Ένας προϋπολογισμός που θεωρεί επαρκές
το μειωμένο κονδύλι για τα επιδόματα των ανέργων κατά 360 περίπου εκατομμύρια
σε σχέση με τον απολογισμό του 2012 και 100 εκατομμύρια σε σχέση με τον φετινό
που ήδη έχει διαμορφωθεί, είναι απαράδεκτος, προκλητικός για τους ανέργους και
τις οικογένειες τους.
Τα πιο πρόσφατα επίσημα στοιχεία δίνουν
περίπου 1.300.000 ανέργους. Ο ΟΑΕΔ ως κρατικός φορέας προστασίας των ανέργων
επιδοτεί μόνο 122.000 χιλιάδες, δηλαδή το 10% των ανέργων. Αντίστοιχα είναι τα νούμερα
και οι αναλογίες για το επίδομα ανεργίας των αυτοαπασχολουμένων.
Κανένας δεν πρέπει να ξεγελαστεί με
τους πανηγυρισμούς της κυβέρνησης για τις ενισχύσεις των μακροχρόνια ανέργων.
Ζωή με 360 ευρώ που προβλέπει το τακτικό επίδομα ή με 200 ευρώ που προβλέπει το
επίδομα για τους μακροχρόνια ανέργους, αφενός είναι κοροϊδία αφετέρου οι δικαιούχοι
αποτελούν το πλέον ελάχιστο κομμάτι των ανέργων, καθώς οι όροι και οι προϋποθέσεις
γίνονται συνεχώς πιο ασφυχτικοί.
Τα εισοδηματικά κριτήρια μπαίνουν παντού
και πετάνε εκτός προγραμμάτων και επιδομάτων χιλιάδες δικαιούχους και ανέργους.
Αρκετά προγράμματα της πρώην Εργατικής Εστίας είναι ακόμα στο ράφι, ενώ το πρόγραμμα
του κοινωνικού τουρισμού που ανακοινώθηκε μετ΄ επαίνων και πανηγυρισμών από τον
Υπουργό Εργασίας το καλοκαίρι, απευθύνεται πλέον σε μια χούφτα εργαζόμενους και
άνεργους. Από τους 570.000 δικαιούχους το 2011 έπεσε τέτοιο ψαλίδι ώστε το 2013
δικαιούχοι να είναι μόλις το 1/6 αυτών δηλαδή 110.000, πετώντας παράλληλα έξω
από το πρόγραμμα όλους τους συνταξιούχους.
Η κυβέρνηση καταπολεμά την ανεργία με
4μηνα και 5μηνα κακοπληρωμένα προγράμματα με απαράδεκτους εργασιακούς όρους που
γενικεύονται και τείνουν να γίνουν κυρίαρχη μορφή εργασίας, ειδικά στους νέους.
Κανένα πλέον πρόγραμμα του Οργανισμού δεν εξασφαλίζει σταθερή και μόνιμη εργασία.
Είναι προγράμματα που μοιράζουν και ανακυκλώνουν τη φτώχεια και την ανεργία.
Την ανάγκη για εργασία και μεροκάματο την εμπορεύονται διαφορά τρωκτικά που έχουν
αναλάβει ρόλο dealer
της κρατικής προστασίας των ανέργων. Διάφορες ΜΚΟ και ΚΕΚ που μπαίνουν μπροστά
στην υλοποίηση προγραμμάτων απασχόλησης και «πληρώνονται με το κεφάλι», αφήνουν
τους ανέργους απλήρωτους για μήνες, πλουτίζουν πάνω στη δυστυχία και την
ανέχεια των ανέργων. Οι άνεργοι στα προγράμματα αντιμετωπίζονται ως «ωφελούμενοι»
και όχι ως εργαζόμενοι με ότι αυτό σημαίνει στα δικαιώματα τους.
Στα προγράμματα μαθητείας και
κατάρτισης γίνονται μαθήματα υποταγής. Μαθητές, που αρκετές φορές κάνουν την
πρακτική τους μακριά από το αντικείμενο της ειδικότητας τους, χαρακτηρίζονται ως
ανήλικοι όταν είναι να μιλήσουν για δικαιώματα και έρθουν σε επαφή με το
σωματείο τους, αλλά την ιδία στιγμή αμείβονται για την εργασία που παρέχουν σε διαφορές
επιχειρήσεις ιδιωτικού και δημοσίου τομέα με μεροκάματο 16.5 ευρώ. Την ίδια στιγμή
οι εργοδότες επιδοτούνται από τον Οργανισμό με 11 ευρώ ώστε να μπορούν να έχουν
στη δούλεψη τους κυριολεκτικά τζάμπα εργαζόμενους.
Σε συνθήκες κατακόρυφης αύξησης των
ανέργων και πολλαπλασιασμού των διάφορων προγραμμάτων, οι εργαζόμενοι στον Οργανισμό
μπαίνουν στη διαθεσιμότητα, απολύονται, εντατικοποιείται η εργασία. Η
κινητικότητα έφερε απολύσεις τραπεζοκόμων και καθαριστριών στους βρεφονηπιακούς
σταθμούς του ΟΑΕΔ, με αποτέλεσμα τη δημιουργία μεγάλων κενών στην ασφάλεια και
στη διατροφή μικρών παιδιών. Παράλληλα ενώ οι κτιριακές δυνατότητες των
βρεφονηπιακών σταθμών μπορούν να προσφέρουν εκατοντάδες θέσεις και ανάσα σε παιδιά
εργατικών και λαϊκών οικογενειών, αυτές δεν καλύπτονται λόγω έλλειψης σε παιδαγωγικό
προσωπικό.
Ο
προϋπολογισμός του Οργανισμού βρίσκεται σε πλήρη αντιστοίχηση με τις κεντρικές
κατευθύνσεις της κυβέρνησης και της ΕΕ. Αποτελεί ένα ακόμα εργαλείο στην
ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, στο τσάκισμα των λαϊκών δικαιωμάτων και στην
ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Η ανάκαμψη της οικονομίας για το επόμενο έτος
βασίζεται σε ακόμα μεγαλύτερες θυσίες των εργαζόμενων, σε σφαγιασμό επιδομάτων
και δικαιωμάτων των ανέργων.
Το
ΠΑΜΕ καλεί τα εργατικά κέντρα, τις ομοσπονδίες, τα συνδικάτα να ενημερώσουν
τους εργαζόμενους. Να σταθούν δίπλα και να στηρίξουν τους άνεργους και τις
οικογένειές τους. Μαζί τους να πάρουν αγωνιστικές πρωτοβουλίες με αιτήματα που
να καλύπτουν τις ανάγκες τους.
Δεκέμβρης 2013
