμα προς αποφυγήν σε παράδειγμα προς μίμηση. Από χώρα αναξιοπιστίας στη χώρα των μεγάλων δυνατοτήτων και προσδοκιών.
Πολλοί καχύποπτοι θα σπεύσουν να πουν ότι αυτά δεν γίνονται. «Αυτή είναι η Ελλάδα», κάποιος είχε πει κάποτε. Ότι είμαστε καταδικασμένοι από την μοίρα μας και την νοοτροπία μας να μην βγούμε ποτέ από την κρίση που μας μαστίζει. Τους λέω να αντλήσουν δύναμη από την ιστορία μας.
Η σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας είναι μια βίαιη εναλλαγή θριάμβων και καταστροφών. Κρίσεων που θα γονάτιζαν κάθε άλλο έθνος αλλά και ξαφνικών λαμπρών αλμάτων προς τα μπρος. Είναι μια ιστορία τραγωδίας αλλά και ανάστασης.
Φέρτε στο μυαλό σας τη διαδρομή της Ελλάδας από το 1821 και μετά. Από τα Δερβενάκια και τους μπουρλοτιέρηδες του Αιγαίου, στη φυλάκιση του Κολοκοτρώνη και την κατασπατάληση του πρώτου δανείου κατά τον εμφύλιο μεταξύ των επαναστατών. Από το «δυστυχώς επτωχεύσαμεν» του 1897 στην εποποιΐα των Βαλκανικών Πολέμων και στην Ελλάδα της συνθήκης των Σεβρών. Από την Μικρασιατική Καταστροφή στη μεγάλη εθνική ανασυγκρότηση του Μεσοπολέμου. Από την τραγωδία του Εμφυλίου, στο ελληνικό οικονομικό θαύμα της δεκαετίας του ‘50 και του ‘60. Από τη δικτατορία του ‘67 και την καταστροφή της Κύπρου, στην αποκατάσταση της Δημοκρατίας από τη Νέα Δημοκρατία και την είσοδο μας στην Ευρώπη.
Το ίδιο θα γίνει και στην δική μας εποχή. Είμαστε έτοιμοι για ένα ακόμα ελληνικό θαύμα, ένα ακόμα απρόσμενο άλμα. Απρόσμενο για τους άλλους. Όχι για εμάς που το πιστεύουμε και είμαστε έτοιμοι να το υλοποιήσουμε.
Πριν από 87 χρόνια, το 1930, ο Αντιπρόεδρος της Επιτροπής Αποκαταστάσεως των Προσφύγων, ο Βρετανός John Campbell επισκέφθηκε τη γη της Μακεδονίας. Είχε να πάει από το 1923. Πήγε 7 χρόνια μετά. Αξίζει να σας πω μερικές λέξεις από την μαρτυρία του: «εκεί που προηγουμένως έβλεπες τεράστιες ακαλλιέργητες εκτάσεις υπάρχουν σήμερα χωριά που ανθούν, με φανερά τα σημάδια της ανέσεως και σε μερικές περιπτώσεις της ευμάρειας [...] Τα αποτελέσματα αυτά οφείλονται κυρίως στο θάρρος, την ενεργητικότητα, την εργατικότητα και τη δεκτικότητα σε νέες ιδέες που χαρακτηρίζουν και την πλειοψηφία των προσφύγων». Τι μας διδάσκει αυτή η μαρτυρία; Εκατοντάδες χιλιάδες κατεστραμμένοι Έλληνες, σε μόλις επτά χρόνια και με τα ελάχιστα μέσα της τότε εποχής, κατάφεραν να διαψεύσουν κάθε πρόβλεψη και να επιτύχουν ένα πραγματικό θαύμα.
Η σημερινή Ελλάδα με μόρφωση, με υποδομές, με συμμαχίες, μπορεί να κάνει το ίδιο και πολύ περισσότερα. Φτάνει να δημιουργήσουμε, να πιστέψουμε και να υπηρετήσουμε ξανά την ελπίδα. Αν το πιστέψουμε μέσα μας, όλοι να το πιστέψουμε, μπορούμε να το καταφέρουμε. Σε μια κοινωνία παγωμένη από το φόβο και τον πόνο που έχει φέρει η σημερινή πραγματικότητα, η ελπίδα μοιάζει με τις ακτίνες του ήλιου σε ένα ψυχρό χειμωνιάτικο πρωινό. Τις ακτίνες που δίνουν το θάρρος στους ανθρώπους να ξανασηκωθούν, να δράσουν και να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους.
Η αναγέννηση της Πατρίδας μας δεν θα είναι όμως μια πράξη μηχανική. Θα γίνει μόνο αν ξεπηδήσει από μέσα μας, από τις αξίες μας και την ψυχή μας.
Στην ιστορική τελευταία του δημόσια παρέμβαση στις 28 Μαρτίου του 1969, ο νομπελίστας ποιητής Γιώργος Σεφέρης έλεγε, προειδοποιώντας τότε για τα δεινά που θα επέφερε τελικά η Δικτατορία: «ὅσες πνευματικὲς ἀξίες κατορθώσαμε νὰ κρατήσουμε ζωντανές, μὲ πόνους καὶ μὲ κόπους, πᾶνε κι αὐτὲς νὰ καταποντιστοῦν μέσα στὰ ἑλώδη στεκούμενα νερά».
Έχουμε σήμερα Δημοκρατία, αλλά οι αξίες αυτής της χώρας βρίσκονται και πάλι μισοβυθισμένες σε «ελώδη στεκούμενα νερά». Ήρθε λοιπόν η ώρα να τις απελευθερώσουμε. Η αναγέννηση της πατρίδας μας θα έρθει από την αφύπνιση των αξιών της και τη συμμετοχή των πολιτών της.
Το ανθρώπινο κεφάλαιο είναι το πραγματικό κεφάλαιο της Ελλάδας. Η αναγέννηση της πατρίδας μας θα έρθει αν τολμήσουμε να πιστέψουμε στην κοινή λογική, στη σκληρή δουλειά, στα μετρημένα λόγια. Αν τολμήσουμε να ελπίσουμε ότι η χώρα έχει αύριο. Και προπαντός αν παλέψουμε για αυτό.
Και επιτρέψτε μου λίγο πριν κλείσω να μνημονεύσω και κάποια λόγια ενός ανθρώπου που ήταν μαζί μας στο προηγούμενο Συνέδριο, αλλά δεν είναι σε αυτό. Του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Στην τελευταία του δημόσια ομιλία μας άφησε την δική του παρακαταθήκη: «Κρατήστε την αισιοδοξία σας. Μην επιτρέπετε στο φόβο και στο αδιέξοδο να νικήσουν την ελπίδα. Έχουμε αναγεννηθεί πολλές φορές από τις στάχτες μας. Το ίδιο θα πράξουμε και τώρα.»
Αυτή η αναγέννηση, φίλες και φίλοι, εμπεριέχει σήμερα μια μόνον, αλλά αναγκαία προϋπόθεση. Τη μεγάλη πολιτική αλλαγή. Να αγωνιστούμε όλοι μαζί για να γίνει το 2018 η χρονιά της μεγάλης ανατροπής.
Για να διώξουμε επιτέλους μια ανίκανη, ανέντιμη, και ανήθικη Κυβέρνηση. Να φύγουν αυτοί που φτωχοποίησαν τη χώρα. Που πήγαν να θάψουν ζωντανή τη μεσαία τάξη κάτω από τους φόρους. Αλλά κυρίως που έκρυψαν τα όνειρα μας πίσω από το σκοτάδι του διχασμού και της μισαλλοδοξίας.
Γιατί οι επόμενες εκλογές δεν είναι μια μάχη για πολιτική κυριαρχία. Είναι μια μάχη για την ψυχή του Έθνους. Σήμερα βάζουμε το κόμμα σε απόλυτη εκλογική ετοιμότητα. Δεν θα αφήσουμε μέρα να πάει χαμένη. Ξεκινάμε τον μεγάλο αγώνα! Στη Θράκη, τη Μακεδονία, τη Θεσσαλία. Στην Ήπειρο, τη Στερεά, την Πελοπόννησο. Στην Κρήτη, το Ιόνιο, το Αιγαίο. Στη Γερμανία, την Αγγλία, στην Αμερική, στην Αυστραλία. Παντού. Όπου χτυπάνε οι καρδιές των Ελλήνων! Ο αγώνας για να φύγουν οι κύριοι Τσίπρας και Καμμένος και οι συνεργοί τους από την εξουσία θα είναι συνεχής.
Εμείς κοιτάμε πάντα μπροστά. Είμαστε εδώ για να ενώσουμε τους Έλληνες. Για να ξεπεράσουμε όσα μας χώριζαν χθες για χάρη όσων θα μας ενώνουν αύριο. Δεν έχει ταξικό πρόσημο η Νέα Δημοκρατία. Μοναδικό μας πρόσημο είναι η ελληνική σημαία. Και αυτήν σας ζητώ να υψώσετε. Γιατί η Νέα Δημοκρατία είναι το κόμμα του λαού. Αλλά κυρίως είναι το κόμμα για το λαό.
Σε όλες τις Ελληνίδες και όλους τους Έλληνες σήμερα δίνω μια υπόσχεση: Θα κάνω ό,τι είναι δυνατό για να εξασφαλίσω ότι η πατρίδα μας θα έχει το μέλλον που της αξίζει. Με κουράγιο, αυτοπεποίθηση, σκληρή δουλειά, εντιμότητα και συνέπεια, αυτήν τη νίκη θα την κατακτήσουμε. Και η επιβράβευση θα είναι τεράστια. Στο τέλος αυτής της προσπάθειας, όταν ο εφιάλτης θα έχει τελειώσει, όταν το χαμόγελο και η σιγουριά θα έχουν επιστρέψει στον τόπο μας, θα μπορούμε όλοι να πούμε με περηφάνια: «Ναι, ήμουν κι εγώ εκεί. Ήμουν παρών και έβαλα πλάτη να γυρίσει ο τροχός της ιστορίας». Να κουνηθεί αυτός ο βράχος, όπως τόσο εύστοχα το είπε σήμερα ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης.
Το μέλλον δεν μπορεί να περιμένει. Οι Έλληνες αξίζουμε καλύτερα. Όχι στη φτώχεια. Όχι άλλα χαμένα χρόνια. Όχι άλλες ξενιτεμένες γενιές. Ναι στο νέο πατριωτισμό. Ναι στην αλληλεγγύη και στη συντροφικότητα. Ναι στην Ελλάδα της αλήθειας και της ευθύνης. Ναι στην ελπίδα μιας καινούριας εποχής. Σας ευχαριστώ!